Marinus van der Goes van Naters

holenderski polityk i prawnik

Marinus van der Goes van Naters (ur. 21 grudnia 1900 w Nijmegen, zm. 12 lutego 2005 w Wassenaar) – holenderski polityk i prawnik, deputowany krajowy i europejski.

Marinus van der Goes van Naters
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 grudnia 1900
Nijmegen

Data i miejsce śmierci

12 lutego 2005
Wassenaar

Zawód, zajęcie

polityk, prawnik

Alma Mater

Uniwersytet Amsterdamski

Stanowisko

deputowany Tweede Kamer (1937–1967), poseł do Parlamentu Europejskiego (1952–1967)

Partia

Socjaldemokratyczna Partia Pracy, Partia Pracy

Odznaczenia
Kawaler Orderu Lwa Niderlandzkiego (Holandia) Komandor Orderu Oranje-Nassau (Holandia)

Życiorys

edytuj

Pochodził z arystokratycznego liberalnego rodu protestanckiego van der Goes, najmłodszy z trzech synów prawnika Aerta. W 1923 ukończył prawo na Uniwersytecie w Lejdzie, w 1930 obronił doktorat z prawa konstytucyjnego. Praktykował jako adwokat w Nijmegen i Heerlen, współpracował także ze związkami zawodowymi. Opublikował kilka książek i artykuły, był także profesorem wizytującym Narodowego Uniwersytetu Rwandy w Butare i szefem państwowej komisji ochrony przyrody i krajobrazu. Udzielał się także w inicjatywach współpracy międzynarodowej, był m.in. pomysłodawcą przeprowadzenia referendum co do statusu Saary w 1955[1][2].

W 1920 wstąpił do Socjaldemokratycznej Partii Pracy, w 1946 przekształconej w Partię Pracy; zasiadał w zarządach ugrupowań. Od 1937 do 1967 pozostawał deputowanym Tweede Kamer. W 1940 wstąpił do masowego ruchu patriotycznego Nederlandsche Unie. Podczas II wojny światowej od 1940 więziony w KL Buchenwald (jako jeniec w wydzielonej części) oraz obozach przejściowych Haaren i Sint-Michielsgetel, doczekał wyzwolenia we wrześniu 1944. Po wojnie powrócił do wykonywania mandatu, od 1945 do 1951 był szefem frakcji Partii Pracy. Od 1952 do 1967 zasiadał w Zgromadzeniu Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali, w 1958 przekształconym w Parlament Europejski (gdzie był wiceprzewodniczącym)[1][2]. W latach 1949–1960 członek Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy[3].

Od 1924 żonaty z Antje (Anneke) van der Ruimte, mieli pięcioro dzieci. Dziadek polityka Thijsa Bermana. Zmarł w wieku 104 lat[1].

Odznaczenia

edytuj

Odznaczony m.in. Kawaler Orderem Lwa Niderlandzkiego III klasy (1951) i Orderem Oranje-Nassau III klasy (1967), a także wyróżniony nagrodą Zilveren Anjer[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Goes van Naters, jhr. Marinus van der (1900–2005). huygens.knaw.nl. [dostęp 2024-06-20]. (niderl.).
  2. a b Jhr.Dr. M. (Marinus) van der Goes van Naters. parlement.com. [dostęp 2024-05-05]. (niderl.).
  3. Lord Marinus van der Goes van Naters. coe.int. [dostęp 2024-06-19].