Wikipedia

Mariusz Książkiewicz

Mariusz Książkiewicz (ur. 4 października 1989 w Ludwigsburgu) – kanadyjski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) pochodzenia niemieckiego[1]. Uczestnik amerykańskiego programu Dana White’s Contender Series(inne języki)[2]. Mistrz kanadyjskiej organizacji Unified MMA w wadze super średniej z 2021 oraz mistrz amerykańskiej organizacji Ignite Fights w wadze półciężkiej z 2024[3].

Mariusz Książkiewicz
Pseudonim

The Iron Pol

Data i miejsce urodzenia

4 października 1989
Ludwigsburg, Niemcy

Obywatelstwo

Kanada

Wzrost

190 cm

Masa ciała

84 kg

Styl walki

brazylijskie jiu-jitsu, boks

Federacja

Unified MMA, Ignite Fights

Kategoria wagowa

półśrednia – 77 kg
średnia – 83,9 kg
superśrednia – 88,5 kg
półciężka – 93 kg

Klub

Winnipeg Academy of Mixed Martial Arts

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

13

Zwycięstwa

11

Przez nokauty

5

Przez poddania

5

Przez decyzje

1

Porażki

2

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 13 kwietnia 2024.
Strona internetowa

Życiorys edytuj

Jego matka mieszkała w Policach oraz Nowym Warpnie. Urodził się w Ludwigsburgu w Niemczech, jednak mając 2 lata przeprowadził się z rodzicami do Kanady, gdzie mieszkają w Winnipegu. Ma żonę i dwie córki, Paulinę oraz Elżbietę.

Kontakt ze sportami walki zaczął w wieku 5 lat od karate, które pokazał mu jego ojciec. W szkole zaczął trenować zapasy, a mając 16 lat trenował ju-jitsu oraz kick-boxing. Od 2009 walczy w mieszanych sztukach walki. Biegle mówi w języku polskim. W wieku 29 lat po raz pierwszy przyjechał do Polski m.in. do Szczecina, w którym trenował w klubie Berserker's Team Poland[4][5].

Posiadacz czarnego pasa w brazylijskim jiu-jitsu[6].

Kariera MMA edytuj

Kariera amatorska edytuj

W mieszanych sztukach walki zadebiutował 27 marca 2009 roku. Podczas gali Ultimate Martial Arts Championship 17 odbywającej się w Reginie, wygrał po ponad minucie walki przez poddanie – dźwignią na staw łokciowy z Jasonem Ungarem[7].

Drugą walkę odbył 30 stycznia 2010 roku w Stanach Zjednoczonych. Podczas gali Rochester Gladiators zwyciężył z bardziej doświadczonym, tamtejszym Amerykaninem, Heathem Rudem, poddając go w drugiej rundzie kluczem na rękę tzw. kimurą[8].

Ostatni swój amatorski pojedynek przegrał przez TKO (ciosy pięściami) w pierwszej rundzie z Rondelem Robertsem 14 marca 2010 na gali Alpha Fight XC 1 w Saskatoon. Po tej walce przeszedł na zawodowstwo[9].

Pierwsze zawodowe walki edytuj

Swój pierwszy zawodowy pojedynek odbył 13 maja 2011 w Winnipegu. Na gali Cage Fighting Manitoba 2 wygrał po 27 sekundach przez poddanie duszeniem zza pleców Henry’ego Rowsellesa[10].

Następne dwie walki stoczył dla kanadyjskiej federacji Aggression Fighting Championship(inne języki). 15 września 2011 na gali AFC 11: Takeover odbywającej się ponownie w Winnipegu, pokonał na pełnym dystansie (3 rundy/5 minut) jednogłośną decyzją sędziów Dejana Kajicia[11]. 23 marca 2013 na gali AFC 16: Uprising, która odbyła się po raz kolejny w stolicy kanadyjskiej prowincji Manitoba, wygrał duszeniem zza pleców, po niespełna dwóch minutach walki z Ashem Mashreghim[12].

15 listopada 2013 podczas KOTC – Out Cold w mieście Cold Lake, zwyciężył ponownie duszeniem zza pleców, tym razem zmuszając do odklepania Steve Dubecka w drugiej odsłonie walki[13].

Po ponad 2 letniej przerwie powrócił 12 marca 2016 na gali Prestige FC 2 – Queen City Coronation w Reginie. Pokonał tam przez TKO w drugiej rundzie Micaha Brakefielda, po tym jak ten nie został dopuszczony przez sędziego do rundy finałowej[14].

W tym samym roku podczas Alaska FC 126 w Anchorage, widowiskowo znokautował łokciem Amerykanina, Douglasa McFresha w pierwszej rundzie[15].

Niespełna po dwóch latach zadebiutował w TKO Major League MMA, ówcześnie największej organizacji w Kanadzie. Walkę odbył tam 2 sierpnia 2018 na gali TKO MMA – TKO Fight Night 1, gdzie poddał w finałowej rundzie swoją firmową techniką (duszenie zza pleców) Jonathana Vallée[16].

9 listopada 2019 w drugiej głównej walce wieczoru (Co-Main Event) gali Teofista: Fight For The Troops, która odbyła się w Brandon, pokonał po trzech rundach decyzją jednogłośną doświadczonego Brazylijczyka, Guilherme Miranda[17].

Program Dana White’s Contender Series edytuj

Książkiewicz będąc na passie 8 zwycięstw z rzędu dostał szansę wzięcia udziału w amerykańskim programie Dana White’s Contender Series(inne języki), w którym uczestnicy podczas poszczególnych sezonów muszą zwyciężyć walkę w dobrym stylu, co gwarantuję podpisanie kontraktu z najlepszej federacją MMA na świecie – Ultimate Fighting Championship, program organizowany przez prezesa UFC – Dana White’a. 10 listopada 2021 w Las Vegas podczas 4 sezonu programu, przegrał walkę jednogłośną decyzją sędziów, z młodszym Brazylijczykiem – Mário Sousą, co wykluczyło The Iron Pola na podpisanie wspomnianego kontraktu. Pojedynek ten, jednak wzbudzał kontrowersję, co przyznał sam prezes amerykańskiego giganta. Sam Brazylijczyk nie otrzymał także kontraktu, z uwagi na walkę zakończoną decyzją i to dość wątpliwą[2][18].

Unified MMA oraz Legacy Fighting Alliance edytuj

Książkiewicz po nieudanej próbie w Contender Series kolejną walkę stoczył o pas mistrzowski federacji Unified MMA w wadze super średniej. 17 grudnia 2021 w Main Evencie na gali Unified MMA 42 znokautował Grahama Parka, trafiając rywala lewym sierpowym, po czym ten padł na deski, a The Iron Pol zdążył zadać na macie jeszcze dwa ciosy z góry, ostatecznie przerwał to starcie sędzia ringowy[3].

22 kwietnia 2022 w walce wieczoru gali LFA 130, która odbyła się w New Town, technicznie znokautował kolanem na korpus Brazylijczyka, Alessandro Gambulino po niespełna półtorej minucie. Książkiewicz w wywiadzie po walce, domagał się kontraktu od Dana White’a o nowy kontrakt z UFC[19].

27 maja 2022 podczas gali Unified MMA 45 skrzyżował rękawice z niepokonanym Izraelczykiem, Eli Aronovem[20]. Walkę w drugiej rundzie zwyciężył przez poddanie duszeniem trójkątnym Aronov. W stawce pojedynku nie było pasa mistrzowskiego wagi super średniej, gdyż walka odbyła się w wadze średniej[21].

Następną walkę miał stoczyć 21 stycznia 2023 w wadze półciężkiej przeciwko Strahinja'emu Gavriloviciu, podczas walki wieczoru gali Fight Night 17[22]. Wydarzenie to zostało przeniesione na termin 8 kwietnia, jednak ostatecznie gala się nie odbyła[23].

Ignite Fights edytuj

W walce wieczoru gali Iowa Fight Series 2, która odbyła się 13 kwietnia 2024 w Marshalltown zawalczył z byłym mistrzem federacji Bellator MMA – Rafaelem Carvalho[24]. W czwartej rundzie znokautował Brazylijczyka, sięgając tym samym po pas mistrzowski amerykańskiej organizacji Ignite Fights w dywizji półciężkiej[25].

Lista walk w MMA edytuj

Zawodowe edytuj

Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Wygrana 11-2   Rafael Carvalho (17-7) TKO (kopnięcie i ciosy pięściami) 4 0:47 Iowa Fight Series 2 13.04.2024  Marshalltown Zdobył pas mistrzowski Ignite Fights w wadze półciężkiej. Main Event.
Przegrana 10-2   Eli Aronov (5-0) Poddanie (duszenie trójkątne rękoma) 2 4:32 Unified MMA 45 27.05.2022   Edmonton
Wygrana 10-1   Alessandro Gambulino (12-3) TKO (kolano na korpus i ciosy pięściami) 1 1:29 LFA 130: Ksiazkiewicz vs. Gambulino 22.04.2022   New Town Powrót do wagi średniej. Main Event
Wygrana 9-2   Graham Park (8-2) KO (lewy sierpowy i ciosy pięściami) 1 1:25 Unified MMA 42 17.12.2021   Edmonton Walka w wadze super średniej. Zdobył pas mistrzowski Unified MMA w wadze super średniej. Main Event
Przegrana 8-1   Mário Sousa (11-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Contender Series 2020: Week 9 10.11.2020   Las Vegas Walka o kontrakt z UFC. Main Event
Wygrana 8-0   Guilherme Miranda (18-8) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 4:07 Teofista: Fight For The Troops 09.11.2019   Brandon Co-Main Event
Wygrana 7-0   Jo Vallée (7-2) Poddanie (duszenie zza pleców) 3 1:13 TKO Fight Night 1 02.08.2018   Montreal Debiut i przejście do wagi średniej.
Wygrana 6-0   Douglas McFresh (5-0) KO (łokcie) 1 1:20 AFC 126: Heun vs. Matavao 19.10.2016   Anchorage Walka w wadze półciężkiej.
Wygrana 5-0   Micah Brakefield (6-6) TKO (przerwanie przez lekarza) 2 5:00 Prestige FC 2: Queen City Coronation 12.03.2016   Regina Walka w wadze półśredniej.
Wygrana 4-0   Steve Dubeck (5-6) Poddanie (duszenie zza pleców) 2 3:53 KOTC: Out Cold 15.11.2013   Cold Lake Walka w umownym limicie 79,4 kg.
Wygrana 3-0   Ash Mashreghi (0-1) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 1:55 AFC 16: Uprising 23.03.2013   Winnipeg
Wygrana 2-0   Dejan Kajić (2-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 AFC 11: Takeover 15.09.2012   Winnipeg Walka w umownym limicie 77,6 kg.
Wygrana 1-0   Henry Rowsell (0-2) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 0:27 Cage Fighting Manitoba 2 13.05.2011   Winnipeg Debiut w wadze półśredniej.

Amatorskie edytuj

Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 2-1   Rondel Roberts (0-0) TKO (ciosy pięściami) 1 ? AFXC 1 – Alpha Fight XC 14.03.2010   Saskatoon
Wygrana 2-0   Heath Rud (1-1) Poddanie (klucz na rękę - kimura) 2 1:30 Rochester Gladiators 30.01.2010   Rochester
Wygrana 1-0   Jason Ungar (0-0) Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 1:21 Ultimate Martial Arts Championship 17 27.03.2009   Regina

Przypisy edytuj

  1. ↑ Sherdog.com, Mariusz [online], Sherdog [dostęp 2022-04-23] (ang.).
  2. ↑ a b Mariusz Książkiewicz przegrał z Mario Sousą w Dana White’s Contender Series – myMMA.pl [online], 11 listopada 2020 [dostęp 2022-04-23] (pol.).
  3. ↑ a b Tomasz Nowosielski, Mariusz Książkiewicz pięknym nokautem zdobywa pas mistrza Unified MMA (WIDEO) | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 19 grudnia 2021 [dostęp 2022-04-23] (pol.).
  4. ↑ KOLEJNY POLAK W UFC? MARIUSZ KSIĄŻKIEWICZ STANIE PRZED SZANSĄ WYWALCZENIA KONTRAKTU Z GIGANTEM!. [dostęp 2022-04-23].
  5. ↑ MARIUSZ KSIĄŻKIEWICZ, czyli „Iron Pol” przed debiutem na Dana White’s Contender Series. [dostęp 2022-04-23].
  6. ↑ MMA - Typy i analizy (Bellator, ACA, FEN, Babilon i inne) [online], Forum Bukmacherskie [dostęp 2022-04-25] (pol.).
  7. ↑ Sherdog.com, UMAC – Ultimate Martial Arts Championship 17 [online], Sherdog [dostęp 2022-04-23] (ang.).
  8. ↑ Sherdog.com, RG – Rochester Gladiators [online], Sherdog [dostęp 2022-04-23] (ang.).
  9. ↑ Sherdog.com, AFXC 1 – Alpha Fight XC [online], Sherdog [dostęp 2022-04-23] (ang.).
  10. ↑ Sherdog.com, CFM 2 – Cage Fighting Manitoba 2 [online], Sherdog [dostęp 2022-04-23] (ang.).
  11. ↑ Sherdog.com, AFC 11 – Takeover [online], Sherdog [dostęp 2022-04-23] (ang.).
  12. ↑ Sherdog.com, AFC 16 – Uprising [online], Sherdog [dostęp 2022-04-23] (ang.).
  13. ↑ Sherdog.com, KOTC – Out Cold [online], Sherdog [dostęp 2022-04-23] (ang.).
  14. ↑ Sherdog.com, Prestige FC 2 – Queen City Coronation [online], Sherdog [dostęp 2022-04-23] (ang.).
  15. ↑ Sherdog.com, AFC 126 – Heun vs. Matavao [online], Sherdog [dostęp 2022-04-23] (ang.).
  16. ↑ Sherdog.com, TKO MMA – TKO Fight Night 1 [online], Sherdog [dostęp 2022-04-23] (ang.).
  17. ↑ Sherdog.com, Teofista – Fight For The Troops [online], Sherdog [dostęp 2022-04-23] (ang.).
  18. ↑ Fightsport.pl, Niesłuszna porażka Mariusza Książkiewicza na Dana White’s Contender Series 35! Polak skrzywdzony przez sędziów! [online], MMA, UFC, Muay Thai, Boks, BJJ, KSW - Informacje ..:::.. FightSport.pl ..:::.. Twój Portal Sportów Walki [dostęp 2022-04-23] (pol.).
  19. ↑ Tomasz Nowosielski, Wyniki LFA 130: Książkiewicz demoluje w 1 rundzie i pyta UFC gdzie mój kontrakt | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 23 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-23] (pol.).
  20. ↑ W pogoni za UFC. Mariusz Książkiewicz zawalczy na Unified MMA 45 [online], MMA - BĄDŹ NA BIEŻĄCO, 13 maja 2022 [dostęp 2022-05-13] (pol.).
  21. ↑ Sherdog.com, Unified MMA 45 – Unified MMA [online], Sherdog [dostęp 2022-05-28] (ang.).
  22. ↑ Fight Night 17 | MMA Event [online], Tapology [dostęp 2022-12-09] (ang.).
  23. ↑ Fight Night By Z Promotions, Fight Night 17 has been postponed and not cancelled. It has been postponed until April 8, 2023. [online]
  24. ↑ Arkadiusz Hnida, Już w kwietniu! Polak zawalczy z byłym mistrzem organizacji Bellator! [online], MMA PL, 30 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-31] (pol.).
  25. ↑ Jakub Madej, WIDEO: Nokaut potężnym kopnięciem w wykonaniu Mariusza Ksiazkiewicza. „Iron Pol” mistrzem IFS [online], MMA Rocks, 15 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-15] (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mariusz_Książkiewicz&oldid=73634472”