Bomba Mark 117

(Przekierowano z Mark 117)

Mark 117 (lub M117) – amerykańska bomba lotnicza ogólnego przeznaczenia. Skonstruowana na początku lat 50. XX wieku i używana masowo podczas wojny w Korei.

M117
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Typ

swobodnie opadająca

Przeznaczenie

burząca

Dane techniczne
Długość

2160 mm

Średnica

408 mm

Masa

343 kg

Masa mat. wybuchowego

183 kg

Rodzaj mat. wybuchowego

Tritonal lub Minol 2

Masa nominalna bomby Mark 117 wynosi 750 funtów (343 kg), ale masa całkowita zależy od masy zapalnika oraz od systemów spowalniających opadanie i wynosi do 820 funtów (373 kg). Bomba ma postać opływowego stalowego kadłuba wypełnionego ładunkiem tritonalu (80% trotylu i 20% proszku aluminiowego) lub minolu 2 o masie 402 funtów (183 kg). Urządzenie detonujące stanowią dwa zapalniki: nosowy i ogonowy zasilane z prądnicy napędzanej turbinką obracającą się pod wpływem oporu powietrza.

Od lat 50. do 70. XX wieku stanowiła ona standardowe uzbrojenie bombowe samolotów F-100 Super Sabre, F-104 Starfighter, F-105 Thunderchief, General Dynamics F-111 i F-4 Phantom II, ale obecnie są przenoszone tylko przez należące do USAF ciężkie bombowce, takie jak B-52 Stratofortress. Inne samoloty przenoszą bomby serii Mark 80 (najczęściej Mk 82 lub Mk 83 także w wersjach z urządzeniami naprowadzającymi). Bombowce B-52 zrzuciły 44660 sztuk bomb Mark 117 podczas wojny w Zatoce Perskiej w 1991 roku.

Bomby M117 użyto jako bazy do konstrukcji bomby chemicznej MC-1 wypełnionej sarinem. Bomba MC-1 nigdy nie została użyta bojowo, chociaż nadal pozostaje na uzbrojeniu armii amerykańskiej.

Ostatnia bomba Mark 117 została zrzucona 26 czerwca 2015 na wyspę Guam z bombowca B-52. Wydarzenie to zostało nazwane operacją „Blast from the Past”[1].

Przypisy

edytuj