Centrum Lotów Kosmicznych imienia George’a C. Marshalla

Centrum Lotów Kosmicznych imienia George’a C. Marshalla (ang. Marshall Space Flight Center, MSFC) – jeden z ośrodków badawczych NASA, zajmujący się głównie napędem rakietowym. W ośrodku tym powstały najważniejsze amerykańskie wojskowe rakiety balistyczne i rakiety amerykańskiego programu kosmicznego.

Stanowisko testowe w Centrum Lotów Kosmicznych im. Marshalla

Ośrodek zlokalizowany jest w Arsenale Redstone w Huntsville w Alabamie, a nazwany został na cześć generała George’a Marshalla. Jest wiodącym ośrodkiem NASA opracowującym rakietowe systemy napędowe, układy napędowe promów kosmicznych, zewnętrzne zbiorniki paliwa, urządzenia wynoszone na orbitę, projekty i konstrukcje dotyczące Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, również w zakresie komputerów, sieci i zarządzania informacją.

Centrum operacyjne HOSC

edytuj

W strukturze ośrodka znajduje się także centrum operacyjne misji promów kosmicznych (Centrum Wsparcia Operacji w Huntsville – Huntsville Operations Support Center, HOSC), skąd kontrolowane są niektóre misje i operacje je poprzedzające.

Centrum Wsparcia Operacji w Huntsville (HOSC) wspomagało czynności startowe promów kosmicznych, startujących z Centrum Kosmicznego Johna F. Kennedy’ego. HOSC monitoruje także starty rakiet dokonywane ze stacji sił powietrznych na przylądku Canaveral, kiedy wynoszone są ładunki przygotowywane w Ośrodku Marshalla.

Historia

edytuj

Ośrodek Marshalla powstał na bazie Wojskowej Agencji Pocisków Balistycznych (ang. Army Ballistic Missile Agency, ABMA) i Centrum Dowodzenia Pociskami Artylerii (ang. Army Ordnance Missile Command, AOMC) znajdujących się na obszarze Arsenału Redstone. Przeniesienie eksploracji kosmosu z obszaru wojskowego do cywilnego zostało dokonane przez prezydenta Dwighta D. Eisenhowera, kiedy ogłosił on utworzenie Narodowej Agencji Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej (ang. National Aeronautics and Space Administration) 1 lipca 1960 roku. W tym czasie ośrodek otrzymał od prezydenta imię gen. Marshalla, jak również jego popiersie z brązu. Centrum Marshalla stało się cywilną bazą doktora Wernhera von Brauna, jego grupy niemieckich specjalistów od rakiet oraz dużej liczby wojskowych i cywilnych podwykonawców.

Do projektów historycznych, które były opracowywane w Centrum Marshalla, należą między innymi Hermes, amerykańska adaptacja niemieckiej rakiety V2, rakieta Jupiter C, która wyniosła satelitę Explorer 1, rakieta Redstone, przejściowa rakieta opracowana przez ABMA/AOMC, używana przez NASA w programie pocisków balistycznych i programie Merkury, Juno, Atlas używane przez wojska lotnicze w programach balistycznych, a także w programach Merkury i Gemini, seria rakiet Saturn (Saturn I do Saturn V), używanych w programach Apollo i Skylab. Do współczesnych rakiet opracowywanych w Centrum należą silniki promu kosmicznego na paliwo ciekłe i stałe oraz seria rakiet Delta, wykorzystywanych do wynoszenia satelitów oraz pojazdów marsjańskich.

Wiele pozostałości po wczesnych programach badawczych wciąż jest widocznych wokół centrum, na przykład stanowiska testowe.

Dyrektorzy

edytuj


Linki zewnętrzne

edytuj