Marta z Betanii

postać biblijna, siostra Marii z Betanii i Łazarza

Św. Marta (judeo-aramejski מַרְתָּא) – siostra Marii i Łazarza, z którymi mieszkała w Betanii, miasteczku położonym ok. 3 km na wschód od Jerozolimy, czczona w Kościele katolickim i prawosławnym jako święta.

Święta
Marta z Betanii
Ilustracja
Chrystus w domu Marty i Marii, Jan Vermeer, 1654
Miejsce urodzenia

Betania, Judea

Data śmierci

I wiek

Czczona przez

Kościół katolicki
Cerkiew prawosławną

Wspomnienie

29 lipca[1]

Atrybuty

klucze, chochla, miotła, smok

Patronka

gospodyń domowych, hotelarzy, gości, kucharzy, osób krewnych

Szczególne miejsca kultu

Betania

Rodzina cieszyła się ogólnym szacunkiem. Byli oni przyjaciółmi Chrystusa, który często bywał u nich gościem. Marta jest wzorem zapobiegliwej gospodyni. Św. Łukasz opowiada, że Jezus odwiedził pewnego dnia jej dom. Marta krzątała się, chcąc mu usłużyć, siostra zaś jej usiadła u jego stóp i słuchała, co mówił. Marta zwróciła się do Jezusa, by nakazał Marii, żeby jej pomogła. Jezus odpowiedział: Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona[2]. Kiedy Jezus przybył do Betanii po śmierci Łazarza, Marta wyszła Panu na spotkanie i rzekła: Teraz wiem, że Bóg da ci wszystko, o cokolwiek byś prosił Boga. Usłyszała wówczas słowa: Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem, na które odpowiedziała wspaniałym aktem wiary: Ja mocno wierzę, żeś ty jest Mesjasz, Syn Boży[3]. Siostry gościły też Jezusa po wskrzeszeniu Łazarza. Maria z Betanii była wg wczesnośredniowiecznej tradycji utożsamiana z Marią Magdaleną (byłą nierządnicą), która namaściła Pana olejkiem i włosami swoimi otarła jego nogi[4]. Obecnie we współczesnej teologii uważa się, podobnie jak w najwcześniej tradycji chrześcijańskiej, że Maria z Betanii i Maria Magdalena to dwie różne osoby.

Według legendy prowansalskiej, po Wniebowstąpieniu Chrystusa Marta wraz z rodzeństwem udała się do Francji. Łazarz został biskupem Marsylii.

Jej wspomnienie liturgiczne przypada 29 lipca. 26 stycznia 2021 papież Franciszek zarządził, że będzie wspominana razem z Marią i Łazarzem[5].

Przypisy edytuj

  1. Piero Bargellini: Santa Marta di Betania. www.santiebeati.it, 2001-02-01. [dostęp 2017-04-17]. (wł.).
  2. Ewangelia Łukasza 10,41.
  3. Ewangelia Jana 11,22.25.27.
  4. Ewangelia Jana 11,2.
  5. Decreto della Congregazione per il Culto Divino sulla celebrazione dei Santi Marta, Maria e Lazzaro, nel Calendario Romano Generale. press.vatican.va, 2021-02-02. [dostęp 2021-02-02]. (łac.).

Bibliografia edytuj