Mel Daniels
Melvin Joe Daniels (ur. 20 lipca 1944 w Detroit, zm. 30 października 2015 w Sheridan[1]) – amerykański koszykarz, występujący na pozycjach silnego skrzydłowego lub środkowego. 3-krotny mistrz ABA (1970, 1972, 1973)[2]. Członek Basketball Hall of Fame[3].
| ||||||||||||||||||||||
| 34, 9 | ||||||||||||||||||||||
| silny skrzydłowy/środkowy | ||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Melvin Joe Daniels | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
20 lipca 1944 | |||||||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci |
30 października 2015 | |||||||||||||||||||||
| Wzrost |
206 cm | |||||||||||||||||||||
| Masa ciała |
100 kg | |||||||||||||||||||||
| Kariera | ||||||||||||||||||||||
| Aktywność |
1967–1976 | |||||||||||||||||||||
| Szkoła średnia | ||||||||||||||||||||||
| College |
Burlington CC (1963–1964) New Mexico (1964–1967) | |||||||||||||||||||||
| Draft |
1967, numer: 9 | |||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Jako nastolatek Daniels uczęszczał do Detroit Pershing High School, liceum z którego wyszli i inni utalentowani zawodnicy tacy jak: Spencer Haywood, Ralph Simpson, Kevin Willis, czy Steve Smith.
Po zdaniu matury kontynuował dalszą naukę oraz grę w college'u społecznym Burlington. W 1964 przeniósł się na bardziej prestiżową uczelnię - University of New Mexico. To właśnie tam będąc na ostatnim roku (1967) został wybrany do składu NCAA AP All-America Third Team[2].
Pomimo wyboru w drafcie NBA zdecydował się jednak dołączyć do konkurencyjnej ligi ABA. Jako debiutant notował średnio 22,2 punktu oraz 15,6 zbiórki[4]. W drugiej z wymienionych kategorii został liderem ligi[2]. Został nagrodzony tytułem debiutanta roku, oraz wyborami zarówno do piątki najlepszych debiutantów sezonu, jak i ogólnie najlepszych graczy ligi. Jego osiągnięcia zapewniły mu także udział w ABA All-Star Game[2].
Sezon 1968/1969 rozpoczął w Indianie, to właśnie tam rozegrał najlepsze lata swojej kariery. Po raz drugi z rzędu znalazł się w All-Star Game oraz ABA First Team, został też ponownie liderem ligi w zbiórkach[2]. Dodatkowo otrzymał tytuły MVP All-Star Game oraz sezonu zasadniczego, a Pacers dotarli po raz pierwszy w swojej historii do finałów ABA[5]. Tam musieli uznać wyższość Oakland Oaks (4-1), prowadzonych przez późniejszego członka Basketball Hall of Fame - Ricka Barry.
W trakcie kolejnych pięciu sezonów Daniels aż 3-krotnie sięgał po tytuł mistrzowski. Przy okazji został po raz kolejny uznany za MVP sezonu (1971), pojawił się 5-krotnie w meczu gwiazd, został zaliczony do składów All-ABA First Team (1970–1971), All-ABA Second Team (1973), a także po raz trzeci w karierze został liderem ligi pod względem zbiórek (1971)[2].
W 1974 został wytransferowany do Memphis, gdzie zasilił szeregi lokalnych Sounds. Po średnio udanym sezonie w słabym zespole zdecydował się opuścić ligę, aby spróbować swoich sił we Włoszech.
Po powrocie z Europy okazało się, że liga ABA została rozwiązana. W związku z powyższym Daniels dołączył do byłej drużyny ABA, która znalazła się w NBA. Rozegrał 11 spotkań w barwach New York Nets, po czym oficjalnie zakończył swoją sportową karierę[6]. W 1997 roku został zaliczony do składu najlepszych zawodników w historii ligi ABA (ABA's All-Time Team)[7], a w 2012 do Koszykarskiej Galerii Sław (Naismith Memorial Basketball Hall Of Fame)[3].
Po zakończeniu kariery zawodniczej powrócił do Indiany, gdzie przez prawie 15 lat trenował, głównie jako asystent, zespoły Uniwersytetu Indiana State oraz Indiana Pacers.
Osiągnięcia edytuj
Na podstawie[2][8], o ile nie zaznaczono inaczej.
- ABA
- 3-krotny mistrz ABA (1970, 1972, 1973)
- Wicemistrz ABA (1969)[5]
- MVP:
- sezonu ABA (1969, 1971)[9]
- meczu gwiazd ABA (1969)
- Debiutant Roku ABA (1968)
- Uczestnik meczu gwiazd:
- Zaliczony do:
- I składu:
- ABA (1968–71)
- debiutantów ABA (1968)[14]
- II składu ABA (1973)
- składu najlepszych zawodników w historii ligi ABA (ABA's All-Time Team - 1997)[7]
- Koszykarskiej Galerii Sław (Naismith Memorial Basketball Hall Of Fame - 2012)[3]
- I składu:
- Lider :
- Klub Indiana Pacers zastrzegł należący do niego numer 34[17]
Przypisy edytuj
- ↑ Pacers legend and Hall of Famer Mel Daniels dies at 71. nba.com. [dostęp 2015-10-30]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h Mel Daniels - ABA Profile. remembertheaba.com. [dostęp 2014-06-26]. (ang.).
- ↑ a b c Hall Of Famers - Mel Daniels. hoophall.com. [dostęp 2014-06-26]. (ang.).
- ↑ Mel Daniels Statistics. basketball-reference.com. [dostęp 2014-06-26]. (ang.).
- ↑ a b 1968-69 ABA Regular Season Standings. remembertheaba.com. [dostęp 2014-06-26]. (ang.).
- ↑ 1976-77 New York Nets Roster and Stats. basketball-reference.com. [dostęp 2014-06-26]. (ang.).
- ↑ a b ABA All-Time Team Pictorial Tribute. remembertheaba.com. [dostęp 2014-06-26]. (ang.).
- ↑ ABA Year-to-Year Postseason Award Winners. remembertheaba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ NBA MVP & ABA Most Valuable Player Award Winners. basketball-reference.com. [dostęp 2023-01-16]. (ang.).
- ↑ 1968 ABA All-Star Game East 126, West 120. basketball-reference.com. [dostęp 2023-01-16]. (ang.).
- ↑ All-Star Showdown Helped Lift ABA. remembertheaba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ The Supergame 1971/1972 ABA vs NBA All-Star Game. legendssf.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ NBA ALL-STAR LEGENDS GAME RESULTS, ROSTERS, AND PLAYERS. nba-allstar.com. [dostęp 2018-03-14]. (ang.).
- ↑ 1967-68 ABA Season Summary. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ NBA & ABA Career Playoff Leaders and Records for Total Rebounds. basketball-reference.com. [dostęp 2014-06-26]. (ang.).
- ↑ NBA & ABA Year-by-Year Playoff Leaders and Records for Rebounds Per Game. basketball-reference.com. [dostęp 2018-04-03]. (ang.).
- ↑ NBA Retired Numbers. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).