Messier 41 (również M41 lub NGC 2287) – gromada otwarta w gwiazdozbiorze Wielkiego Psa. Odkrył ją przed 1654 rokiem Giovanni Batista Hodierna. Niezależnie od Hodierny 16 lutego 1702 roku skatalogował ją John Flamsteed. W 1749 roku odkrył ją ponownie Guillaume Le Gentil. Według J. E. Gore’a była znana już Arystotelesowi około 325 p.n.e. W katalogu Messiera znajduje się od 16 stycznia 1765 roku.

Gromada otwarta M41
Ilustracja
Gromada otwarta M41
Odkrywca

Giovanni Batista Hodierna

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Wielki Pies

Typ

I,3,r

Rektascensja

06h 45m 59,94s

Deklinacja

–20° 45′ 15,2″

Odległość

2316 ly (710 pc[1])

Jasność obserwowana

4,5 m

Rozmiar kątowy

38'

Charakterystyka fizyczna
Wymiary

Ø 25-26 ly

Liczba gwiazd

około 100

Alternatywne oznaczenia
M41, NGC 2287, OCl 597.0
Mapa gromady
Gwiazdozbiór Wielkiego Psa

Gromada M41 jest oddalona od Ziemi o około 2,3 tys. lat świetlnych (ok. 710 parseków) i oddala się z prędkością 34 km/s. Średnica wynosi około 25-26 lat świetlnych (obserwowany rozmiar – 38'). Wiek gromady według różnych szacunków wynosi od 190 do 240 mln lat.

M41 zawiera około 100 gwiazd. Kilka z nich to czerwone (i pomarańczowe) olbrzymy o składzie chemicznym zbliżonym do Słońca. Najjaśniejszy znajduje się w okolicach centrum gromady, ma jasność obserwowaną 6,9m i należy do typu widmowego K3. Najgorętszą gwiazdę M41 zalicza się do typu A0.

Messier 41 znajduje się ok. 4 stopni na południe od Syriusza.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Wilton Dias et al.: Catalog of Optically Visible Open Clusters and Candidates. Departamento de Astronomia, 2014-05-24. [dostęp 2014-11-30].

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj