Metagonimus yokogawai
Metagonimus yokogawai – gatunek pasożytniczej przywry, najmniejszej spotykanej u człowieka. Wielkość dorosłych osobników wynosi 1-2,5 na 0,4–0,75 mm. Powoduje chorobę pasożytniczą zwaną Metagonimoza.
| Metagonimus yokogawai | |
| (Katsurada, 1912) | |
 Dorosły osobnik | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Podgromada |
Digenea |
| Rząd |
Echinostomida |
| Podrząd |
Echinostomata |
| Rodzina |
Fasciolidae |
| Rodzaj |
Metagonimus |
| Gatunek |
Metagonimus yokogawai |
Występowanie edytuj
Przywry Metagonimus yokogawai spotykane są przede wszystkim na Dalekim Wschodzie, na Syberii, w Mandżurii, na Bałkanach, w Izraelu i Hiszpanii.
Charakterystyka gatunku i cykl życiowy edytuj
Dorosłe osobniki produkują jaja, z których każde zawiera w pełni rozwinięte miracidium; jaja wydalane są z kałem żywiciela. Następnie jaja są zjadane przez ślimaki, które stają się pierwszym żywicielem pośrednim pasożyta; w przewodzie pokarmowym uwalniane są miracidia, które kolonizują jelito cienkie mięczaka. Najczęstszym żywicielem pośrednim przywr są ślimaki z rodzaju Semisulcospira. W organizmie ślimaka miracidia przechodzą kolejne stadia rozwojowe: sporocysty, redie i cerkarie. Z każdej redii powstaje wiele cerkarii. Następnie cerkarie opuszczają ciało ślimaka i przeobrażają się w metacerkarie po dostaniu się do organizmów odpowiednich gatunków słodkowodnych ryb. Żywiciel ostateczny zaraża się przywrami przez zjedzenie surowych, niedogotowanych lub solonych ryb z metacerkariami. W przewodzie pokarmowym człowieka metacerkarie przyczepiają się do ściany jelita cienkiego i dojrzewają do postaci dorosłych. Obok człowieka, żywicielem ostatecznym mogą być koty, psy i ptaki.
Linki zewnętrzne edytuj
- Metagonimiasis. CDC Division of Parasitic Diseases. [dostęp 2007-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (8 października 2007)].