Przywry wnętrzniaki
Przywry wnętrzniaki, Przywry digenetyczne (Digenea) – podgromada płazińców obejmująca bezwarunkowe pasożyty wewnętrzne kręgowców o ciele nieczłonowanym i listkowanym.
| ||
| Digenea | ||
 Dorosły osobnik przywry Fascioloides magna | ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | płazińce | |
| Gromada | przywry | |
| Podgromada | przywry wnętrzniaki | |
MorfologiaEdytuj
Mają z reguły dwie przyssawki stanowiące aparat czepny - okołogębową i brzuszną. Tylko u nielicznych przywr występuje jedna przyssawka[1] . Jelito zazwyczaj rozgałęzia się na dwa główne ramiona. Przywry pokryte są komórkami nabłonka nie posiadającymi rzęsek i zlewającymi się w jednolitą warstwę, czyli syncytium. Układ pokarmowy jest podobny do układu wirków choć bez wysuwanej gardzieli.
GatunkiEdytuj
Niektóre gatunki przywr:
Cykl rozwojowyEdytuj
Charakteryzuje je złożony cykl rozwojowy z co najmniej dwoma żywicielami, przy czym jednym z nich jest zazwyczaj mięczak. Występują kolejno stadia miracidium, sporocysty, redii, cerkarii i metacerkarii.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Furmaga, S., Choroby pasożytnicze zwierząt domowych, s. 72
BibliografiaEdytuj
- Parazytologia i akroentomologia medyczna. Antoni Deryło (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 161-200. ISBN 83-01-13804-1.
- Furmaga, S., Choroby pasożytnicze zwierząt domowych, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa, 1983, ISBN 83-09-00671-3
- Patyk, S., Choroby inwazyjne zwierząt domowych, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa, 1978
- Villee Claude A, Solomon Eldra Pearl, Berg Linda R: Biologia. Multico, 2000. ISBN 83-7073-090-6.