Miara martyngałowa

Miara martyngałowa (lub miara obojętna na ryzyko) – jedno z podstawowych pojęć z zakresu matematyki finansowej. Używa się go do wyceny instrumentów bazowych oraz pochodnych na rynkach zupełnych.

Definicja edytuj

Niech   oznacza wartość instrumentu dyskontowego w momencie   a   cenę instrumentu o wypłacie   zapadającego w chwili   Miarą martyngałową   nazywamy taką miarę probabilistyczną, że:

  1.   (miara jest równoważna rzeczywistej mierze),
  2.  

Dla rynków skończonych zachodzenie powyższego warunku dla procesów cen instrumentów bazowych   jest równoważna jego prawdziwości dla instrumentów pochodnych.

Przykłady edytuj

Model dwumianowy edytuj

Dla jednookresowego modelu CRR o własności   gdzie   przyjmuje wartości   oraz   a   miara martyngałowa jest zdefiniowana w następujący sposób:

 
 

Warunkiem koniecznym dla braku istnienia arbitrażu jest ograniczenie na stopę procentową  

Dla  -okresowego modelu CRR miara martyngałowa przyjmuje następującą postać:

 

Model Blacka-Scholesa edytuj

W klasycznym modelu Blacka-Scholesa miarą martyngałową   określa równanie:

 

gdzie:

  – współczynnik dryfu,
  – współczynnik zmienności,
  – bezryzykowna stopa procentowa.

Proces

 

jest procesem Wienera w mierze martyngałowej.

Wzór ten można uzyskać po zastosowaniu twierdzenia Girsanowa.

Bibliografia edytuj

  • Jacek Jakubowski: Modelowanie rynków finansowych. Warszawa: SCRIPT, 2006. ISBN 83-89716-06-2.