Miara martyngałowa
Miara martyngałowa (lub miara obojętna na ryzyko) – jedno z podstawowych pojęć z zakresu matematyki finansowej. Używa się go do wyceny instrumentów bazowych oraz pochodnych na rynkach zupełnych.
Definicja edytuj
Niech oznacza wartość instrumentu dyskontowego w momencie a cenę instrumentu o wypłacie zapadającego w chwili Miarą martyngałową nazywamy taką miarę probabilistyczną, że:
- (miara jest równoważna rzeczywistej mierze),
Dla rynków skończonych zachodzenie powyższego warunku dla procesów cen instrumentów bazowych jest równoważna jego prawdziwości dla instrumentów pochodnych.
Przykłady edytuj
Model dwumianowy edytuj
Dla jednookresowego modelu CRR o własności gdzie przyjmuje wartości oraz a miara martyngałowa jest zdefiniowana w następujący sposób:
Warunkiem koniecznym dla braku istnienia arbitrażu jest ograniczenie na stopę procentową
Dla -okresowego modelu CRR miara martyngałowa przyjmuje następującą postać:
Model Blacka-Scholesa edytuj
W klasycznym modelu Blacka-Scholesa miarą martyngałową określa równanie:
gdzie:
- – współczynnik dryfu,
- – współczynnik zmienności,
- – bezryzykowna stopa procentowa.
Proces
jest procesem Wienera w mierze martyngałowej.
Wzór ten można uzyskać po zastosowaniu twierdzenia Girsanowa.
Bibliografia edytuj
- Jacek Jakubowski: Modelowanie rynków finansowych. Warszawa: SCRIPT, 2006. ISBN 83-89716-06-2.