Michał Domińczak
Michał Paweł Domińczak (ur. 29 września[1] 1973[2]) – architekt i historyk urbanistyki[3], dr hab. inż. arch.[4]
| Data urodzenia |
29 września 1973 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
architekt |
| Tytuł naukowy |
doktor habilitowany |
| Alma Mater | |
| Uczelnia |
Politechnika Łódzka |
| Wydział |
Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska Politechniki Łódzkiej, Instytut Architektury i Urbanistyki Politechniki Łódzkiej |
Życiorys edytuj
Domińczak w 1997 ukończył studia na w Wydziale Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska Politechniki Łódzkiej, a następnie Podyplomowe Studium Konserwacji Zabytków Architektury Politechniki Warszawskiej w 2000. W 2008 obronił pracę doktorską pt. „Forma przestrzeni miejskiej jako efekt ewolucji systemów prawnych na przełomie XIX i XX wieku”, za którą został nagrodzony nagrodą Ministra Infrastruktury dla najlepszej pracy doktorskiej z dziedziny planowania przestrzennego[3]. W 2022 dokonał habilitacji na Politechnice Gdańskiej[5].
Od 1997 jest wykładowcą w Instytucie Architektury i Urbanistyki, Kolegium Gospodarki Przestrzennej oraz International Faculty of Engineering na Politechnice Łódzkiej. W latach 2003–2005 był Architektem Miasta Zgierza, doprowadzając na tym stanowisku do założenia w 2003 pierwszego w Polsce parku kulturowego „Miasto Tkaczy”. W latach 2005–2007 był Miejskim Konserwatorem Zabytków w Łodzi[5]. W latach 2013–2014, po uzyskaniu stypendium Fulbrighta, prowadził program badawczy pt. Form-Based Codes as an effective Instrument of Revitalization and Urban Planning – American Case Studies” na Uniwersytecie Miami[3].
Był twórcą i prezesem zarządu (2018–2022) Wojskowego Biura Projektów Budowlanych, podlegającego Ministerstwu Obrony Narodowej, w ramach którego odpowiadał za projekty realizacji infrastruktury dla samolotów Lockheed Martin F-35 Lightning II i statków bezzałogowych MQ-9 Reaper w 32 Bazie Lotnictwa Taktycznego w Łasku, a także był odpowiedzialny za rozbudowy Jednostki Specjalnej GROM im. Cichociemnych Spadochroniarzy Armii Krajowej (JW 2305) w Warszawie[4].
Należy do grona ekspertów Centrum Analiz Klubu Jagiellońskiego ds. gospodarki przestrzennej, jest członkiem Izby Architektów Rzeczypospolitej Polskiej, Izby Inżynierów Budownictwa Rzeczypospolitej Polskiej, Polskiego Komitetu Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków ICOMOS UNESCO oraz Congress for the New Urbanism[3], od 2008 jest członkiem Miejskiej Komisji Urbanistycznej w Zgierzu, od 2018 należy do Wojewódzkiej Rady Ochrony Zabytków przy Łódzkim Wojewódzkim Konserwatorze Zabytków, od 2021 jest członkiem Rady Naukowej Instytutu Rozwoju Miast i Regionów[4]. Współpracuje z czasopismem „Nowa Konfederacja”[6].
Realizacje edytuj
- Projekt rekonstrukcji i konserwacji średniowiecznego grodziska oraz budowy zespołu muzealnego w Tumie pod Łęczycą.
- Programy rewitalizacji m.in. w Łodzi i Zgierzu[3].
Publikacje edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Michał Paweł Domińczak [online], Rejestr.io [dostęp 2023-01-28].
- ↑ Domińczak, Michał Paweł, warszawa, wiek 49 lat,ur. 1973,Raport o osobie, Krajowy Rejestr Sądowy, KRS on line [online], Info Veriti [dostęp 2023-01-28].
- ↑ a b c d e Domińczak, dr inż. Michał [online], klubjagiellonski.pl [dostęp 2023-01-28] (pol.).
- ↑ a b c Jarosław Zulewski, New Urbanism – idea miasta i metodyka planowania rozwoju przestrzennego – wykład dr Michała Domińczaka [online], bip.gdansk.pl, 2022 [dostęp 2023-01-28].
- ↑ a b Michal Dominczak, Michal Dominczak, [w:] Linkedin [online].
- ↑ Michał Domińczak, Autor w serwisie Nowa Konfederacja [online], nowakonfederacja.pl [dostęp 2023-01-28].
- ↑ Michał Domińczak, Typologia łódzkiej kamienicy, Łódź: Biuro Architekta Miasta, [cop. 2016], ISBN 978-83-945099-0-3, OCLC 979149266 [dostęp 2023-01-28].
- ↑ Michał Domińczak, Nowa urbanistyka. Metodyka i zasady projektowania według SmartCode, Wydanie pierwsze, Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2020, ISBN 978-83-66287-65-5, OCLC 1262593479 [dostęp 2023-01-28].