Michał Hłuszniewicz
Michał Hłuszniewicz (ur. w 1797 roku w Mińsku, zm. 21 lipca 1862 roku[1] w Wilnie) – polski astronom.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku |
cmentarz św. Stefana w Wilnie |
| Zawód, zajęcie |
astronom |
| Tytuł naukowy |
magister filozofii |
| Alma Mater | |
| Wydział |
Obserwatorium |
| Krewni i powinowaci |
Brat Antoni, siostra Emilia |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Urodził się w 1797 w Mińsku. Ojciec jego prowadził prywatną szkołę męską w mieście. W rodzinnym mieście ukończył gimnazjum i w 1814 rozpoczął naukę matematyki w Cesarskim Uniwersytecie Wileńskim, a następnie studiował filozofię i w 1818 otrzymał stopień magistra filozofii. Wśród jego nauczycieli był Jan Śniadecki.
We wrześniu 1819 został przyjęty do Uniwersytetu Wileńskiego jako jeden z trzech pomocników dyrektora obserwatorium astronomicznego swojego wykładowcy Jana Śniadeckiego[2]. Na tym stanowisku pracował do 1832 kiedy to obserwatorium zostało podporządkowane cesarskiej akademii nauk i Hłuszniewicz do przejścia na emeryturę w 1848 pracował tam jako jego dyrektor.
Obserwacje realizowane w obserwatorium wileńskim publikował w Pamiętnikach wydawanych w latach 1832–1846 oraz artykuły astronomiczne zamieszczane w dzienniku „Astronomische Nachrichten”. Był członkiem towarzystwa północnych starożytników w Kopenhadze. W 1837 otrzymał order św. Stanisława 4 klasy i brylantowy pierścień za wkład w pomiary triangulacyjne na terenach guberni wileńskiej, kurlandzkiej, grodzieńskiej i mińskiej realizowanych przez gen. Tennera.
Żył skromnie i wiele ze swoich przekazywał potrzebującym. Należał do Towarzystwa Wspierania Niedostatnich Uczniów Uniwersyteckich. Zostawiał sobie ok. dziesiątej części emerytury, resztę zaś przekazywał biednym wdowom i sierotom[3].
Zmarł w ubóstwie 21 lipca 1862 w Wilnie i pochowany został staraniem siostry Emilii Mikulewicz na cmentarzu przy kościele św. Stefana w Wilnie.
Przypisy edytuj
- ↑ Gusiew 1862 ↓.
- ↑ Dziewulski 1937 ↓, s. 1.
- ↑ Dziewulski 1937 ↓, s. 4.
Bibliografia edytuj
- S. Orgelbrand: Encyklopedia Powszechna. T. XI. Warszawa: S. Orgelbrandt, 1862, s. 963–964. [dostęp 2021-052-19]. (pol.).
- Maciej Gusiew. Nekrologi. „Kurier Wileński”. N.57, s. 8, 24 lipca 1862. Wilno: Adam Honory Kirkor. [dostęp 2021-05-19].
- Władysław Dziewulski. Michał Hłuszniewicz (1797 – 1862). „Fizyka i Chemia w Szkole; z 1”, s. 1–5, 1937. Warszawa: Komisja Pedagogiczna Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. [dostęp 2021-05-19].