Michał Józef Zamoyski
 |
Ten artykuł od 2010-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Michał Józef Zamoyski (ur. 7 kwietnia 1785 na Pradze, zm. 29 grudnia 1844 w Lublinie) – major Wojsk Polskich.
Był synem Franciszka Zamoyskiego i Rozalii z Głowackich. 14 kwietnia 1807 wstąpił jako szwoleżer do 5 kompanii 1 pułku szwoleżerów Gwardii Cesarskiej. 1 września 1807 brygadier furier 7 kompanii; 15 maja 1811 awansował na wachmistrza w 4 kompanii; 26 czerwca 1812 podporucznik 5 kompanii; 11 sierpnia 1812 został porucznikiem w 3 pułku szwoleżerów gwardii; od 11 kwietnia 1813 służył jako porucznik w 1 pułku szwoleżerów.
Walczył w kampaniach 1808–1814. Brał udział w bitwach pod Burgos, Somosierrą, Madrytem, Santa Cruz, Benavente, Aspern-Essling, Wagram, Znojmem, Almeidą, Cidurą, Rodrigo, Witebskiem, Borodino, Berezyną, Lützen, Budziszynem, Dreznem, Lipskiem, Hanau, Brienne, Montmirail, Laon, Château-Thierry, Arcis-sur-Aube.
W armii Królestwa Polskiego od 13 lutego 1815 porucznik 4 Pułku Ułanów; 2 kwietnia 1820 mianowany kapitanem.
6 listopada 1830 wziął dymisję w stopniu majora z pozwoleniem noszenia munduru. Zmarł na zapalenie płuc[1].
Odznaczenia:
- Kawaler Legii Honorowej[2] 13 grudnia 1809 nr 26941,
- Order Cesarski Zjednoczenia w 1813[3]
- Znak Honorowy za 15 lat służby w 1830[4].
Przypisy edytuj
- ↑ Archiwum Państwowe w Lublinie, Akta stanu cywilnego Parafii Rzymskokatolickiej św. Mikołaja i św. Agnieszki w Lublinie (Kalinowszczyzna), sygn. 37, nr aktu 178/1844 r. [online], www.szukajwarchiwach.gov.pl [dostęp 2022-09-30].
- ↑ Rocznik woyskowy królestwa polskiego na rok 1827. Warszawa: Drukarnia Wojskowa, 1827. s. 134
- ↑ Stanisław Łoza. Dwa ordery. „Żołnierz Polski”. Nr 13-14 (345-6). Rok V. 1923. s. 20-21.
- ↑ Przepisy o znaku honorowym niemniej Lista imienna generałów, oficerów wyższych i niższych oraz urzędnikow wojskowych, tak w służbie będących, jako też dymisjonowanych, znakiem honorowym ozdobionych w roku 1830, [b.n.s]