Michał Szuldenfrei

polski polityk

Michał Szuldenfrei (jid. מיכאל שולדענפריי; ur. 20 stycznia 1887, zm. 1 lipca 1965) – polski prawnik i polityk pochodzenia żydowskiego, jedyny poseł na Sejm Ustawodawczy z ramienia żydowskiej partii robotniczej Bund (wybrany z listy Polskiej Partii Socjalistycznej).

Michał Szuldenfrei
מיכאל שולדענפריי
Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1887
Częstochowa

Data śmierci

1 lipca 1965

Poseł na Sejm Ustawodawczy
Okres

od 4 lutego 1947
do 4 sierpnia 1952

Przynależność polityczna

Bund, Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Order Sztandaru Pracy II klasy Złoty Krzyż Zasługi
Grób Michała Szuldenfreia na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie

W okresie dwudziestolecia międzywojennego był dziekanem Rady Adwokackiej w Krakowie. Jako prawnik występował w charakterze obrońcy w wielu procesach politycznych, był również działaczem Bundu. Po wybuchu II wojny światowej przebywał w Związku Radzieckim, należał do Związku Patriotów Polskich. Wrócił do Polski w sierpniu 1944, gdzie objął stanowisko dyrektora Biura Prawnego Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego (PKWN)[1]. Członek Krajowej Rady Narodowej i Centralnego Komitetu Żydów w Polsce. Od 1944 przewodniczący Komitetu Organizacyjnego i Centralnego Komitetu Bundu w wyzwolonym przez sowietów Lublinie i faktyczny przewodniczący partii w kraju. Zaakceptował Manifest Lipcowy PKWN. Po wojnie poseł Sejmu Ustawodawczego (1947–1952) oraz Dyrektor Biura Prawnego Urzędu Rady Ministrów. Znany z propagowania działań mających na celu ukaranie sprawców zbrodni wojennych na narodzie żydowskim, między innymi pogromu krakowskiego.

Odznaczony m.in. Orderem Sztandaru Pracy II klasy, Krzyżami Oficerskim (1946)[2] i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, a także Złotym Krzyżem Zasługi[3].

Pochowany w alei głównej cmentarza żydowskiego przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 12, rząd 5)[4][5].

Żonaty z Marią Kragen–Szuldenfrei, po wojnie m.in. lekarką lecznicy Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej[6].

Przypisy

edytuj
  1. Wspomnienie pośmiertne: Dr Michał Szuldenfrei. „Palestra”. 9 (7-8), 1965. 
  2. M.P. z 1947 r. nr 52, poz. 363
  3. "Życie Warszawy", nr 157 z 2 lipca 1965, s. 2 (nekrologi)
  4. Grób Michała Szuldenfreia w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie
  5. Cmentarze m. st. Warszawy. Cmentarze żydowskie. Warszawa: Rokart, 2003. ISBN 83-916419-3-7.
  6. "Życie Radomskie" (mutacja "Życia Warszawy"), nr 232 z 26 września 1968, s. 7

Bibliografia

edytuj