Michaił Sawwuszkin
Michaił Siergiejewicz Sawwuszkin, ros. Михаил Сергеевич Саввушкин (ur. 28 października?/9 listopada 1897 w Rosyjskiej Kozowce, zm. 20 czerwca 1955 w Moskwie) – radziecki wojskowy, generał porucznik.
 generał porucznik
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1917–1947 |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
W 1917 roku wstąpił do Czerwonej Gwardii, uczestniczył w rewolucji październikowej, a następnie Armii Czerwonej. Brał udział w wojnie domowej w walkach na Froncie Zachodnim i Północnym.
W okresie międzywojennym był kolejno: dowódcą plutonu, kompanii, batalionu, zastępcą dowódcy pułku, szefem sztabu dywizji. W tym czasie ukończył w 1924 roku 2 Piotrogrodzką Szkołę Wychowania Fizycznego, w 1926 roku kurs dowódców średniego szczebla i w 1936 roku Akademię Wojskową im. Frunzego.
W marcu 1939 roku został dowódcą 31 Korpusu Strzeleckiego na Dalekim Wschodzie. Po ataku Niemiec na ZSRR został dowódcą 26 Korpusu Strzeleckiego, chroniącego granice ZSRR na Dalekim Wschodzie. W listopadzie 1941 roku został dowódcą 15 Armii, a w październiku 1942 roku dowódcą 1 Armii. Armie te przez cały okres wojny stacjonowały na Dalekim Wschodzie i ochraniały tam granice ZSRR. Nie uczestniczyły w działaniach bojowych.
W czerwcu 1945 roku w związku z planowaną operacją przeciwko wojskom japońskim, dowódcą 1 Amii został gen. płk A. Biełoborodow, a M. Sawwuszkin, jego zastępcą. Funkcję zastępcy dowódcy armii pełnił do maja 1946 roku, nie dowodząc jednak oddziałami w czasie walk. Od maja 1946 przebywał w szpitalu z powodu choroby.
W 1947 roku przeniesiony do rezerwy ze względu na stan zdrowia. Zmarł w Moskwie.
Awanse edytuj
- kombrig (14 sierpnia 1939)
- generał major (4 czerwca 1940)[1]
- generał porucznik (29 października 1943)
Odznaczenia edytuj
- Order Lenina
- Order Czerwonego Sztandaru (dwukrotnie)
Przypisy edytuj
- ↑ Zmiana w związku z wprowadzeniem nowych stopni wojskowych w Armii Czerwonej.
Bibliografia edytuj
- Praca zbiorowa: Великая Отечественная. Командармы. Военный биографический словарь. Moskwa: Кучково поле, 2005, s. 203-204. ISBN 5-86090-113-5. (ros.).