Miczus
Miczus[a] herbu Łodzia (ur. w XIV w., zm. w XV w.) – bojar litewski, adoptowany podczas unii horodelskiej (1413)[1].
Łodzia | |
Data urodzenia |
XIV w. |
---|---|
Data śmierci |
XV w. |
Ojciec |
Wilczek |
Matka |
Nosił nazwisko patronimiczne Wilczcowicz[1].
Życiorys
edytujW 1413 roku podczas unii horodelskiej doszło do przyjęcia przez polskie rodziny szlacheckie, bojarów litewskich wyznania katolickiego (tzw. adopcja herbowa). Jednym z ważniejszych dowodów tamtego wydarzenia jest istniejący do dziś dokument, do którego przyczepione są pieczęcie z wizerunkami herbów szlacheckich[1].
Z dokumentu dowiadujemy się o istnieniu Miczusa, który został adoptowany przez przedstawicieli Łodziów. Przywiesił on do aktu swoją pieczęć z następującym napisem w otoku[1]:
† 𝔰 𝔪𝔶𝔠𝔲𝔣𝔷 𝔳𝔦𝔩𝔠𝔷𝔠𝔬𝔳𝔦𝔠𝔷
Co w przekładzie na pismo czytelniejsze daje:
† s mycufz vilczcovicz
Ze względu na powszechnie występujące ówcześnie w Wielkim Księstwie Litewskim nazwiska patronimiczne, wnioskować można, że ojcem Miczusa był niejaki Wilczek. Niestety pomimo licznych badań nie udało się ustalić nic na temat Miczusa oraz jego ojca[1].
Genealogia
edytujGenealogia rodzinna została utworzona na podstawie fragmentu Władsyława Semkowicza w Rocznikach Polskiego Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie[1].
Wilczek | Miczus | ||||||||||||
Zobacz też
edytujUwagi
edytuj- ↑ W zależności od źródeł historycznych, występuje w następujących wersjach swojego imienia: Miczusch, Myczusch, Micuss.
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Władysław Semkowicz, Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. 1928–1929, t. IX, Kraków: Polskie Towarzystwo Heraldyczne we Lwowie, 1930, s. 337 .