Mieczysław Ganszer

Mieczysław Ganszer (ur. 24 września 1890 w Sanoku lub Żywcu, zm. ?) – polski żołnierz, doktor praw, prokurator, adwokat, notariusz.

Mieczysław Ganszer
Data i miejsce urodzenia

24 września 1890
Sanok lub Żywiec

Data śmierci

?

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

3 Pułk Piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Późniejsza praca

prokurator, adwokat, notariusz

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie)

Życiorys edytuj

Urodził się 24 września 1890 w Sanoku[1] lub Żywcu[2] jako syn Teodora i Marii z domu Dauksz[1]. Podczas nauki szkolnej był członkiem Polowych Drużyn Sokolich w Żywcu[1]. W 1909 zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum św. Jacka w Krakowie[3][1]. W 1914 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego uzyskując tytuł doktora praw[1][2].

Po wybuchu I wojny światowej służył w szeregach Legionów Polskich[2] w 3 pułku piechoty w składzie II Brygady[1]. Następnie służył w sądzie polowym w Dęblinie oraz w Polskim Korpusie Posiłkowym w Przemyślu[1].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 wstąpił do służby sądowniczej II Rzeczypospolitej[1]. Został podprokuratorem Sądu Okręgowego w Mławie, później adwokatem i notariuszem w tym mieście[1]. Pełnił funkcję przewodniczącego Koła Przyjaciół Harcerstwa, wiceprezesem Związku Strzeleckiego, prezesem Federacji Polskiego Związku Obrońców Ojczyzny, kierownikiem placów Związku Legionistów Polskich[1]. W 1929 został prezesem rady powiatowej BBWR w Mławie[1]. Był delegatem z Mławy do OZN[1].

W 1927 jego żoną została Eugenia Kołakowska[1].

Odznaczenia i ordery edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j k l m n Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 192.
  2. a b c Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Mieczysław Ganszer. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2016-11-25].
  3. Sprawozdanie Dyrektora C. K. Gimnazyum św. Jacka w Krakowie za rok szkolny 1909. Kraków: 1908, s. 130, 131.