Mieczysław Sąsiadek

polski inżynier mechanik, naukowiec

Mieczysław Kazimierz Sąsiadek (ur. 6 grudnia 1905 w Krośnie, zm. 10 października 1973 w Warszawie[1]) – polski inżynier mechanik i wykładowca akademicki, specjalista miernictwa oraz eksploatacji maszyn i urządzeń cieplnych.

Mieczysław Sąsiadek
Data i miejsce urodzenia

6 grudnia 1905
Krosno

Data i miejsce śmierci

10 października 1973
Warszawa

profesor nauk technicznych
Specjalność: miernictwo procesów cieplnych, eksploatacja maszyn i urządzeń termoenergetycznych
Alma Mater

Politechnika Lwowska

Doktorat

30 października 1945
Politechnika Śląska

Profesura

1949

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Lwowska
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Politechnika Wrocławska

Życiorys edytuj

W latach 1924–1930 studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej, a potem pracował w Katedrze Obróbki Metali tej uczelni, po tym jak w latach 1930–1931 odbył praktykę[2] w Belgii, Danii, Francji, Niemczech i Szwecji[3]. Od 1931 do 1933 r. był profesorem w Państwowej Wyższej Szkole Budowy Maszyn i Elektrotechniki w Poznaniu, a w latach 1933–1939 asystentem w Zakładzie Fizyki Uniwersytetu Poznańskiego[2].

W 1939 złożył na Politechnice Warszawskiej pracę doktorską, ale ostatecznie obronił ją po wojnie na Wydziale Mechanicznym Politechniki Śląskiej w Krakowie. Jego obrona i promocja doktorska odbyła się 30 października 1945 r. i była pierwszą na Politechnice Śląskiej. W roku 1945/1946 był zastępcą profesora i kierownika katedry Mechaniki i Wytrzymałości Materiałów na Wydziale Inżynieryjno-Budowlanym[2]. W tym samym 1945 r. został także zastępcą profesora na Uniwersytecie i Politechnice we Wrocławiu[4], gdzie zorganizował Katedrę Pomiarów Maszyn[2] i był jej kierownikiem[3]. W 1946 r. został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a trzy lata później otrzymał tytuł profesora zwyczajnego[2]. Od 1951 r. pracował na oddzielonej od uniwersytetu Politechnice Wrocławskiej[4]. Był twórcą Wydziału Mechaniczno-Energetycznego Politechniki Wrocławskiej[3] i w latach 1956–1958 oraz 1963–1968 pełnił funkcję jego dziekana, a od 1968 r. objął posadę dyrektora Instytutu Miernictwa, Automatyzacji i Budowy Urządzeń Termoenergetycznych[2], który zorganizował od podstaw[3].

Specjalizował się w miernictwie procesów cieplnych, eksploatacji maszyn i urządzeń termoenergetycznych oraz wybuchowości materiałów[3]. Wypromował 12 doktorów[2], w tym ośmiu późniejszych profesorów Politechniki Wrocławskiej[3].

W 1954 r. współtworzył Katedrę Elementów Maszyn na Wydziale Inżynieryjno-Ekonomicznym Przemysłu Rolno-Spożywczego Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu[5]. Ponadto od 9 sierpnia 1946 r. był wiceprezesem zarządu I kadencji dolnośląskiego oddziału Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich, ale już 6 sierpnia następnego roku objął funkcję prezesa po służbowym przeniesieniu prezesa Mikołaja Gutowskiego do Gdańska i sprawował funkcję do 1948 r.[6]

Zmarł w 1973 r.[2] W 2004 r. senat Politechniki Wrocławskiego nazwał jego imieniem budynek, który mieścił początkowo Katedrę Pomiarów Maszyn[3].

Przypisy edytuj

  1. dane biograficzne na stronie Sejmu Wielkiego
  2. a b c d e f g h SĄSIADEK Mieczysław (1905-1973), prof. zw. dr inż. [online] [dostęp 2019-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-14].
  3. a b c d e f g Zdzisław Kabza, Sławomir Zator, Wrocławsko-opolska szkoła naukowa metrologii przepływów, „Pomiary Automatyka Kontrola”, 56 (1), pl: Wydawnictwo PAK, 2010, s. 93 [dostęp 2019-11-16].
  4. a b Pryzmat PWr - Historia [online], www.pryzmat.pwr.edu.pl [dostęp 2019-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-22].
  5. Strona Główna [online], kaiip.ue.wroc.pl [dostęp 2019-11-16].
  6. Historia oddziału | SIMP Wrocław [online] [dostęp 2019-11-16] (pol.).