Migowo

osiedle w Gdańsku

Migowo (kaszb. Mëgòwò, niem. Müggau[1][2], dziś także Migowo Lęborskie[3]) – osiedle bloków mieszkalnych w Gdańsku, w dzielnicy Piecki-Migowo.

Migowo
Ilustracja
Zdjęcie lotnicze północno-wschodniej części Migowa
Państwo

 Polska

Miasto

Gdańsk

Dzielnica

Piecki-Migowo

Położenie na mapie Gdańska
Mapa konturowa Gdańska, po lewej znajduje się punkt z opisem „Migowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Migowo”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Migowo”
Ziemia54°21′04,3060″N 18°34′28,0409″E/54,351196 18,574456
Zachodnia, nowa część Migowa

Migowo stanowi zachodnią i centralno-południową część dzielnicy. Osiedle rozciąga się po obu stronach głównej jego ulicy – dwupasmowej ul. Bulońskiej. Granice Migowa wyznaczają ul. F. Rakoczego, granica dzielnicy oraz niezagospodarowany pas terenu oddzielający Migowo od osiedli Słoneczniki oraz Trzy Dęby.

Na terenie Migowa przy ul. Myśliwskiej znajduje się zabytkowy park dawnego Dworu Migowo[4].

Historia edytuj

Migowo w różnych okresach historii i w zależności pod kogo podlegała wieś pojawia się pod kilkoma nazwami „Emugow”, „Müggau”, „Mygowo”, „Migowo”, przy czym sama nazwa Müggau jest kalką językową pierwotnie oznaczającą Komarowo[5].
Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z 1379 roku i dotyczą nadania jej „Klausowi Kluckowowi”. Wieś wtedy liczona jest na 20 łanów chełmińskich obecnie około 320 ha. W czasach Państwa krzyżackiego oprócz czynszu pieniężnego wieś dostarczała również dwie kury rocznie. Wraz z „Przywilejami elbląskimi” z 1454 roku w trakcie Wojny trzynastoletniej wieś zostaje nadana Gdańskowi.
Wieś Mygowo należąca do Gdańskiej Wyżyny terytorium miasta Gdańska położona była w drugiej połowie XVI wieku w województwie pomorskim[6].

W XVII w za sprawą gdańskiego mieszczanina Henricha Kortzfleischa powstaje we wsi przedsiębiorstwo oczyszczania wosku.
W 1707 roku w ramach tzw. III wojny północnej w okolicach wsi biwakowały oddziały rosyjskie, które spustoszyły wieś i częściowo ją spaliły.
W 1922 roku następuje parcelacja majątku. W tym okresie pojawia się polski egzonim Mygowo[7].
Po II wojnie światowej nazwa wsi zostaje zmieniona z Müggau na Migowo.

Migowo zostało przyłączone w granice administracyjne miasta 1 kwietnia 1942, a następnie w 1954. Osiedle należy do okręgu historycznego Wrzeszcz.

Przypisy edytuj

  1. Dawne nazwy geograficzne. danzig-online.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-13)].
  2. Dr F. Lorentz „Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem” (ISBN 83-60437-22-X) (ISBN 978-83-60437-22-3).
  3. Główny Urząd Statystyczny [online], eteryt.stat.gov.pl [dostęp 2022-02-11].
  4. Rejestr zabytków nieruchomych 2011 woj. pomorskie. kobidz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-07)].
  5. Gdańsk Migowo – Dwór (ul. Myśliwska 40). POLSKIE ZABYTKI KATALOG POLSKICH ZAMKÓW, PAŁACÓW I DWORÓW. [dostęp 2013-10-04].
  6. Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w.: rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 128.
  7. P31-S27-E_GDANSK_1938.jpg. W: Mapster: WIG – Mapa Szczegółowa Polski 1:25 000, GDAŃSK (Danzig) Warszawa 1938.