Min[b] Dikkha (birm. မင်းတိက္ခာ /mɪ́ɴ deiʔ kʰà/; 1515–1556) – król Arakanu od roku 1554 do 1556.

Min Dikkha
မင်းတိက္ခာ
Król Mrauk U
Okres

od 11 stycznia 1554
do 6 marca 1556

Poprzednik

Min Bin

Następca

Saw Hla

Dane biograficzne
Data urodzenia

1515
Niedziela, 877 ME

Data śmierci

6 marca 1556 (w wieku 40 lat)
Piątek, 10, dzień Ubywania Księżyca miesiąca Tabaung 917 ME[a]

Ojciec

Min Bin

Matka

Saw Kauk Ma[1]

Żona

Saw Thanda
Saw Mi Latt

Dzieci

14 synów i 8 córek, w tym Min Saw Hla i Min Sekkya[2]

Przez 22 lata panowania swojego ojca, króla Min Bina, był on następcą tronu. Dikkha był zdolnym dowódcą wojskowym, który prowadził flotę arakańską podczas prowadzonego w latach 1532–1533 przez Min Bina podboju Bengalu[3].

Świątynia Koethaung

Na jego polecenie wzniesiono świątynię Koethaung, największą spośród wszystkich świątyń Myauk U[4]. Budowa ta miała odwrócić złą wróżbę – według królewskich astrologów król miał umrzeć po 6 miesiącach panowania[5]. Zmiana fatalnego przeznaczenia wymagała także czasowego przeniesienia królewskiego pałacu w pobliże nowej świątyni[6].

  1. Kronika Rakhine Razawin Thit (Sandamala Linkara t. 2 1999: 46) podaje, że umarł on w piątek, 10. dnia Ubywania Księżyca miesiąca Tabaung 918 ME, co oznacza wtorek, 23 lutego 1557. Rok 918 ME jest błędem drukarskim; właściwy jest rok 917 ME z następujących powodów: (1) Na następnej stronie kroniki (Sandamala Linkara t. 2 1999: 47) podaje, że jego następca Min Saw Hla umarł w poniedziałek, w dniu Pełni Księżyca miesiąca Wagaung 926 ME (poniedziałek, 24 lipca 1564) po trwającym 8 i pół roku panowaniu, co oznacza, że Min Saw Hla przejął władzę w roku 1556, a nie 1557; (2) 10. dzień Ubywania Księżyca miesiąca Tabaung 917 ME (6 marca 1556) przypadał w piątek, tak jak zostało to podane.
  2. Słowo Min oznacza króla. W kulturze birmańskiej zwroty grzecznościowe i tytuły traktowane są jak części imienia.

Przypisy

edytuj
  1. Sandamala Linkara t. 2 1999: 34.
  2. Sandamala Linkara t. 2 1999: 46.
  3. Sandamala Linkara t. 2 1999: 38.
  4. Gutman 2001: 106–107.
  5. U Shwe Zan 1993: 98.
  6. Tun Shwe Khine 1992: 74.

Bibliografia

edytuj
  • Pamela Gutman: Burma’s Lost Kingdoms. Splendour of Arakan. Bangkok: Orchid Press, 2001. ISBN 978-974-8304-98-4. (ang.).
  • Ashin Sandamala Linkara: Rakhine Yazawinthit Kyan. Wyd. 1997–1999. T. 1–2. Rangun: Tetlan Sarpay. (birm.).
  • Tun Shwe Khine: A Guide to Mrauk-U. An Ancient Capital of Rakhine. Tun Shwe Khine, Registrar (1), 1992. (ang.).
  • U Shwe Zan: The Golden Mrauk-U. An Ancient City of Rakhine Myanmar. Wyd. 2. 1997. (ang.).