Miron Kołakowski
Miron Kołakowski (ur. 23 stycznia 1911 w Częstochowie, zm. 8 stycznia 1993 tamże) – polski adwokat, działacz katolicki, poseł na Sejm PRL II kadencji w latach 1957–1961, przyłączył się do koła posłów „Znak”.
| Data i miejsce urodzenia |
23 stycznia 1911 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
8 stycznia 1993 |
| Poseł II kadencji Sejmu PRL | |
| Okres |
od 20 lutego 1957 |
| Przynależność polityczna | |
Był synem Bolesława Kołakowskiego, wykładowcy chemii na Uniwersytecie Lwowskim oraz bratem Jerzego Kołakowskiego, inżyniera, rektora Politechniki Częstochowskiej[1].
Absolwent prawa na Uniwersytecie Warszawskim (1933), następne dwa lata (planując karierę dyplomaty) spędził w Szkole Nauk Politycznych. Jednocześnie robił aplikację adwokacką, zakończoną egzaminem w czerwcu 1939 r.[1] Był członkiem Stronnictwa Narodowego, uczestnik wojny obronnej 1939, działacz podziemnego SN. Od 1945 adwokat, doradca prawny biskupów częstochowskich. W 1956 współpracował z Tymczasowym Komitetem Porozumiewawczym Działaczy Katolickich przy OK FJN, następnie działacz KIK w Warszawie, m.in. członek zarządu (1958–1960). W 1957 wybrany do Sejmu w okręgu wyborczym nr 83 w Częstochowie jako poseł bezpartyjny. Przyłączył się do koła posłów „Znak”. Po zakończeniu kadencji pracował jako adwokat.
W 1978 r. przeżył udar, co zmusiło go do wycofania się z życia zawodowego, jednak w miarę możliwości działał jeszcze społecznie. M. in. w stanie wojennym udzielał pomocy prawnej represjonowanym[1]. W latach 80. współpracował z czasopismami „Myśl Polska” i „Niedziela”.
Przez cały okres PRL-u był inwigilowany przez SB, która klasyfikowała go jako "klerykała" i "faszystę"[1].
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Andrzej Friszke: Koło posłów Znak w Sejmie PRL 1957–1976, Wyd. Sejmowe, Warszawa 2002