Wikipedia

Mistrz Legendy św. Katarzyny

Mistrz Legendy św. Katarzyny – flamandzki malarz czynny w Brukseli w latach 1470-1500 lub 1460-1510[1]).

Mistrz Legendy św. Katarzyny
Ilustracja
Tablica środkowa Sceny z życia św. Katarzyny
Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

gotyk międzynarodowy

Multimedia w Wikimedia Commons

Życie i działalność artystyczna edytuj

Jego przydomek pochodzi od tablic ukazujących sceny z życia św. Katarzyny. Był kontynuatorem stylu Rogiera van der Weydena; z tego też powodu często utożsamiano go z synem Weydena, Pieterem. Prawdopodobnie był nauczycielem Mistrzem Legendy św. Barbary, z którym wykonał Ołtarz Hioba (Tryptyk Claudio Villi) z ok. 1485-1490 oraz Ołtarz z Melbourne z lat 1492-1495[2].

Identyfikacja edytuj

W XIX wieku pace Mistrza Legendy św. Katarzyny przypisywane były Janowi van Eyckowi oraz Hansowi Memlingowi. W 1902 roku na wystawie Exposition des primitifs Flamands à Brugii jeden z jego obrazów Msza świętego Grzegorza z Metropolitan Museum of Arts przypisany został anonimowemu mistrzowi, naśladowcy wan der Weydena, ze szkoły brukselskiej. Po raz pierwszy przydomek anonimowemu artyście nadał Max Jacob Friedländer.

Przypisywane prace[3] edytuj

  • Sceny z życia św. Katarzyny – Królewskie Muzea Sztuk Pięknych, Bruksela
  • Ołtarz Hioba – Tryptyk Claudio Villi, autorstwo scen z życia św. Piotra i nawiedzenie z donatorem; dzieło wykonane wraz z Mistrzem Legendy św. Barbary: 1485-1490, Wallraf-Richartz-Museum, Kolonia
  • Ołtarz z Melbourne – dzieło wykonane wraz z Mistrzem Legendy św. Barbary, autorstwo Cudownego pomnożenia chleba i ryb (tablica środkowa): ok. 1492-1495
  • Ukrzyżowanie – tryptyk, Wallraf-Richartz-Museum, Kolonia
  • Ostatnia wieczerza – tryptyk ok. 1475-1485, Groot Seminaar Brugia[4]
  • Pokłon Trzech Króli – tryptyk, kolekcja prywatna w Szwajcarii
    • Zwiastowanie i Ofiarowanie w świątyni – Bergallo, Florencja
    • Narodziny – Bruksela
  • tryptyki maryjne m.in. z Bourges, Hotel Jacques Coeur
  • Maria z Dzieciątkiem – różne wersje sceny z Maria i Dzieciątkiem.
    • Madonna z Dzieciątkiem i aniołem – 1490 – 1500, 22,2 × 14 cm, Upton House, Banbury[5]
    • Madonna z Dzieciątkiem i św. Anną – 1476 – 1500, 26.8 – 21 cm, Suermondt-Ludwig Museum[6]
  • Tryptyk
    • Madonna z Dzieciątkiem św. Barbara i św. Katarzyną – tryptyk: 1485 – 1500, 77.7 × 60.4 cm, Capilla Real, Grenada[7]
    • Msza św. Jerzego – 1485 – 1510, 77 × 34 cm, Capilla Real, Grenada[8]
  • Tryptyk ze Świętym Michałem, św. Jerzym i św. Hieronimem – trzy tablice z wizerunkami świętych: środkowa kwatera 15.6 × 9.5 cm; lewe skrzydło 15.9 × 9.8 cm; prawe skrzydło 15.9 × 9.5 cm, Metropolitan Museum of Art[9]
  • Chrystus wręczający klucze św. Piotrowi – tryptyk; ok. 1490, Wallraf-Richartz Museum
  • Portret van Filips van Kleef – 1492 – 1495, 40 × 28 cm, Królewskie Muzea Sztuk Pięknych[10]

Przypisy edytuj

  1. ↑ Datowanie według RKD
  2. ↑ Genaille 2001 ↓, s. 240.
  3. ↑ Na podstawie BALaT
  4. ↑ Obraz w BALaT
  5. ↑ Opis na Śląskie kolekcje sztuki. [dostęp 2014-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-13)].
  6. ↑ Obraz w BALaT
  7. ↑ Obraz w BALaT
  8. ↑ Obraz w BALaT
  9. ↑ Obraz w muzeum nowojorskim
  10. ↑ Obraz w BALaT

Bibliografia edytuj

  • Robert Genaille: Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego. Warszawa: PWN, 2001. ISBN 83-221-0686-6.
  • Antoni Ziemba: Sztuka Burgundii i Niderlandów 1380–1500. Niderlandzkie malarstwo tablicowe. Tom II. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 2008. ISBN 978-83-235-0443-6.
  • Maryan Ainsworth, Keith Christiansen: From Van Eyck to Bruegel: Early Netherlandish Painting in The Metropolitan Museum of Art Hardcover= Metropolitan Museum of Art. 1998. ISBN 978-0300086096.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mistrz_Legendy_św._Katarzyny&oldid=72867905”