Mistrzostwa Kanady w Skokach Narciarskich 2012
Mistrzostwa Kanady w Skokach Narciarskich 2012 – zawody w skokach narciarskich przeprowadzone 31 marca 2012 na olimpijskich skoczniach w kompleksie Whistler Olympic Park o rozmiarach HS-106 i HS-140 w celu wyłonienia indywidualnego mistrza Kanady wśród kobiet i mężczyzn. Na zawody składały się trzy konkursy na skoczni normalnej – w kategorii seniorskiej i juniorskiej mężczyzn oraz konkurs kobiet, a także jeden na skoczni dużej – w kategorii seniorskiej mężczyzn.
| |||
Data |
31 marca 2012 | ||
---|---|---|---|
Gospodarz | |||
Dyscyplina | |||
Mężczyźni | |||
Kategoria seniorska skocznia duża |
|||
Kategoria seniorska skocznia normalna |
|||
Kategoria juniorska | |||
Kobiety | |||
Skocznia normalna |
Przed mistrzostwami
edytujZawody odbyły się po zakończeniu sezonu 2011/2012. Jedynym Kanadyjczykiem, który zdobył w tym sezonie punkty Pucharu Świata był Mackenzie Boyd-Clowes. Z 5 punktami został sklasyfikowany w cyklu na 68. miejscu[1]. W przypadku pozostałych zawodników najlepszymi wynikami były miejsca na podium FIS Cup. W sierpniu Eric Mitchell zwyciężył w zawodach w Szczyrku[2], a w lutym Dusty Korek zajął drugie miejsce w Libercu[3]. Jedyną Kanadyjką sklasyfikowaną w Pucharze Świata kobiet była Taylor Henrich[4].
Zawody te były pierwszymi na skoczniach w Whistler od czasu Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2010. Poza Kanadyjczykami wystartowali w nich również zawodnicy ze Stanów Zjednoczonych oraz z Niemiec, między innymi dwukrotny zdobywca Pucharu Świata, wielokrotny medalista mistrzostw świata i igrzysk olimpijskich – Martin Schmitt oraz trzykrotny medalista mistrzostw świata juniorów, dziewiętnasty zawodnik Pucharu Świata 2009/2010, Pascal Bodmer[5]. Jedynym z zawodników spoza Kanady, który zdobył w sezonie 2011/12 punkty PŚ był Schmitt[1]. Mistrzostwa Kanady były pierwszymi od początku stycznia zawodami, w których startował; przerwa ta spowodowana była kontuzją[5].
Przebieg zawodów
edytujW zawodach mężczyzn zarówno na skoczni normalnej, jak i dużej, zwyciężył Boyd-Clowes, wyprzedzając Niemców: Martina Schmitta i Kevina Horlachera. Najlepszymi poza Boydem-Clowesem Kanadyjczykami w obu przypadkach byli Dusty Korek i Matthew Rowley, zajmując odpowiednio miejsca 4. i 5. (na skoczni normalnej) oraz 5. i 6. (na skoczni dużej). W zawodach juniorskich zwyciężył Amerykanin Kevin Bickner, wyprzedzając Kanadyjczyków Rogana Reida i Joshuę Maurera. Wśród kobiet triumfowała Taylor Henrich przed Natą De Leeuw i Alexandrą Pretorius[5].
Miejsca na podium
edytujKonkurs | Złoto | Srebrno | Brąz |
---|---|---|---|
mężczyźni – kategoria seniorska, skocznia normalna | Mackenzie Boyd-Clowes | Martin Schmitt | Kevin Horlacher |
mężczyźni – kategoria seniorska, skocznia duża | Mackenzie Boyd-Clowes | Martin Schmitt | Kevin Horlacher |
mężczyźni – kategoria juniorska | Kevin Bickner | Rogan Reid | Joshua Maurer |
kobiety - skocznia normalna | Taylor Henrich | Nata De Leeuw | Alexandra Pretorius |
Skrócone wyniki
edytujMężczyźni - skocznia normalna
edytujMiejsce | Zawodnik | Państwo | Seria 1 | Seria 2 | Nota łączna[5] |
---|---|---|---|---|---|
1. | Mackenzie Boyd-Clowes | Kanada | 101,5 | 104,5 | 267,5 |
2. | Martin Schmitt | Niemcy | 97,5 | 100,5 | 250,5 |
3. | Kevin Horlacher | Niemcy | 90,5 | 93,5 | 218,0 |
4. | Dusty Korek | Kanada | 91,5 | 90,0 | 214,5 |
5. | Matthew Rowley | Kanada | 88,0 | 89,5 | 203,5 |
6. | Pascal Bodmer | Niemcy | 88,5 | 86,5 | 197,0 |
7. | Eric Mitchell | Kanada | 87,0 | 83,5 | 189,0 |
8. | Cliff Field | Stany Zjednoczone | 82,5 | 84,5 | 179,5 |
9. | Nathaniel Mah | Kanada | 80,5 | 80,5 | 170,0 |
10. | Wesley Savill | Kanada | 80,5 | 81,5 | 168,5 |
Mężczyźni - skocznia duża
edytujMiejsce | Zawodnik | Państwo | Seria 1 | Seria 2 | Nota łączna[5] |
---|---|---|---|---|---|
1. | Mackenzie Boyd-Clowes | Kanada | 136,5 | 142,0 | 285,8 |
2. | Martin Schmitt | Niemcy | 128,0 | 130,5 | 247,8 |
3. | Kevin Horlacher | Niemcy | 125,5 | 128,5 | 236,7 |
4. | Pascal Bodmer | Niemcy | 119,0 | 124,0 | 214,4 |
5. | Dusty Korek | Kanada | 119,5 | 119,5 | 209,2 |
6. | Matthew Rowley | Kanada | 118,5 | 117,5 | 202,8 |
7. | Eric Mitchell | Kanada | 114,5 | 112,0 | 186,2 |
8. | Erik Lynch | Stany Zjednoczone | 103,5 | 114,5 | 163,4 |
9. | Adam Loomis | Stany Zjednoczone | 101,0 | 109,0 | 151,5 |
10. | Cliff Field | Stany Zjednoczone | 101,0 | 102,5 | 135,3 |
Przypisy
edytuj- ↑ a b Puchar Świata 2011/2012. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2013-05-08].
- ↑ FIS-Ski – biographie. fis-ski.com. [dostęp 2013-05-08]. (ang.).
- ↑ FIS-Ski – biographie. fis-ski.com. [dostęp 2013-05-08]. (ang.).
- ↑ Puchar Świata kobiet 2011/2012. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2013-05-08].
- ↑ a b c d e Mackenzie Boyd-Clowes najlepszy w Kanadzie. berkutschi.com, 2012-04-02. [dostęp 2013-05-08].