Liga F
Primera División de la Liga de Fútbol Femenino, obecnie znana jako Liga F (ze względów sponsorskich finenetwork Liga F) – najwyższa w hierarchii klasa kobiecych ligowych rozgrywek piłkarskich w Hiszpanii, będąca jednocześnie najwyższym szczeblem centralnym (I poziom ligowy), utworzona w 1988 roku i zarządzana przez Liga Profesional Femenina de Fútbol (LPFF), a wcześniej przez Real Federación Española de Fútbol (RFEF). Zmagania w jej ramach toczą się cyklicznie (co sezon) i przeznaczone są dla 16 najlepszych krajowych klubów piłkarskich. Jej triumfator zostaje Mistrzem Hiszpanii, zaś dwie najsłabsze drużyny są relegowane do Segunda División Femenina (II ligi hiszpańskiej).
 2022/23
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Dyscyplina | |
| Organizator rozgrywek |
Liga Profesional Femenina de Fútbol (LPFF) |
| Data założenia | |
| Założyciel | |
| Poprzednia nazwa |
Liga Nacional Femenina (1988-1996), |
| Rozgrywki | |
| Liczba drużyn |
16 |
| Zwycięzca |
Mistrz Hiszpanii |
| Niższy poziom ligowy | |
| Puchary | |
| Zwycięzcy | |
| Pierwszy zwycięzca |
Peña Barcilona (1988/89) |
| Obecny zwycięzca |
FC Barcelona (2022/23) |
| Najwięcej zwycięstw |
FC Barcelona (8) |
| Strona internetowa | |
Historia edytuj
Pierwszy sezon rozegrany został w roku 1988 w lidze zwanej Liga Nacional Femenina. W 1996 liga zmieniła nazwę na División de Honor Femenina. Od 2001 rozgrywki prowadzono pod nazwą Superliga Femenina. Dopiero od sezonu 2011/12 liga nazywa się Primera División Femenina.
W 2020 roku, w związku z pandemią COVID-19, sezon został zakończony przedwcześnie. Z racji praktycznego mistrzostwa FC Barcelony, RFEF zdecydowała się przyznać klubowi tytuł mistrzowski. Postanowiono również, że dwa ostatnie zespoły unikną spadku, a liga w sezonie 2020/2021 zostanie rozszerzona do 18 drużyn[1].
System rozgrywek edytuj
Rozgrywki składają się z kolejek spotkań rozgrywanych pomiędzy drużynami systemem kołowym. Każda para drużyn rozgrywa ze sobą dwa mecze - jeden w roli gospodarza, drugi jako goście. Zajęcie pierwszego miejsca po ostatniej kolejce spotkań oznacza zdobycie tytułu Mistrzów Hiszpanii w piłce nożnej kobiet. Zajęcie 2 ostatnich miejsc wiąże się ze spadkiem drużyn do Segunda División Femenina.
Skład ligi w sezonie 2022/23 edytuj
Mistrzowie i pozostali medaliści edytuj
Statystyka edytuj
Klasyfikacja według klubów edytuj
W dotychczasowej historii Mistrzostw Hiszpanii na podium oficjalnie stawało w sumie 22 drużyny. Liderem klasyfikacji jest FC Barcelona, która zdobyła 8 tytułów mistrzowskich.
Stan na 23.05.2023.
10 i więcej mistrzostw Hiszpanii| Lp. | Klub | Miejsca na podium | Zwycięskie sezony | ||
|---|---|---|---|---|---|
|
|
| |||
| 1. | FC Barcelona | 8 | 4 | 2 | 2011/12, 2012/13, 2013/14, 2014/15, 2019/20, 2020/21, 2021/22, 2022/23 |
| 2. | Athletic Bilbao | 5 | 3 | 6 | 2002/03, 2003/04, 2004/05, 2006/07, 2015/16 |
| 3. | Levante UD | 4 | 4 | 8 | 1996/97[2], 2000/01, 2001/02, 2007/08 |
| 4. | Atlético Madryt | 4 | 2 | 3 | 1989/90[3], 2016/17, 2017/18, 2018/19 |
| 5. | Añorga KKE | 3 | 2 | 1 | 1991/92, 1994/95, 1995/96 |
| Oroquieta Villaverde | 3 | 2 | 1 | 1992/93, 1993/94, 1998/99 | |
| 7. | Rayo Vallecano | 3 | 1 | 0 | 2008/09, 2009/10, 2010/11 |
| 8. | RCD Espanyol | 1 | 3 | 8 | 2005/06 |
| 9. | Irex Puebla | 1 | 2 | 2 | 1999/00 |
| 10. | Peña Barcilona | 1 | 1 | 0 | 1988/89 |
| 11. | Oiartzun KE | 1 | 0 | 1 | 1990/91 |
| 12. | Atlético Málaga | 1 | 0 | 0 | 1997/98 |
| 13. | Real Madryt | 0 | 2 | 1 | |
| 14. | CE Sabadell | 0 | 2 | 0 | |
| 15. | SD Eibar | 0 | 1 | 1 | |
| 15. | FFP Alcobendas | 0 | 1 | 0 | |
| AD Torrejón CF | 0 | 1 | 0 | ||
| CD Híspalis | 0 | 1 | 0 | ||
| Real Sociedad | 0 | 1 | 0 | ||
| 18. | CD Sondika | 0 | 0 | 1 | |
| AD Guillén Lafuerza | 0 | 0 | 1 | ||
| SD Lagunak | 0 | 0 | 1 | ||
| Pozuelo de Alarcón | 0 | 0 | 1 | ||
| Valencia CF | 0 | 0 | 1 | ||
Klasyfikacja według miast edytuj
Siedziby klubów: Stan na 23.05.2023.
| Miasto | Liczba tytułów | Drużyny |
|---|---|---|
| Barcelona | FC Barcelona (8), RCD Espanyol (1), Peña Barcilona (1) | |
| Madryt | Atlético Madrid (4), Rayo Vallecano (3), Oroquieta Villaverde (3) | |
| Bilbao | Athletic Club (5) | |
| Walencja | Levante UD (4) | |
| San Sebastián | Añorga KKE (3) | |
| Almendralejo | Irex Puebla (1) | |
| Málaga | Atlético Málaga (1) | |
| Oiartzun | Oiartzun KE (1) |
Nagrody edytuj
Uczestnicy edytuj
Są 131 zespołów, które wzięli udział w 35 ligowych sezonach Mistrzostw Hiszpanii, które były prowadzone od 1988/89 aż do sezonu 2022/23 łącznie. Żaden z klubów nie był zawsze obecny w każdej edycji.
Pogrubione zespoły biorące udział w sezonie 2022/23[4].
- 31 razy: Barcelona
- 30 razy: RCD Espanyol
- 27 razy: Levante UD (Sant Vicent CCF)
- 21 razy: Athletic Bilbao
- 19 razy: Atlético Madryt, Rayo Vallecano
- 17 razy: Sporting Huelva, Real Sociedad
- 16 razy: Valencia CF (AD DSV-Colegio Alemán)
- 15 razy: CE Sabadell
- 14 razy: SD Lagunak
- 12 razy: CD Oroquieta Villaverde, Oviedo Moderno CF, Zaragoza CFF (Prainsa Zaragoza, Transportes Alcaine)
- 11 razy: AD Torrejón CF, Añorga KKE, CD Híspalis, Extremadura (CFF Puebla), Sevilla FC
- 10 razy: Real Oviedo (Tradehi, Peña Azul, Oviedo Moderno)
- 9 razy: CD Nuestra Señora de Belén, Oiartzun KE, SD Eibar (Eibartarrak), UE L'Estartit
- 8 razy: CFF Estudiantes de Huelva, Atlético Málaga (Atlético Málaga), UD Granadilla Tenerife
- 7 razy: CD Sondika, CF Llers, CF Pozuelo de Alarcón, Real Betis, UD Collerense
- 6 razy: CD Anaitasuna, Madrid CFF
- 5 razy: AD Peña Nuestra Señora de la Antigua, CD Lagun Onak, CD Tortosa, CE Sant Gabriel, CF Pardinyes, CFF Athenas, CFF Bilbao, FCF Atlético Jiennense (Real Jaén), FFP Parque Alcobendas, Fundación Albacete, León FF (Puente Castro FC), Santa Teresa CD, Sporting Gijón (EF Mareo), Trofeo La Amistad, UE Cornellà
- 4 razy: Bizkerre FT, EF Madrid Oeste Boadilla, Olímpico Fortuna, Real Madryt, Terrassa FC
- 3 razy: AFF Butarque, Atlético Juval, CD Municipal de Corella, CD Olímpico Rosillo 75, CD Ribert, Club Internacional de la Amistad, EDF Logroño, Levante Las Planas, Mondragón CF, Montilla CF, Peña Barcelonista Barcilona, UD Tres Cantos
- 2 razy: ACRD Ñaque, AD Guillén Lafuerza, AD San Juan, Atlanta-El Raval FC, SP Comarca Los Llanos de Olivenza, CD Fray Albino, CD Nueva Ciudad, CD Ronda, CDF Trobajo del Camino, Club Atlético General Lamadrid, Alavés, Deportivo La Coruña, El Palo FC, Gernika Club, Gimnàstic de Tarragona, Real Valladolid, SD Reocín, Sporting Plaza de Argel, Torrent CF, UD Eurosol, UD Las Palmas, UE Breda, Villarreal
- 1 raz: AAVV Nueva Elipa, AD Cortijos de Marín, AD Las Mercedes, AD Virgen de la Chanca, AE La Canya, Alhama, Atlètic Gavanova, Atlético Santa María del Camí, Casa Social Católica de Ávila, CD Amaya, CD Blanes, CD Canillas, CD Coslada, CD Dunboa-Eguzki, CD Elgoibar, CD Gazteria, CD Larre, CD Miguelturreño, CD San Roque, CD Trinitat, CDFB L'Eliana, CF Carbayedo, CF PubliSport, CFF Vallès Occidental, EFAV La Chimenea, FVPR El Olivo, Gijón FF, Granada CF, Gure Txoko KE, Ikesi CF, Luarca CF, Montjuïc, Motril CF, Mutriku FT, Peña Deportiva Rociera, SD Retuerto, SE Mercat Nou Magòria, UD 77 Taxonera, UD Tacuense, UE Deltebre, Universidad Complutense, Zarautz KE
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ La Jueza de Competición valida la clasificación de la Primera y Segunda División femenina y Primera Nacional, tras la suspensión por el COVID 19 [online], rfef.es [dostęp 2020-06-23].
- ↑ Tytuł wygrał jako Sant Vicent València CFF.
- ↑ Tytuł wygrał jako Atlético Villa de Madrid.
- ↑ F. Española - 2022-23 - 1. Primera División. futbol-regional.es. [dostęp 2023-05-23]. (hiszp.).
Bibliografia edytuj
- Mistrzostwa w piłce nożnej kobiet na stronie Hiszpańskiego Związku Piłki Nożnej (hiszp.)
- Superliga, [w:] baza Soccerway (liga) [dostęp 2023-05-23].
- Liga F w bazie FootballDatabase.eu (ang. • fr. • hiszp.)
- Liga F w bazie PlayMakerStats (ang. • fr. • hiszp. • niem. • port. • wł.)
- Liga F w bazie WorldFootball.net (ang.)
- Primera División Femenina, [w:] baza Soccerdonna (rozgrywki) [dostęp 2023-05-23].
- Rozgrywki na stronie RSSSF (ang.)