Kobieta

dorosła samica człowieka

Kobietadorosła przedstawicielka gatunku Homo sapiens o płci żeńskiej[1]. Przed osiągnięciem dorosłości człowiek płci żeńskiej określany jest jako dziewczyna[2]. Słowo „kobiety” w liczbie mnogiej jest czasem używane w pewnych zwrotach, takich jak „prawa kobiet”, na określenie ludzi płci żeńskiej bez względu na wiek.

Kolaż przedstawiający słynne kobiety oraz przedstawicielki różnych narodów. Od lewej do prawej, w rzędach:
1: Makeda • Wenus • Joanna d’Arc • Eva Perón
2: Maria Skłodowska-Curie • Indira Gandhi • Wenus z Willendorfu • Wangari Maathai
3: Matka Teresa z Kalkuty • Grace Hopper • japońska gejsza • Tybetanka
4: Marilyn Monroe • Oprah Winfrey • Aung San Suu Kyi • Josephine Baker
5: Izyda • Laverne Cox • Elżbieta I Tudor • Peruwianka

Normalnie kariotyp komórki somatycznej kobiety ma dwa chromosomy X. Z reguły kobiety są zdolne do ciąży i rodzenia dzieci od okresu dojrzewania do menopauzy. Układ rozrodczy kobiety składa się z jajników, jajowodów, macicy, pochwy i sromu. W pełni dojrzała kobieta ma na ogół szerszą miednicę, szersze biodra i większe piersi niż dorosły mężczyzna. Kobiety mają znacznie mniej włosów na twarzy i innych częściach ciała, mają wyższy skład tkanki tłuszczowej, a także są średnio niższe i mniej umięśnione niż mężczyźni.

Etymologia edytuj

Słowo kobieta pojawiło się w XVI wieku. Etymolodzy proponują co najmniej 20 różnych wyjaśnień jego pochodzenia. Polski etymolog Aleksander Brückner wywodzi je od słowa kob, czyli chlew, koryto[3]. Kobieta w pierwotnym znaczeniu, to ta, która służy przy korycie, zajmuje się chlewem. Wyraz miał pejoratywne znaczenie i uchodził za obelgę. W neutralnym znaczeniu słowa zaczęto używać dopiero pod koniec XVIII wieku[4].

Biologia kobiet edytuj

Osobny artykuł: dymorfizm płciowy.

Genetyka i zaburzenia genetyczne kobiet edytuj

Najczęściej kobiety mają dwa chromosomy X, a mężczyźni jeden chromosom X i jeden Y[5][6]. Około jedna na tysiąc kobiet rodzi się z trzema chromosomami X, co określa się jako trisomia chromosomu X[7]. W rzadkich przypadkach na skutek translokacji lub rekombinacji w obrębie chromosomów X i Y, skutkującej chromosomem X niosącym kopię genu SRY u osób z dwoma chromosamami X, wykształcają się typowo męskie drugorzędowe cechy płciowe takie jak nasieniowody, penis i jądra, które są jednak często małe[8].

Cechy gospodarki hormonalnej, menstruacja i menopauza edytuj

Dojrzewanie płciowe u kobiet prowadzi do powstania zmian w organizmie, które umożliwiają rozmnażanie płciowe za sprawą zapłodnienia. W odpowiedzi na sygnały chemiczne z przysadki mózgowej jajniki wydzielają hormony, które stymulują proces dojrzewania ciała, w tym zwiększenie wzrostu i masy ciała(inne języki), wzrost owłosienia, rozwój piersi i menarche (pojawienie się pierwszej miesiączki)[9].

Większość dziewcząt dostaje pierwszej miesiączki w wieku 12–13 lat[10][11] – są wtedy zdolne do zajścia w ciążę i rodzenia dzieci. Ciąża wymaga zazwyczaj wewnętrznego zapłodnienia jaja za pomocą plemnika, poprzez stosunek płciowy lub sztuczne zapłodnienie. Jednak dzięki zapłodnieniu in vitro do zapłodnienia może dojść poza organizmem człowieka[12].

Cykl miesiączkowy trwa przeciętnie 28 dni i składa się z czterech faz: fazy folikularnej, owulacji, fazy lutealnej i menstruacji. W trakcie trwania cyklu występują naturalne wahania hormonów takich jak estradiol, progesteron, folikulotropina i lutropina[13][14].

Zazwyczaj w wieku 49–52 lat kobieta przechodzi menopauzę, czyli czas, kiedy miesiączki ustają całkowicie, a one same nie są już w stanie spłodzić dziecka[15][16]. W przeciwieństwie do większości innych ssaków życie człowieka trwa zwykle jeszcze wiele lat po menopauzie[17]. Wiele kobiet zostaje babciami i ma swój wkład w opiekę nad wnukami i innymi członkami rodziny[18]. Wielu biologów uważa, że wydłużona długość życia człowieka jest ewolucyjnie napędzana przez dobór krewniaczy, jednak inne teorie również zostały zaproponowane[19][20][21][22][23].

Cechy morfologiczne i fizjologiczne edytuj

 
Żeński układ płciowy

Z punktu widzenia biologii żeńskie narządy płciowe biorą udział w rozmnażaniu, natomiast drugorzędne cechy płciowe związane są z karmieniem piersią dzieci i pozyskiwaniem partnera[24]. Ludzi zalicza się do ssaków łożyskowych, co oznacza, że matka nosi płód w macicy, a łożysko ułatwia wymianę składników odżywczych i odpadów między matką a płodem[25].

Jajniki, oprócz swojej funkcji regulacyjnej, jaką jest produkcja hormonów, wytwarzają gamety żeńskie zwane komórkami jajowymi, które mogą być następnie zapłodnione przez gamety męskie (plemniki). Macica jest narządem, którego funkcją jest ochrona i odżywianie rozwijającego się płodu. Pochwa wykorzystywana jest do kopulacji i rodzenia dzieci. Srom, czyli zewnętrzne żeńskie narządy płciowe, składa się z ujścia pochwy, warg sromowych, łechtaczki i cewki moczowej[26]. Przypuszcza się, że gruczoły mlekowe wyewoluowały z gruczołów zbliżonych do apokrynowych, w celu produkcji mleka, czyli odżywczej wydzieliny, która jest najbardziej charakterystyczną cechą ssaków, obok żyworodności[27]. U dojrzałych kobiet piersi są na ogół większe niż u większości innych ssaków; uważa się, że to uwydatnienie piersi, które nie jest konieczne do produkcji mleka, jest przynajmniej częściowo wynikiem doboru naturalnego[24].

Estrogeny, czyli nadrzędne żeńskie hormony płciowe, mają znaczący wpływ na kształtowanie się kobiecej sylwetki(inne języki). Produkowane są zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet, ale ich poziom jest znacznie wyższy u kobiet, zwłaszcza w wieku rozrodczym. Estrogeny, oprócz innych funkcji, sprzyjają rozwojowi żeńskich drugorzędowych cech płciowych(inne języki), takich jak piersi i biodra[28][29][30]. W wyniku działania estrogenów, w okresie dojrzewania, u dziewcząt rozwijają się piersi i poszerzają się biodra. Działając przeciwko estrogenom, obecność testosteronu u dojrzewającej kobiety hamuje rozwój piersi oraz sprzyja rozwojowi mięśni i włosów na twarzy[31][32].

Różnice w budowie anatomicznej między kobietą a mężczyzną edytuj

  • Średnia wzrostu i ciężaru kobiet jest mniejsza niż u mężczyzn.
  • Wielkość mózgów kobiet oraz ich współczynnik encefalizacji są relatywnie mniejsze niż u mężczyzn, co było podstawą hipotez, że średni iloraz inteligencji kobiet jest mniejszy niż mężczyzn[33][34]. Badania wskazują jednak za niezasadne odnoszenie się do różnic we współczynniku encefalizacji, gdyż różnice w średniej masie ciała kobiet i mężczyzn oraz znaczne różnice w średniej zawartości tkanki tłuszczowej (25–31% dla kobiet i 18–25% u mężczyzn) uniemożliwiają jego prawidłowe oszacowanie, a iloraz inteligencji zależy od wielu innych czynników (np. środowiskowych) niż tylko samej wielkości mózgu[35].
  • Kobiety mają delikatniejsze, mniej intensywne owłosienie ciała.
  • Miednica kobiety jest proporcjonalnie szersza niż miednica mężczyzny, co umożliwia ciążę i poród.
  • U kobiet wskaźnik 2D:4D jest zazwyczaj wyższy niż u mężczyzn[36][37].

Transkobiety edytuj

Transkobiety mają przypisaną płeć męską przy urodzeniu, która nie jest zgodna z ich tożsamością płciową[38][39][40].

Zdrowie kobiet edytuj

Istnieją choroby, które dotykają głównie kobiety, takie jak toczeń i inne choroby autoimmunologiczne oraz choroby związane z płcią, które występują znacznie częściej u kobiet niż u mężczyzn, u których mogą występować różne objawy, a także mogą oni różnie reagować na leczenie[41] jak np. rak sutka[42]. Dziedzina medycyny zajmująca się budową, czynnościami i schorzeniami narządu rodnego kobiety to ginekologia[43].

Umieralność matek edytuj

 
Wskaźnik umieralności matek, określony jako „roczna liczba zgonów kobiet na 100 000 żywych urodzeń”.

Śmiertelność matek(inne języki) jest definiowana przez WHO jako „roczna liczba zgonów kobiet z jakiejkolwiek przyczyny związanej z ciążą lub pogłębionej przez ciążę (z wyłączeniem przyczyn przypadkowych lub incydentalnych) podczas ciąży i porodu lub w ciągu 42 dni od zakończenia ciąży, niezależnie od czasu trwania i umiejscowienia ciąży”[44]. Każdego roku ponad 500 000 kobiet umiera z powodu powikłań związanych z ciążą i porodem, głównie w tzw. krajach rozwijających się. W 2008 roku Światowa Organizacja Zdrowia wezwała do podnoszenia kwalifikacji położnych w celu poprawy usług zdrowotnych dla matek i noworodków. Aby wspierać poprawę umiejętności położnych, WHO ustanowiła program szkoleniowy dla położnych – Action for Safe Motherhood[45].

W 2013 roku z powodu komplikacji przed, w trakcie lub krótko po porodzie zmarło ok. 289 tys. kobiet, co stanowi poprawę w porównaniu z 1990 rokiem, gdy zmarło ok. 523 tys.[46] Około 295 000 kobiet zmarło w 2017 roku, przy czym 94% zgonów matek miało miejsce w krajach rozwijających się. Około 86% zgonów matek występuje w Afryce Subsaharyjskiej i Azji Południowej, przy czym Afryka Subsaharyjska odpowiada za około 66%, a Azja Południowa za około 20%. Główne przyczyny śmiertelności matek to stan przedrzucawkowy i rzucawka, aborcje przeprowadzane w ryzykownych warunkach(inne języki), powikłania ciąży spowodowane malarią i HIV/AIDS oraz intensywne krwawienia i infekcje występujące po porodzie[47].

Edukacja edytuj

Zobacz też: Kobiety w nauce.

Powszechna edukacja, czyli zapewniona przez państwo edukacja na poziomie podstawowym i średnim, bez względu na płeć, nie jest jeszcze normą obowiązującą na całym świecie, chociaż występuje ona w większości krajów rozwiniętych. Tradycyjnie dominowała edukacja zróżnicowana ze względu na płeć i nadal występuje ona w niektórych krajach.

Edukacja kobiet dawniej ograniczała się do przyswojenia umiejętności praktycznych, takich jak szycie, haftowanie, gotowanie oraz innych umiejętności niezbędnych do prowadzenia gospodarstwa domowego[48]. Kobiety z bogatych domów mogły ponadto, w ramach nauczania domowego, nauczyć się rysowania, śpiewu, gry na instrumencie, znajomości języków obcych, poezji i historii oraz umiejętności miłych konwersacji[49].

Zaczęło się to zmieniać na przełomie XVIII i XIX wieku. Przede wszystkim na skutek rodzącego się wtedy ruchu na rzecz emancypacji kobiet. Powstały pierwsze zorganizowane związki kobiet[50]. Kobiety coraz częściej dopuszczano do nauki na uniwersytetach[51].

Aktualnie zgodnie z danymi UNESCO około 130 milionów dziewcząt w wieku od 6 do 17 lat nie uczęszcza do szkoły[52]. Problem dostępu do edukacji dla dziewczyn w szczególności dotyczy takich krajów jak Sudan Południowy, Republika Środkowoafrykańska, Niger, Afganistan, Czad, Mali, Gwinea, Burkina Faso, Liberia i Etiopia[53].

Polska edytuj

W Polsce w okresie zaborów na drodze kształceniu kobiet stały braki miejsc w szkołach, przeszkody ekonomiczne, ale też – stawiane na pierwszym miejscu obowiązki domowe. Znaczące zmiany zaszły dopiero po upadku powstania styczniowego. Zaczęto krytykować dominującą do tej pory tzw. „edukację salonową”[54][55], która nie zapewniały umiejętności niezbędnych do podjęcia zawodu i samodzielnego utrzymywania się[54]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, chociaż dostęp do edukacji stawał się bardziej powszechny dla obu płci, nierówności między kobietami i mężczyznami pogłębiały. Podczas pierwszego spisu powszechnego w 1921 roku analfabetyzm wśród kobiet wynosił 35,7%, z kolei wśród mężczyzn 30%. Z kolei po dziesięciu latach, w 1931 roku, wynosił 27,9% u kobiet i tylko 17,8% u mężczyzn.

Zobacz też edytuj

Osobny artykuł: Przemoc wobec kobiet.
Zobacz też kategorię: Kobieta.

Przypisy edytuj

  1. kobieta – Wielki słownik języka polskiego PAN, wsjp.pl [dostęp 2022-08-09] (pol.).
  2. dziewczyna – Słownik języka polskiego PWN, sjp.pwn.pl [dostęp 2023-03-20] (pol.).
  3. kobieta, [w:] Ciekawostki językowe PWN [online], PWN [dostęp 2021-01-08].
  4. Napisane przez Karolina Żyłowska, Dlaczego słowo kobieta było obraźliwe dla płci żeńskiej?, Poprawna polszczyzna dla każdego, 8 marca 2020 [dostęp 2020-06-16].
  5. Genetic Mechanisms of Sex Determination, www.nature.com [dostęp 2021-03-18] (ang.).
  6. Marek Maleszewski, Tajemnice płci, „Wiedza i Życie”, 02/2012, Prószyński Media, luty 2012, s. 55, ISSN 0137-8929.
  7. Triple X syndrome: MedlinePlus Genetics, medlineplus.gov [dostęp 2021-03-18] (ang.).
  8. 46,XX testicular disorder of sex development [dostęp 2022-07-09] (ang.).
  9. Diana Hamilton-Fairley, Lecture notes. Obstetrics and gynaecology, wyd. 3rd ed, Chichester, UK: Wiley-Blackwell, 2009, ISBN 978-1-4051-7801-3, OCLC 230193908 [dostęp 2023-03-20].
  10. Ban Al-Sahab i inni, Age at menarche in Canada: results from the National Longitudinal Survey of Children & Youth, „BMC public health”, 10, 2010, s. 736, DOI10.1186/1471-2458-10-736, ISSN 1471-2458, PMID21110899, PMCIDPMC3001737 [dostęp 2023-03-20].
  11. Sarah E. Anderson, Gerard E. Dallal, Aviva Must, Relative weight and race influence average age at menarche: results from two nationally representative surveys of US girls studied 25 years apart, „Pediatrics”, 111 (4 Pt 1), 2003, s. 844–850, DOI10.1542/peds.111.4.844, ISSN 1098-4275, PMID12671122 [dostęp 2023-03-20].
  12. What is Assisted Reproductive Technology? | Reproductive Health | CDC, www.cdc.gov, 9 listopada 2020 [dostęp 2023-03-20] (ang.).
  13. Dhanalakshmi K. Thiyagarajan, Hajira Basit, Rebecca Jeanmonod, Physiology, Menstrual Cycle, „StatPearls Publishing”, Treasure Island (FL) 2022, PMID29763196 [dostęp 2023-03-21].
  14. Beverly G. Reed, Bruce R. Carr, The Normal Menstrual Cycle and the Control of Ovulation, Kenneth R. Feingold i inni red., „MDText.com, Inc.”, South Dartmouth (MA) 2000, PMID25905282 [dostęp 2023-03-21].
  15. Menopause: Overview, Institute for Quality and Efficiency in Health Care (IQWiG), 2 lipca 2020 [dostęp 2023-03-21] (ang.).
  16. Traci A. Takahashi, Kay M. Johnson, Menopause, „The Medical Clinics of North America”, 99 (3), 2015, s. 521–534, DOI10.1016/j.mcna.2015.01.006, ISSN 1557-9859, PMID25841598 [dostęp 2023-03-21].
  17. K. Hawkes i inni, Grandmothering, menopause, and the evolution of human life histories, „Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America”, 95 (3), 1998, s. 1336–1339, DOI10.1073/pnas.95.3.1336, ISSN 0027-8424, PMID9448332 [dostęp 2023-03-21].
  18. Joseph Chamie, Increasingly Indispensable Grandparents | YaleGlobal Online, archive-yaleglobal.yale.edu, 4 września 2018 [dostęp 2023-03-21] (ang.).
  19. Ralf Kaptijn i inni, How Grandparents Matter: Support for the Cooperative Breeding Hypothesis in a Contemporary Dutch Population, „Human Nature (Hawthorne, N.Y.)”, 21 (4), 2010, s. 393–405, DOI10.1007/s12110-010-9098-9, ISSN 1936-4776, PMID21212819, PMCIDPMC2995872 [dostęp 2023-03-21].
  20. J.S. Peccei, Menopause: Adaptation or epiphenomenon?, „Evolutionary Anthropology: Issues”, 2001 [dostęp 2023-03-21] (ang.).
  21. M. Kyriazis, Ageing Throughout History: The Evolution of Human Lifespan, „Journal of Molecular Evolution”, 2019 [dostęp 2023-03-21] (ang.).
  22. Hilary Callan, Simon Coleman, The international encyclopedia of anthropology, Hoboken, NJ 2018–, ISBN 978-1-118-92439-6, OCLC 1013888029 [dostęp 2023-03-21].
  23. Hilary Callan (red.), The International Encyclopedia of Anthropology, wyd. 1, Wiley, 5 października 2018, DOI10.1002/9781118924396.wbiea2162, ISBN 978-1-118-92439-6, OCLC 1013888029 [dostęp 2023-03-21] (ang.).
  24. a b David M. Buss, Evolutionary Psychology: The New Science of the Mind, Routledge, 22 lutego 2019, s. 283–288, ISBN 978-0-429-59006-1 [dostęp 2021-03-18] (ang.).
  25. Placental mammal | Characteristics & Facts | Britannica, www.britannica.com [dostęp 2023-03-20] (ang.).
  26. Martha Kirkpatrick, Women’s Sexual Development: Explorations of Inner Space, Springer Science & Business Media, 6 grudnia 2012, s. 175, ISBN 978-1-4684-3656-3 [dostęp 2023-03-20] (ang.).
  27. Olav T. Oftedal, The mammary gland and its origin during synapsid evolution, „Journal of Mammary Gland Biology and Neoplasia”, 7 (3), 2002, s. 225–252, DOI10.1023/a:1022896515287, ISSN 1083-3021, PMID12751889 [dostęp 2023-03-20].
  28. Rex A. Hess i inni, A role for oestrogens in the male reproductive system, „Nature”, 390 (6659), 1997, s. 509–512, DOI10.1038/37352, ISSN 0028-0836, PMID9393999, PMCIDPMC5719867 [dostęp 2023-03-20].
  29. Estrogen’s Emerging Manly Alter Ego | Science News, 6 grudnia 1997 [dostęp 2023-03-20] (ang.).
  30. Science Blog -- Estrogen Linked To Sperm Count, Male Fertility, scienceblog.com, 1997 [dostęp 2023-03-20] [zarchiwizowane z adresu 2007-05-07].
  31. Normal Testosterone and Estrogen Levels in Women, „WebMD” [dostęp 2023-03-20] (ang.).
  32. High testosterone in females: Causes, symptoms, and normal levels, www.medicalnewstoday.com, 29 sierpnia 2022 [dostęp 2023-03-20] (ang.).
  33. C. Davison Ankney, Sex differences in relative brain size: The mismeasure of woman, too?, „Intelligence”, 16 (3–4), 1992, s. 329–336, DOI10.1016/0160-2896(92)90013-H (ang.).
  34. M Mcdaniel, Big-brained people are smarter: A meta-analysis of the relationship between in vivo brain volume and intelligence, „Intelligence”, 33 (4), 2005, s. 337–346, DOI10.1016/j.intell.2004.11.005 (ang.).
  35. Osvaldo Cairό, External measures of cognition, „Frontiers in Human Neuroscience”, 5, 2011, DOI10.3389/fnhum.2011.00108, PMID22065955, PMCIDPMC3207484 (ang.).
  36. Manning JT, Kilduff L, Cook C, Crewther B, Fink B. Digit Ratio (2D:4D): A Biomarker for Prenatal Sex Steroids and Adult Sex Steroids in Challenge Situations. „Frontiers in Endocrinology”. 5, s. 9, 2014. DOI: 10.3389/fendo.2014.00009. PMID: 24523714. PMCID: PMC3906590. 
  37. Tae Beom Kim, Khae Hawn Kim, Why is digit ratio correlated to sports performance?, „Journal of Exercise Rehabilitation”, 12 (6), 2016, s. 515–519, DOI10.12965/jer.1632862.431, PMID28119871, PMCIDPMC5227311 (ang.).
  38. Glossary of terms, Stonewall, 28 maja 2020 [dostęp 2021-05-13] (ang.).
  39. „Kobiety z wyboru”. O społecznym wykluczeniu trans-kobiecości, [w:] Anna M. Kłonkowska, Marcin Szulc, Społecznie wykluczeni: niewygodni, nienormatywni, nieprzystosowani, nieadekwatni, Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2013, s. 133–134, ISBN 978-83-7865-054-6, OCLC 843549671 [dostęp 2019-06-21].
  40. E. Coleman i inni, Standards of Care for the Health of Transsexual, Transgender, and Gender-Nonconforming People, Version 7, „International Journal of Transgenderism”, 13 (4), 2012, s. 165–232, DOI10.1080/15532739.2011.700873 (ang.).
  41. Advancing the case for gender-based medicine, Horizon 2020 – European Commission, 30 października 2015 [zarchiwizowane z adresu 2021-04-17] (ang.).
  42. Breast Cancer in Men, CDC, 13 sierpnia 2022 (ang.).
  43.   ginekologia [w:] Słownik języka polskiego PWN [online] [dostęp 2022-06-05].
  44. Indicator Metadata Registry Details, www.who.int [dostęp 2022-08-09] (ang.).
  45. Światowa Organizacja Zdrowia, Education material for teachers of midwifery, 2008.
  46. WHO: umieralność matek na świecie spadła o 45 proc. od 1990 r., www.rynekzdrowia.pl [dostęp 2022-08-09] (pol.).
  47. Maternal mortality, www.who.int [dostęp 2022-08-09] (ang.).
  48. Posłuszna i pożyteczna – początki edukacji kobiet, Culture.pl [dostęp 2022-08-09] (pol.).
  49. n, Historia edukacji cz. 1 : Kobiety i szkolnictwo, EDUN Korepetycje, 23 września 2014 [dostęp 2022-08-09] (pol.).
  50. Droga kobiet do edukacji, FUniP, 22 listopada 2019 [dostęp 2022-08-09] (pol.).
  51. Here’s How Women Fought For The Right To Be Educated Throughout History, Bustle [dostęp 2022-08-09] (ang.).
  52. Girls’ education, www.unicef.org [dostęp 2022-08-09] (ang.).
  53. Revealed: the 10 worst countries for girls to get an education, the Guardian, 11 października 2017 [dostęp 2022-08-09] (ang.).
  54. a b Joanna Dobkowska, Poglądy w kwestii potrzeby oraz zakresu edukacji kobiet panujące w drugiej połowie XIX i na przełomie XIX i XX wieku, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica” (96), 2016, s. 89–107, DOI10.18778/0208-6050.96.07, ISSN 2450-6990 [dostęp 2022-08-09] (pol.).
  55. Edukacja salonowa, czasemancypantek.pl [dostęp 2022-08-09].