Mochnaczka (potok)
Mochnaczka – potok, prawobrzeżny dopływ Muszynki[2] o długości 12,24 km[3] i powierzchni zlewni 36,15 km²[4].
Mochnaczka w Tyliczu w tle cerkiew św. św. Kosmy i Damiana | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Lokalizacja | |
Potok 5 rzędu | |
Długość | 12,24 km |
Powierzchnia zlewni |
36,15 km² |
Ujście | |
Recypient | Muszynka |
Miejsce | |
Wysokość |
570 m n.p.m.[1] |
Współrzędne | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie Polski |
Potok płynie na pograniczu Beskidu Sądeckiego i Beskidu Niskiego. Jego źródła znajdują się na wysokości 740–760 m n.p.m., pod szeroką przełęczą Krzyżówka (też: Huta, 745 m n.p.m.) w dziale wodnym Dunajca i Popradu i schodzącymi ku niej grzbietami. Spływa początkowo w kierunku południowo-wschodnim szeroką doliną przez Mochnaczkę Wyżnią i Mochnaczkę Niżną. Poniżej tej ostatniej wsi skręca ku południowi, wąskim przesmykiem przeciska się między masywami Dzielca na wschodzie i Huzarów na zachodzie, po czym w Tyliczu, na wysokości 570 m n.p.m. uchodzi do Muszynki[1].
Mochnaczka jest potokiem zasobnym w wodę, ma gęstą sieć niewielkich dopływów, m.in. dwa lewobrzeżne: wpadająca w Mochnaczce Niżnej Fataloszka (zwana też Fatułówką[5]) spod szczytów Rozdziele (789 m n.p.m.) i Harniaków Wierch (768 m n.p.m.) oraz uchodzący poniżej tej wsi Mrokowski Potok spod granicznego Dzielca (792 m n.p.m.).
Przypisy
edytuj- ↑ a b Mochnaczka na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2018-01-25].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 175, ISBN 83-239-9607-5 .
- ↑ Mochnaczka na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2018-01-25].
- ↑ Mochnaczka na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Mapa Podziału Hydrograficznego Polski 2010. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2018-01-25].
- ↑ Władysław Krygowski: Beskid Niski, Pogórze Ciężkowickie (część wschodnia) i Pogórze Strzyżowsko-Dynowskie (część zachodnia), wyd. II poprawione i uzupełnione, wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1977, s. 260, 276
Bibliografia
edytuj- Beskid Niski. Mapa turystyczna 1:50 000, wyd. Compass, Kraków 2004, ISBN 83-89165-54-6;
- Krukar Wojciech, Kryciński Stanisław, Luboński Paweł, Olszański Tadeusz A. i in.: Beskid Niski. Przewodnik, wyd. II poprawione i aktualizowane, Oficyna Wydawnicza "Rewasz", Pruszków 2002, ISBN 83-85557-98-9;
- Krygowski Władysław: Beskid Niski, Pogórze Ciężkowickie (część wschodnia) i Pogórze Strzyżowsko-Dynowskie (część zachodnia), wyd. II poprawione i uzupełnione, wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1977.