Monaster Trójcy Świętej Stefana Machryskiego
Monaster Trójcy Świętej Stefana Machryskiego[a] – prawosławny klasztor, założony w XIV w. jako męski, zniszczony podczas Wielkiej Smuty i restytuowany w XVII w., ponownie zamknięty w 1923. W 1993 został reaktywowany jako żeński. Podlega Rosyjskiemu Kościołowi Prawosławnemu na prawach stauropigii. Znajduje się we wsi Machra, 15 km od Aleksandrowa, w obwodzie włodzimierskim.
 Widok ogólny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Miejscowość |
Machra |
| Kościół | |
| Eparchia | |
| Ihumenia | |
| Klauzura |
nie |
| Typ monasteru |
żeński |
| Obiekty sakralne | |
| Cerkiew |
św. Stefana |
| Cerkiew |
Trójcy Świętej |
| Założyciel klasztoru | |
| Styl | |
| Materiał budowlany | |
| Data budowy |
XIV w., XVII w., XIX w. – odbudowy |
| Data zamknięcia |
1923 |
| Data reaktywacji |
1993 |
Położenie na mapie obwodu włodzimierskiego  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
| 56,270030°N 38,680100°E/56,270030 38,680100 | |
| Strona internetowa | |
Historia edytuj
Założycielem wspólnoty był mnich Stefan, pierwotnie prowadzący życie ascetyczne w Monasterze Kijowsko-Peczerskim[1]. Utworzył on nowy monaster około 1370[2]. Założyciel klasztoru zmarł w 1406; w XV w. monaster uległ zniszczeniu podczas pożaru, został jednak odbudowany. W latach 1557–1570 na jego terenie zbudowano murowaną cerkiew. Do końca stulecia klasztor powiększał swoje majątki ziemskie[2]. Podczas wielkiej smuty monaster został obrabowany i zniszczony. Jeszcze w tym samym stuleciu życie mnisze wznowili w nim mnisi przybyli z Ławry Troicko-Siergijewskiej. Okres największej świetności klasztor przeżywał na przełomie XVIII w. i XIX w., gdy metropolitą moskiewskim był Platon (Lewszyn). Na jego terenie wzniesiono wówczas zespół obiektów murowanych, dalsze prace przy budowie i upiększaniu świątyń trwały w XIX w. W końcu tego stulecia w monasterze zbudowano dzwonnicę, zaś w 1906, z okazji 500. rocznicy śmierci mnicha Stefana, zrekonstruowano pierwszą cerkiew, którą ten wzniósł, tworząc wspólnotę[2].
Władze radzieckie zamknęły monaster w 1923. Przez kolejne siedemdziesiąt lat jego zabudowania popadały w ruinę. W 1993 Rosyjski Kościół Prawosławny odzyskał obiekt i utworzył w nim wspólnotę żeńską[2]. Pierwszą przełożoną nowego monasteru została mniszka Elżbieta (Żegałowa)[3]. W 1997 patriarcha moskiewski i całej Rusi Aleksy II wyświęcił odnowioną cerkiew św. Stefana. Od 2002 mniszki zajmują się prowadzeniem domu dziecka, zaś dwa lata później monaster otrzymał status stauropigialnego. W 2010 patriarcha moskiewski i całej Rusi Cyryl konsekrował kolejną świątynię w kompleksie klasztornym – cerkiew Trójcy Świętej[2].
Uwagi edytuj
- ↑ Pierwszy człon nazwy monasteru odnosi się do jego świętego patrona, drugi wskazuje osobę założyciela.