Moniezia expansa

gatunek tasiemca

Moniezia expansagatunek tasiemca z rzędu Cyclophyllidea i rodziny Anoplocephalidae. Jest pasożytem wewnętrznym przeżuwaczy takich jak owce, kozy, bydło oraz renifery[1]. Osobniki dorosłe występują w jelicie cienkim. Tasiemiec był stwierdzony również u świń w Peru, a nawet opisano przypadek zakażenia się przez człowieka[2][3].

Moniezia expansa
Rudolphi, 1810
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

płazińce

Gromada

tasiemce

Rząd

Cyclophyllidea

Rodzina

Anoplocephalidae

Rodzaj

Moniezia

Gatunek

Moniezia expansa

Moniezia expansa jest tasiemcem osiągającym długość 10 m. Proglotydy są szerokie (około 2,5 cm) i charakteryzują się podwójnym zestawem narządów płciowych położonych po obu stronach[4].

Cykl życiowy edytuj

Żywicielem pośrednim Moniezia expansamechowce, które zostają zainfekowane przez zjedzenie jaj pasożyta, z których wylęgają się pierwsze stadia rozwojowe, czyli onkosfery. Pasożyt przebija się następnie do hemocelu roztocza, gdzie przekształca się w cysticerkoid. Proces ten trwa 4 miesiące. Żywiciele ostateczni, przykładowo owce lub inni przeżuwacze zostają zainfekowani pasożytem, najprawdopodobniej poprzez przypadkowe zjedzenie mechowców, podczas wypasu. Po dostaniu się do ostatecznego żywiciela, pasożyt usadawia się w jelicie cienkim oraz w przeciągu 5–6 tygodni przekształca się w osobnika dorosłego. Proglotydy z jajami wydalane są wraz z kałem[5].

Chorobotwórczość edytuj

Infekcja M. expansa (moniezjoza[1]) jest zwykle niegroźna i bezobjawowa. Jednakże zbyt duża liczba tasiemców może doprowadzić do braku apetytu[1], niedrożności jelita, biegunki i utraty masy[6]. Moniezjoza może wywoływać poważne straty ekonomiczne w wielkostadowej hodowli owiec[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d Wanda Połeć, Bożena Moskwa, Rozwój wczesnych form larwalnych Moniezia expansa w warunkach laboratoryjnych, w: Wiadomości Parazytologiczne, nr 2/1994, s. 153
  2. Luis Antonio Gómez-Puerta, Maria Teresa Lopez-Urbina, Armando E. González, Occurrence of Moniezia expansa (Rud, 1810) Blanchard, 1891 (Cestoda: Anoplocephalidae) in domestic pig (Sus scrofa domestica Linnaeus, 1758) in Perú, „Veterinary Parasitology”, 158 (4), 2008, s. 380–381, DOI10.1016/j.vetpar.2008.08.019, ISSN 0304-4017 [dostęp 2020-06-14] (ang.).
  3. Atef M. el-Shazly, Tosson A. Morsy, Hamdy A. Dawoud, Human Monieziasis expansa: the first Egyptian parastic zoonosis, „Journal of the Egyptian Society of Parasitology”, 34 (2), 2004, s. 515–518, ISSN 1110-0583, PMID15287174 [dostęp 2020-06-14].
  4. Heinz Mehlhorn (red.), Moniezia expansa, Berlin, Heidelberg: Springer, 2008, s. 841–841, DOI10.1007/978-3-540-48996-2_1990, ISBN 978-3-540-48996-2 [dostęp 2020-06-14] (ang.).
  5. Yadav i inni, Medical management of Moniezia expansa infection in a buck: A case report., „Journal of Pharmacognosy and Phytochemistry, 8(1), 1686-1688”, 2019.
  6. D.C. Elliott, Tapeworm (Moniezia expansa) and its effect on sheep production: The evidence reviewed, „New Zealand Veterinary Journal”, 34 (5), 1986, s. 61–65, DOI10.1080/00480169.1986.35289, ISSN 0048-0169, PMID16031272 [dostęp 2020-06-14].