Myxomphalia maura (Fr.) Hora – gatunek grzybów należący do rzędu pieczarkowców (Agaricales)[1].

Myxomphalia maura
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

incertae sedis

Rodzaj

Myxomphalia

Gatunek

Myxomphalia maura

Nazwa systematyczna
Myxomphalia maura (Fr.) Hora
Trans. Br. mycol. Soc. 43(2): 453 (1960)

Systematyka i nazewnictwo

edytuj

Pozycja w klasyfikacji: Myxomphalia, Incertae sedis, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1821 r. Elias Fries nadając mu nazwę Agaricus maurus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1960 r. Frederich Bayard Hora, przenosząc go do rodzaju Myxomphalia[1].

Niektóre synonimy naukowe[2]:

  • Agaricus maurus Fr. 1821
  • Fayodia maura (Fr.) Singer 1936
  • Gymnopus maurus (Fr.) Murrill 1916
  • Hemimycena maura (Fr.) Singer 1938
  • Mycena maura (Fr.) Kühner 1935
  • Myxomphalia maura (Fr.) H.E. Bigelow, 1959
  • Omphalia maura (Fr.) Gillet 1876
  • Omphalina maura (Fr.) Quél. 1886

Władysław Wojewoda w 2003 r. zaproponował polską nazwę śluzopępka węglolubna[3]. Według Index Fungorum gatunek ten jednak nie należy do rodzaju Fayodia (śluzopępka), lecz do rodzaju Myxomphalia, tak więc nazwa ta jest niespójna z nazwą naukową.

Morfologia

edytuj
Kapelusz

O średnicy do 5 cm, lejkowaty. Powierzchnia gładka, brązowa, ciemnobrązowa lub beżowa, z ciemniejszym środkiem kapelusza. Podczas suchej pogody kapelusz jest jaśniejszy i błyszczący[4]

Blaszki

Przyrośnięte ząbkiem, białawe lub jasnoszare[4].

Trzon

Wysokość 2–4 cm, grubość 2–4 mm, cylindryczny, gładki, jaśniejszy niż kapelusz[4].

Miąższ

Cienki, biały, bez wyraźnego smaku i zapachu[4].

Wysyp zarodników

Biały. Zarodniki o kształcie eliptycznym, gładkie, amyloidalne. Rozmiary: 5–6,5 × 3,5 –4.5um[4].

Występowanie

edytuj

Występuje w Europie, niezbyt często[4]. W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status I – gatunek o nieokreślonym zagrożeniu[5].

Rośnie w lasach iglastych i mieszanych na miejscu dawnych ognisk, na zwęglonych kawałkach drzew, często wśród mchów. Owocniki wytwarza od września do listopada[3].

Znaczenie

edytuj

Grzyb saprotroficzny. Nie wiadomo, czy jest jadalny, w związku z tym należy go traktować jako grzyb niejadalny[4].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2014-02-22] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2014-01-03] (ang.).
  3. a b Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d e f g Rogers Mushroom [online] [dostęp 2014-02-22] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04].
  5. Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.