Napady Brunsa

Napady Brunsa (zespół Brunsa, ang. Bruns' syndrome) – zespół neurologiczny spowodowany obecnością guza lub torbieli w komorze IV mózgu albo w linii środkowej móżdżku i III komory. Objawy występują po zmianie pozycji głowy, gdy zmiana (torbiel, guz) zamyka przepływ płynu mózgowo-rdzeniowego w układzie komorowym mózgu. Na obraz kliniczny napadów Brunsa składają się:

silne bóle głowy
gwałtowne wymioty, często niepoprzedzone mdłościami
zaburzenia równowagi, zawroty głowy.

Jako pierwszy związek między objawami a zmianą postawy ciała zauważył niemiecki neurolog Ludwig Bruns^[1]^[2].

Przypisy edytuj

↑ Bruns L. Neuropathologische Demonstrationen. Neurologisches Zentralblatt 21, ss. 561-567.(1902)
↑ Bruns L. Neuropathologische Demonstration. Neurologisches Zentralblatt 25, ss. 540-544 (906)

Bibliografia edytuj

Neurologia. Podręcznik dla studentów medycyny. Wojciech Kozubski, Paweł P. Liberski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2006, s. 642. ISBN 83-200-3244-X.

Linki zewnętrzne edytuj

Bruns' syndrome w bazie Who Named It (ang.)

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[1] Bruns L. Neuropathologische Demonstrationen. Neurologisches Zentralblatt 21, ss. 561-567.(1902)

[2] Bruns L. Neuropathologische Demonstration. Neurologisches Zentralblatt 25, ss. 540-544 (906)

[1]

[2]