Natalla Misiula

białoruska lekkoatletka, chodziarka

Natalla Uładzimirowna Misiula, z d. Dmitraczenka (biał. Наталля Уладзіміраўна Місюля (Дмітрачэнка), ur. 16 kwietnia 1966 w miejscowości Pestunica w rejonie witebskim Białoruskiej SSR[1]) – białoruska lekkoatletka specjalizująca się w chodzie sportowym, halowa mistrzyni Europy z 1987, dwukrotna olimpijka. Startowała w barwach Związku Radzieckiego do czasu jego rozpadu.

Natalla Misiula
Наталля Місюля
Pełne imię i nazwisko

Natalla Uładzimirowna Misiula

Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1966
Pestunica

Wzrost

162 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Liévin 1987 chód na 3000 m

Kariera sportowa edytuj

Jako reprezentantka Związku Radzieckiego zwyciężyła w chodzie na 3000 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1987 w Liévin, wyprzedzając Giulianę Salce z Włoch i Monicę Gunnarsson ze Szwecji[2].

Od 1992 reprezentowała Białoruś. Zajęła 17. miejsce w chodzie na 10 kilometrów na mistrzostwach świata w 1993 w Stuttgarcie[3], 6. miejsce w tej konkurencji na mistrzostwach Europy w 1994 w Helsinkach[4] i 18. miejsce na mistrzostwach świata w 1995 w Göteborgu[5].

Zajęła 17. miejsce w chodzie na 10 kilometrów na igrzyskach olimpijskich w 1996 w Atlancie[1] i 10. miejsce na tym dystansie na mistrzostwach Europy w 1998 w Budapeszcie[6].

Od 1999 na najważniejszych imprezach międzynarodowych kobiety rywalizowały w chodzie na 20 kilometrów zamiast na 10 kilometrów. Na tym nowym dystansie Misiula zajęła 14. miejsce na mistrzostwach świata w 1999 w Sewilli[7] i 9. miejsce na igrzyskach olimpijskich w 2000 w Sydney[1], a na mistrzostwach świata w 2005 w Helsinkach chodu na 20 kilometrów nie ukończyła[8].

Rekordy życiowe[9]:

Rodzina edytuj

Jej mąż Jauhienij Misiula był również znanym chodziarzem, medalistą mistrzostw świata i Europy, trzykrotnym olimpijczykiem[10].

Przypisy edytuj

  1. a b c Natallia Misiulia [online], olympedia.org [dostęp 2022-06-26] (ang.).
  2. European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 437 [dostęp 2022-06-27] (ang.).
  3. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 360 [dostęp 2022-06-26] (ang.).
  4. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 594-595 [dostęp 2022-06-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  5. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 360–361 [dostęp 2022-06-26] (ang.).
  6. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 604-605 [dostęp 2022-06-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  7. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 361 [dostęp 2022-06-26] (ang.).
  8. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 362 [dostęp 2022-06-26] (ang.).
  9. Natalya Misyulya w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2022-06-26].
  10. Yauhen Misiulia [online], olympedia.org [dostęp 2022-06-26] (ang.).