Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2005
10. Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce – zawody sportowe, które odbywały się w dniach 6-14 sierpnia na Stadionie Olimpijskim w Helsinkach. W zawodach lekkoatletycznych startowało ogółem 1891 zawodników (840 kobiet i 1051 mężczyzn) ze 196 krajów. Walczyli oni o medale w 47 konkurencjach, w tym po raz pierwszy w historii w biegu na 3000 metrów z przeszkodami kobiet.
| |||
![]() Ceremonia otwarcia mistrzostw świata | |||
Data |
6 – 14 sierpnia 2005 | ||
---|---|---|---|
Gospodarz | |||
Stadion | |||
Liczba zawodników |
1891 | ||
Liczba reprezentacji |
196 |
W tym samym miejscu rozgrywane były pierwsze w historii mistrzostwa świata w lekkoatletyce w 1983. Zawody miały się początkowo odbyć w Londynie, ale organizatorzy nie mogli zapewnić na czas odpowiedniego stadionu, tracąc tym samym szansę na organizację mistrzostw. Pozostałymi kandydatami do organizacji mistrzostw były następujące miasta: Berlin (Niemcy), Bruksela (Belgia), Budapeszt (Węgry), Moskwa (Rosja) i Rzym (Włochy).
Zawody w Helsinkach rozgrywane były w dość trudnych warunkach: było dość chłodno (temperatura spadała nawet poniżej 15 °C), często padał deszcz i wiał dość silny, zmienny wiatr. Czwartego dnia organizatorzy zmuszeni byli przerwać zawody z powodu ulewnego deszczu, a część konkurencji przeniesionych zostało na kolejne dni,
Mimo trudnych warunków uzyskano wiele bardzo dobrych wyników. Poprawiono m.in. trzy rekordy świata (Olimpiada Iwanowa w chodzie na 20 km, Jelena Isinbajewa w skoku o tyczce i Osleidys Menéndez w rzucie oszczepem) oraz pięć rekordów mistrzostw świata. Oprócz rekordzistów mistrzostwa miały też innych bohaterów: po dwa złote medale w konkurencjach indywidualnych zdobyli Justin Gatlin (100 m i 200 m), Rashid Ramzi (800 i 1500 m) oraz Tirunesh Dibaba (5000 m i 10 000 m). Po dwa złote medale przypadły też niektórym mistrzom biegających później w „złotych”” sztafetach: Ladji Doucouré, Jeremy Wariner i Julia Pieczonkina. Byli też wielcy przegrani, jak płotkarka Joanna Hayes, która przewróciła się na przedostatnim płotku czy skoczek wzwyż Stefan Holm, który zajął dalsze miejsce.
Polacy zdobyli dwa medale (oba srebrne): Monika Pyrek w skoku o tyczce i Szymon Ziółkowski w rzucie młotem. Ogółem Polacy zajmowali 12 razy miejsca w czołowych ósemkach.
Klasyfikacja medalowaEdytuj
Miejsce | Kraj | Złoto |
Srebro |
Brąz |
Razem |
1. | Stany Zjednoczone | 14 | 8 | 3 | 25 |
2. | Rosja | 7 | 8 | 5 | 20 |
3. | Etiopia | 3 | 4 | 2 | 9 |
4. | Kuba | 2 | 4 | 0 | 6 |
5. | Białoruś | 2 | 2 | 1 | 5 |
6. | Francja | 2 | 1 | 4 | 7 |
7. | Szwecja | 2 | 0 | 1 | 3 |
8. | Bahrajn | 2 | 0 | 0 | 2 |
9. | Jamajka | 1 | 5 | 2 | 8 |
10. | Kenia | 1 | 2 | 4 | 7 |
11. | Maroko | 1 | 2 | 0 | 3 |
12. | Niemcy | 1 | 1 | 3 | 5 |
13. | Bahamy | 1 | 1 | 0 | 2 |
Estonia | 1 | 1 | 0 | 2 | |
Holandia | 1 | 1 | 0 | 2 | |
16. | Wielka Brytania | 1 | 0 | 2 | 3 |
18. | Ekwador | 1 | 0 | 0 | 1 |
Litwa | 1 | 0 | 0 | 1 | |
Katar | 1 | 0 | 0 | 1 | |
Uganda | 1 | 0 | 0 | 1 | |
Ukraina | 1 | 0 | 0 | 1 | |
Polska | 0 | 2 | 0 | 2 | |
24. | Czechy | 0 | 1 | 2 | 3 |
24. | Ghana | 0 | 1 | 1 | 2 |
Hiszpania | 0 | 1 | 1 | 2 | |
26. | Norwegia | 0 | 1 | 0 | 1 |
Chiny | 0 | 1 | 0 | 1 | |
Tanzania | 0 | 1 | 0 | 1 | |
Trynidad i Tobago | 0 | 1 | 0 | 1 | |
30. | Japonia | 0 | 0 | 2 | 2 |
Portugalia | 0 | 0 | 2 | 2 | |
Rumunia | 0 | 0 | 2 | 2 | |
33. | Australia | 0 | 0 | 1 | 1 |
Kanada | 0 | 0 | 1 | 1 | |
Finlandia | 0 | 0 | 1 | 1 | |
Węgry | 0 | 0 | 1 | 1 | |
Włochy | 0 | 0 | 1 | 1 | |
Meksyk | 0 | 0 | 1 | 1 | |
Nowa Zelandia | 0 | 0 | 1 | 1 | |
Saint Kitts i Nevis | 0 | 0 | 1 | 1 |
MężczyźniEdytuj
konkurencje biegoweEdytuj
- Finał biegu na 100 m i 200 m wygrał Justin Gatlin, ale IAAF rozważa odebrnie mu tytułu.
konkurencje techniczneEdytuj
- W rzucie młotem początkowo pierwsze miejsce zajął Białorusin Iwan Cichan (83,89), jednak w 2013 roku został zdyskwalifikowany za doping
KobietyEdytuj
konkurencje biegoweEdytuj
- w biegu na 1500 metrów druga na metę przybiegła Rosjanka Julija Cziżenko, lecz została zdyskwalifikowana za przeszkadzanie w płynnym biegu Maryam Yusuf Jamal z Bahrajnu.
konkurencje techniczneEdytuj
konkurencja | złoto | srebro | brąz | |||
---|---|---|---|---|---|---|
skok wzwyż | Kajsa Bergqvist Szwecja |
2,02 m | Chaunté Howard Stany Zjednoczone |
2,00 m | Emma Green Szwecja |
1,96 m |
skok o tyczce | Jelena Isinbajewa Rosja |
5,01 m WR | Monika Pyrek Polska |
4,60 m | Pavla Hamáčková Czechy |
4,50 m |
skok w dal | Tianna Madison Stany Zjednoczone |
6,89 m | Eunice Barber Francja |
6,76 m | Yargelis Savigne Kuba |
6,69 m |
trójskok | Trecia Smith Jamajka |
15,11 m | Yargelis Savigne Kuba |
14,82 m | Anna Piatych Rosja |
14,78 m |
pchnięcie kulą | Olga Riabinkina Rosja |
19,64 m | Valerie Vili Nowa Zelandia |
19,62 m | Nadine Kleinert Niemcy |
19,07 m |
rzut dyskiem | Franka Dietzsch Niemcy |
66,56 m | Natalja Sadowa Rosja |
64,33 m | Věra Pospíšilová-Cechlová Czechy |
63,19 m |
rzut młotem | Olga Kuzienkowa Rosja |
75,10 m | Yipsi Moreno Kuba |
73,08 m | Tatjana Łysienko Rosja |
72,46 m |
rzut oszczepem | Osleidys Menéndez Kuba |
71,70 m WR | Christina Obergföll Niemcy |
70,03 m ER | Steffi Nerius Niemcy |
65,96 m |
siedmiobój | Carolina Klüft Szwecja |
6887 pkt | Eunice Barber Francja |
6824 pkt | Margaret Simpson Ghana |
6375 pkt |
Zobacz teżEdytuj
Klasyfikacja punktowaEdytuj
Pozycja | Państwo | Ilość miejsc finałowych | punkty | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | |||
1. | Stany Zjednoczone | 14 | 8 | 3 | 3 | 7 | 2 | 6 | 2 | 249 |
2. | Rosja | 7 | 8 | 5 | 6 | 3 | 7 | 3 | 3 | 214 |
3. | Jamajka | 1 | 5 | 2 | 3 | 1 | 2 | 1 | 2 | 84 |
4. | Etiopia | 3 | 4 | 2 | 2 | 0 | 1 | 2 | 2 | 83 |
5. | Francja | 2 | 1 | 4 | 2 | 3 | 3 | 1 | 2 | 82 |
Kenia | 1 | 2 | 4 | 2 | 3 | 1 | 5 | 1 | 82 | |
7. | Niemcy | 1 | 1 | 3 | 4 | 2 | 1 | 2 | 1 | 69 |
8. | Kuba | 2 | 4 | 0 | 1 | 0 | 1 | 1 | 1 | 55 |
9. | Chiny | 0 | 1 | 0 | 1 | 6 | 1 | 2 | 0 | 43 |
10. | Hiszpania | 0 | 1 | 1 | 2 | 2 | 3 | 0 | 1 | 41 |
11. | Polska | 0 | 2 | 0 | 2 | 1 | 1 | 4 | 2 | 40 |
12. | Ukraina | 1 | 0 | 0 | 2 | 2 | 1 | 2 | 2 | 35 |
13. | Wielka Brytania | 1 | 0 | 2 | 1 | 2 | 0 | 0 | 1 | 34 |
14. | Bahamy | 1 | 1 | 0 | 3 | 0 | 0 | 0 | 0 | 30 |
15. | Czechy | 0 | 1 | 2 | 0 | 2 | 0 | 0 | 1 | 28 |
Maroko | 1 | 2 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | 1 | 28 | |
17. | Szwecja | 2 | 0 | 1 | 0 | 0 | 1 | 1 | 0 | 27 |
18. | Białoruś | 1 | 1 | 1 | 0 | 0 | 1 | 0 | 2 | 26 |
19. | Japonia | 0 | 0 | 2 | 1 | 0 | 1 | 0 | 4 | 24 |
20. | Estonia | 1 | 1 | 0 | 1 | 0 | 1 | 0 | 0 | 23 |
BibliografiaEdytuj
- MŚ 2005 na stronach IAAF
- 10th World Championship, Helsinki 2005. [dostęp 2012-06-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-30)]. (ang.).