Neobisium jugorum
Neobisium jugorum – gatunek zaleszczotka z rodziny Neobisiidae. Zamieszkuje południową i środkową część Europy.
| Neobisium jugorum | |||
| (L. Koch, 1873) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Podrodzaj |
Neobisium (Neobisium) | ||
| Gatunek |
Neobisium (Neobisium) jugorum | ||
| Synonimy | |||
| |||
Taksonomia edytuj
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1873 roku przez Ludwiga Carla Christiana Kocha pod nazwą Obisium jugorum[1][2]. W 1932 roku gatunek przeniesiony został przez Maxa Beiera do podrodzaju nominatywnego rodzaju Neobisium[2].
Morfologia edytuj
Zaleszczotek ten ma prosomę wyposażoną w dwie pary zaopatrzonych w soczewki oczu oraz wyraźny, wystający i mniej lub bardziej spiczasto zwieńczony epistom. Ma niepodzielone tergity i sternity oraz wszystkie cztery pary odnóży krocznych pozbawione kolców na biodrach oraz zwieńczone dwuczłonowymi, podzielonymi na metatarsus i telotarsus stopami. Szczękoczułki zwieńczone są szczypcami; ich palec ruchomy ma kilka ząbków i nie występuje na nim rozgałęziona galea; szczecinka galealna osadzona jest przedśrodkowo. Szczękoczułki zaopatrzone są w rallum, którego pierwsze dwie lub trzy blaszki są na przedzie drobno ząbkowane. Nogogłaszczki zaopatrzone są w szczypce o długości od 4,3 do 4,5 raza większej niż szerokość. Na palcach szczypiec znajdują się ujścia gruczołów jadowych; palec ruchomy i nieruchomy są podobnej długości. Palec nieruchomy nogogłaszczków ma osiem trichobotrii, z których trichobotrium ist osadzone jest zaśrodkowo, bliżej trichobotrium it niż trichobotrium ib; odległość między trichobotriami ist i ib jest mniejsza niż dwukrotność odległości między trichobotrium ist a szczytem palca. W ząbkowaniu nieruchomego palca przynajmniej na odsiebnym odcinku występują naprzemiennie ząbki małe i duże. Ruchomy palec nogogłaszczków ma cztery trichobotria. Udo nogogłaszczków jest stosunkowo smukłe, o długości większej niż 3,5-krotność jego szerokości, dłuższe od karapaksu, o powierzchni pozbawionej guzków. Rzepka nogogłaszczków jest zmodyfikowana i nie zachowuje tulipanowatego kształtu; jej długość jest od 2,7 do 3 raza większa niż szerokość. Opistosoma (odwłok) ma na błonach pleuralnych ziarnistą rzeźbę[3].
Ekologia i występowanie edytuj
Pajęczak ten należy do fauny epigeicznej[3].
Gatunek palearktyczny, endemiczny dla Europy. Znany jest z Francji, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Słowacji, Słowenii oraz Bośni i Hercegowiny[2].
Przypisy edytuj
- ↑ L. Koch: Uebersichtliche Dartstellung der Europäischen Chernetiden (Pseudoscorpione). Nürnberg: Bauer und Raspe, 1873.
- ↑ a b c Mark Harvey: Neobisium jugorum L. Koch, 1873. [w:] Western Australian Museum Field Guide and Catalogues. Pseudoscorpions of the World [on-line]. Government of Western Australia. [dostęp 2021-02-16].
- ↑ a b Jana Christophoryová, Frantisek Stahlavsky, Peter Fedor. An updated identification key to the pseudoscorpions (Arachnida: Pseudoscorpiones) of the Czech Republic and Slovakia. „Zootaxa”. 2876, s. 35-48, 2011. DOI: 10.11646/zootaxa.2876.1.4.