Niżyn

miasto na Ukrainie w obwodzie czernihowskim
(Przekierowano z Nieżyn (Ukraina))

Niżyn (ukr. Ніжин) – miasto na północnej Ukrainie, w obwodzie czernihowskim, nad rzeką Oster (dorzecze Dniepru), siedziba rejonu niżyńskiego. W 2019 roku liczyło ok. 68 tys. mieszkańców[1].

Niżyn
Ніжин
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 czernihowski

Rejon

niżyński

Powierzchnia

43,2 km²

Populacja (2019)
• liczba ludności


68 168

Nr kierunkowy

+380 4631

Kod pocztowy

16600

Położenie na mapie obwodu czernihowskiego
Mapa konturowa obwodu czernihowskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Niżyn”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry znajduje się punkt z opisem „Niżyn”
Ziemia51°02′34″N 31°52′25″E/51,042778 31,873611
Strona internetowa

Historia

edytuj
 
Niżyn w XIX w.

Pierwsza wzmianka o mieście pochodzi z 1147, pod nazwą Uneneż. W czasach I Rzeczypospolitej, król Zygmunt III Waza, w 1625 roku nadał Niżynowi prawa magdeburskie, dzięki czemu nastąpił dynamiczny rozwój miasta.

W 1820 Gimnazjum Nauk Wyższych Księcia Bezborodka w Niżynie została założona przez braci O. Bezborodko i I. Bezborodko za ich fundusze jako placówka o charakterze uniwersyteckim. Bazyli Kukolnik został jego pierwszym dyrektorem. W czasie zaborów w tutejszym Liceum Prawnym nauczał Antoni Andrzejowski, a naukę pobierał Franciszek Bohuszewicz. Absolwentami Gimnazjum w Niżynie byli znani pisarze Nikołaj Gogol, Jewhen Hrebinka, M. Bilewicz, M. Prokopowicz, K. Bazylego, artyści A. Mokrycki, A. Horonowicz, Ya. de Balmain, patron V. Tarnowski, folklorysta P. Łukaszewicz, inżynier M. Miklucha, poeta Łeonid Hlibow.

W 1915 w Niżynie uruchomiono komunikację tramwajową, zlikwidowaną w latach 20. XX w. W 1989 Niżyn liczył 80 553 mieszkańców[2].

Zabytki

edytuj

Gospodarka

edytuj

W mieście rozwinął się przemysł maszynowy, chemiczny, lekki oraz spożywczy[3].

Urodzeni w Niżynie

edytuj

Przypisy

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj