Nikołaj Dupak
Nikołaj Łukianowicz Dupak, ros. Николай Лукьянович Дупак (ur. 5 października 1921 roku w Doniecku, zm. 26 marca 2023 w Moskwie[1]) – rosyjski aktor teatralny i filmowy.
| |
| Imię i nazwisko |
Nikołaj Łukjanowicz Dupak |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód | |
| Lata aktywności |
1944–1989 |
| Odznaczenia | |
             
| |
Życiorys
edytujUczył się w szkole teatralnej przy Teatrze Jurija Zabadskiego w Rostowie, a następnie w Studium Operowo-Dramatycznym w Moskwie. W czasie II wojny światowej walczył w konnym zwiadzie 6 korpusu gwardyjskiego. Trzykrotnie ranny, wojnę zakończył jako inwalida.
W latach 1944–1963 pracował jako aktor i reżyser w teatrze im. Stanisławskiego, skąd przeniósł się do Teatru na Tagance. Dwukrotnie był jego dyrektorem (1964–1977, 1978–1990). W latach 1977–1978 kierował Moskiewskim Teatrem Dramatycznym.
Na dużym ekranie zadebiutował w 1944. Wystąpił w 24 filmach, głównie w rolach epizodycznych.
Odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru, Orderem Wojny Ojczyźnianej Orderem Przyjaźni Narodów. W 1980 otrzymał tytuł Zasłużonego Artysty RFSRR, a w 2012 Zasłużonego Artysty Ukrainy.
Role filmowe
edytuj- 1944: Pewnego razu nocą jako Sannikow
- 1956: Czterdziesty pierwszy jako Czupiłko
- 1956: Zaginiony bez wieści
- 1958: Chłopcy jako Iwan Łukicz
- 1968: Interwencja jako francuski żołnierz Barbaroux
- 1971: Bumbarasz jako Sowkow
- 1972: Wiara, nadzieja, miłość
- 1974: Jedyna droga jako generał
- 1979: Dogodny kontrakt jako Witkowski
- 1979: Życie jest piękne jako komisarz
- 1989: Miłość z przywilejami
Przypisy
edytujLinki zewnętrzne
edytuj- Nikołaj Dupak w bazie IMDb (ang.)
- Biogram na stronie kino-teatr.ru