Nina Cielabuk
Nina Piatrouna Cielabuk (biał. Ніна Пятроўна Целябук, ros. Нина Петровна Телебук, Nina Pietrowna Tielebuk; ur. 29 marca 1942 w Zawierszanach) – białoruska lekarka, ekonomistka i polityczka, deputowana do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2000 deputowana do Izby Reprezentantów Republiki Białorusi I kadencji.
| Pełne imię i nazwisko |
Nina Piatrouna Cielabuk |
|---|---|
| Data urodzenia |
29 marca 1942 |
| Deputowana do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji | |
| Okres |
od 27 listopada 1996 |
| Poprzednik |
stanowisko utworzone |
| Deputowana do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji | |
| Okres |
od 9 stycznia 1996 |
| Przynależność polityczna |
Partia Ogólnobiałoruskiej Jedności i Zgody, |
| Następca |
wybory nie odbyły się |
Życiorys
edytujMłodość i praca
edytujUrodziła się we wsi Zawierszany, na terytorium okupowanym przez III Rzeszę, w ówczesnym Komisariacie Generalnym Wołyń i Podole, w Komisariacie Rzeszy Ukraina[a]. W 1969 roku ukończyła Mińską Państwową Akademię Medyczną uzyskując wykształcenie lekarki, w 1993 roku – Białoruski Państwowy Instytut Gospodarki Narodowej uzyskując wykształcenie ekonomistki menedżerki. Pracowała w Szpitalu Miejskim w Żodzinie, najpierw w latach 1969–1976 jako akuszerka, a następnie w latach 1990–1996 jako ordynatorka. W latach 1990–1996 była lekarką naczelną Żodzińskiego Miejskiego Zespołu Opieki Zdrowotnej. W latach 1995–1996 była członkinią Partii Ogólnobiałoruskiej Jedności i Zgody[1].
Działalność parlamentarna
edytujW drugiej turze uzupełniających wyborów parlamentarnych 10 grudnia 1995 roku została wybrana na deputowaną do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z żodzińskiego-autazawodskiego okręgu wyborczego nr 208. 19 grudnia 1995 roku została zarejestrowana przez centralną komisję wyborczą[2], a 9 stycznia 1996 roku zaprzysiężona na deputowaną[3]. Od 23 stycznia pełniła w Radzie Najwyższej funkcję członkini Stałej Komisji ds. Ochrony Zdrowia, Kultury Fizycznej i Sportu[4]. Należała do frakcji „Związek Pracy”. Od 3 czerwca była członkinią grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z parlamentem Ukrainy[5]. Poparła dokonaną przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestała uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i weszła w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[6]. Pełniła w niej funkcję członkini Komisji ds. Pracy, Spraw Socjalnych, Ochrony Zdrowia, Kultury Fizycznej i Sportu[1]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jej mandat deputowanej do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły[7]. Jej kadencja w Izbie Reprezentantów zakończyła się 21 listopada 2000 roku[8].
Życie prywatne
edytujNina Cielabuk jest wdową, ma dwoje dzieci[1].
Uwagi
edytuj- ↑ Jednostka administracyjna istniejąca de facto. Z punktu widzenia prawa międzynarodowego – w powiecie brzeskim województwa poleskiego II Rzeczypospolitej. Z punktu widzenia władz ZSRR – w rejonie kamienieckim obwodu brzeskiego Białoruskiej SRR.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Kto… ↓, s. 266
- ↑ Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь трынаццатага склікання, зарэгістраваных 19 снежня 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2020-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-31)]. (biał.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №40-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2016-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-18)]. (ros.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Президиума Верховного Совета Республики Беларусь от 3 июня 1996 г. №345-XIII. bankzakonov.com, 1996-06-03. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-29)]. (ros.).
- ↑ А. Лукашенко: Закон Республики Беларусь от 27 ноября 1996 г. № 819-XIII. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi, 1996-11-27. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-15)]. (ros.).
- ↑ М. Грыб: Канстытуцыя 1994 года. Narodowy Internetowy Portal Prawy Republiki Białorusi, 1994-03-15. [dostęp 2020-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-28)]. (biał.).
- ↑ В. Попов: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 21 ноября 2000 г. №5-П2/I. pravo.levonevsky.org, 2000-11-21. [dostęp 2016-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-18)]. (ros.).
Bibliografia
edytuj- Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.