Nowa Gwinea Australijska
Nowa Gwinea Australijska (ang. Australian New Guinea) – nazwa dawnego terytorium administrowanego przez Australię w latach 1919–1949. Obejmowało ono północno-wschodnią część wyspy Nowa Gwinea oraz Archipelag Bismarcka i północno-zachodnią część Wysp Salomona. Obejmowało obszar o powierzchni 241 tys. km². Głównym miastem terytorium był Rabaul. Status języka urzędowego miał angielski.
| 1919–1949 | |||
| |||
| |||
| Język urzędowy | |||
|---|---|---|---|
| Stolica | |||
| Typ państwa | |||
| Waluta |
funt australijski | ||
| mandat australijski | |||
| Administrowane wspólnie z Papuą |
od 6 listopada 1949 wspólna administracja z Papuą | ||
Terytorium to najpierw podporządkowane zostało w 1899 przez Niemcy. Nosiło ono wówczas nazwę Ziemia Cesarza Wilhelma. Po I wojnie światowej zostało ono odebrane przez Ligę Narodów, mandat do administrowania przyznano Australii. Od 1945 miało status terytorium powierniczego ONZ nadal pod administracją Australii. Od 1949 Nowa Gwinea Australijska była administrowana wspólnie z Papuą.