Nyctimantis

rodzaj płazów bezogonowych

Nyctimantisrodzaj płazów bezogonowych z podrodziny Hylinae w obrębie rodziny rzekotkowatych (Hylidae).

Nyctimantis
Boulenger, 1882[1]
Ilustracja
N. bokermanni
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Podrząd

Neobatrachia

Rodzina

rzekotkowate

Podrodzina

Hylinae

Rodzaj

Nyctimantis

Typ nomenklatoryczny

Nyctimantis rugiceps Boulenger, 1882

Synonimy
Gatunki

7 gatunków – zobacz opis w tekście

Rozmieszczenie geograficzne

edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w amazońskiej części Kolumbii, Ekwadoru i Peru; zlewni i ujściu rzeki Parana i estuarium La Plata w Argentynie i na południowym wybrzeżu Urugwaju; południowo-środkowym Paragwaju; regionie przybrzeżnym południowo-wschodniej Brazylii; w górnej części dorzecza Orinoko w Wenezueli i przyległej części Kolumbii[4].

Systematyka

edytuj

Rodzaj zdefiniował w 1882 roku belgijsko-brytyjski zoolog George Albert Boulenger w publikacji własnego autorstwa poświęconej spisowi katalogowemu płazów bezogonowych znajdujących się w zbiorach Muzeum Historii Naturalnej w Londynie[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) N. rugiceps.

Etymologia

edytuj
  • Nyctimantis: gr. νυκτι- nukti- ‘nocny’, od νυξ nux, νυκτος nuktos ‘noc’[5]; μαντις mantis, μαντεως manteōs ‘żaba drzewna’[6].
  • Aparasphenodon: gr. przedrostek negatywny α- a- ‘bez’[7]; παρα para ‘blisko, obok’[8]; σφην sphēn, σφηνος sphēnos ‘klin’[9] ; οδους odous, οδοντος odontos ‘ząb’[10]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Aparasphenodon brunoi Miranda-Ribeiro, 1920.
  • Argenteohyla: łac. argenteus ‘z srebra, srebrzysty’, od argentum, argenti ‘srebro’; rodzaj Hyla Laurenti, 1768.[3]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Hyla siemersi Mertens, 1937.

Podział systematyczny

edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[4]:

Przypisy

edytuj
  1. a b G.A. Boulenger: Catalogue of the Batrachia Salientia s. Ecaudata in the Collection of the British Museum. Wyd. Second Edition. London: Taylor and Francis, 1882, s. 421. (ang.).
  2. A. de Miranda-Ribeiro. Triprion, Diaglena, Corythomantis, etc. uma subsecção de Hylidae, com duas especies novas. „Revista do Museu Paulista”. 12 (2), s. 87, 1920. (port.). 
  3. a b L. Treub. Generic status of Hyla siemersi Mertens. „Herpetologica”. 26 (2), s. 255, 1970. JSTOR: 3890748. (ang.). 
  4. a b D. Frost: Nyctimantis Boulenger, 1896. [w:] Amphibian Species of the World 6.2, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2024-05-31]. (ang.).
  5. Jaeger 1959 ↓, s. 168.
  6. Jaeger 1959 ↓, s. 149.
  7. Jaeger 1959 ↓, s. 3.
  8. Jaeger 1959 ↓, s. 183.
  9. Jaeger 1959 ↓, s. 244.
  10. Jaeger 1959 ↓, s. 171.

Bibliografia

edytuj