Ośrodek Teatralny „Maski”
Ośrodek Teatralny „Maski” – ośrodek teatralny działający przy Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, ośrodek niezależnego teatru studenckiego, w którym występowały najważniejsze teatry offowe w Polsce, jak: Teatr Ósmego Dnia, Teatr Plastyków, Teatr Maya, Scena Plastyczna KUL, Teatr Laboratorium, Teatr Biuro Podróży w spektaklach stworzonych m.in. przez Jerzego Grotowskiego, Kazimierza Grochmalskiego, Leszka Mądzika czy Pawła Szkotaka. W ośrodku wystawiał swoje spektakle m.in. legendarny The Living Theatre. Największe sukcesy ośrodek odnosił na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX w., choć wciąż stanowi jedno z aktywniejszych centrów polskiego teatru uniwersyteckiego[1].
 Siedziba | |
| Pełna nazwa |
Ośrodek Teatralny „Maski” (w DS "Hanka") |
|---|---|
| Typ teatru | |
| Kierownictwo artystyczne |
|
| Data powstania |
przed 1972 |
| Państwo | |
| Lokalizacja |
Poznań |
| Spektakle |
|
Położenie na mapie Polski  | |
 52°24′46″N 16°55′16″E/52,412778 16,921111
| |
| Strona internetowa | |
Zdaniem prof. Juliusza Tyszki, kierownika Zakładu Performatyki Instytutu Kulturoznawstwa UAM: Ośrodek Teatralny UAM „Maski” w Poznaniu to miejsce z ogromną tradycją. Usytuowane w samym centrum miasta, w domu studenckim „Hanka” (za dawnych czasów „Hanka Sawicka”), przy alei Niepodległości (za dawnych czasów ulicy Stalingradzkiej), obrosło w legendarne wydarzenia związane z ruchem teatru studenckiego i alternatywnego, a także z wstępami klasyków światowej kontrkultury[2].
Historia edytuj
Ośrodek teatralny zaczął działać na początku lat siedemdziesiątych XX w. Jednym z pierwszych, istotniejszych przedstawień wystawionych w „Maskach” w 1972 była Operetka wg Gombrowicza. Dwa lata później wystawiono Ikara Scena Plastyczna KUL Leszka Mądzika.
W 1977 funkcję dyrektora Ośrodka Teatralnego „Maski” objął Kazimierz Grochmalski, znany i ceniony twórca teatru, określony przez krytykę jako „jeden z najważniejszych polskich kreatorów teatru alternatywnego”[3]. Grochmalski kierował ośrodkiem do 1982[4]. Za rządów Grochmalskiego Ośrodek święcił największe tryumfy, zapraszano najlepsze teatry studenckie w Polsce, swoje premiery miał m.in. Teatr Ósmego Dnia: Przecena dla wszystkich (1977), Ach, jakże godnie żyliśmy (1979) i Więcej niż jedno życie (1981). W „Maskach” poznańską premierę miał również spektakl Teatru Laboratorium Apocalypsis cum figuris (1980). Grochmalski nie zaniedbywał także poznańskich teatrów studenckich, na scenie „Masek” odbywała się premiera Smoka w reżyserii Jerzego Moszkowicza[5].
W „Maskach” wystawiał spektakle również Teatr Maya, m.in.: Początek (1986), Sztuka umierania (1987), Historia piękna (1988), Moja mała Polska (1989), Państwo śmiechu (1989)[6].
Do wysokiego poziomu Ośrodka Teatralnego „Maski” zapoczątkowanego przez Kazimierza Grochmalskiego nawiązywał dyrektor Paweł Szkotak, założyciel Teatru Biura Podróży, który zorganizował Międzynarodowy Festiwal Teatralny "Maski"[7].
Obecnie biuro Ośrodka Teatralnego „Maski” znajduje się w Collegium Martineum[8], natomiast w „Maskach” działa i wystawia spektakle studencki Teatr Granda UAM[9].
Przypisy edytuj
- ↑ M. Gołaczyńska, Mozaika współczesności. Teatr alternatywny w Polsce po roku 1989, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2002, s. 67.
- ↑ J. Tyszka, Ośrodek Teatralny „Maski” – od Operetki do Utopii (w:) teatralny.pl
- ↑ Archiwum BWA
- ↑ Madragora, nr 1/8/90, s. 85.
- ↑ I. Skórzyńska, Teatry poznańskich studentów, 1953-1989. Konteksty, historie, interpretacje, Poznań 2002, s. 126.
- ↑ Teatr Maya | 1986–1994 | Kazimierz Grochmalski, Jacek Kulm (w:) Wirtualne Muzeum Historii Poznania
- ↑ Międzynarodowy Festiwal Teatralny
- ↑ Biuro Ośrodka Teatralnego „Maski”
- ↑ Teatr Granda w Ośrodku Teatralnym „Maski”
Bibliografia edytuj
- Izabela Skórzyńska, Teatry poznańskich studentów, 1953-1989. Konteksty, historie, interpretacje, Poznań 2002
- Magdalena Gołaczyńska, Mozaika współczesności. Teatr alternatywny w Polsce po roku 1989, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2002