Wikipedia

Teatr Ósmego Dnia

Teatr Ósmego Dnia (T8D) – teatr alternatywny działający w centrum Poznania (Osiedle Stare Miasto) od 1964 roku.

Teatr Ósmego Dnia
Ilustracja
Teatr Ósmego Dnia, Arka, 2011
Typ teatru

teatr alternatywny

Założyciel

Lech Raczak

Państwo

 Polska

Lokalizacja

ul. Franciszka Ratajczaka 44
61-728 Poznań, Centrum

Spektakle

  • Ach, jakże godnie żyliśmy (1979)
  • Raport z oblężonego miasta (1983)
  • Tańcz póki możesz (1994)
  • Teczki (2007)
Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „Teatr Ósmego Dnia”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Teatr Ósmego Dnia”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Teatr Ósmego Dnia”
Ziemia52°24′30″N 16°55′31″E/52,408202 16,925326
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Historia edytuj

Teatr Ósmego Dnia powstał w 1964 roku jako teatr studencki założony przez Lecha Raczaka oraz Tomasza Szymańskiego (pierwszego kierownika zespołu oraz późniejszego wieloletniego dyrektora Teatru im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie) pod nazwą Studencki Teatr Poezji Ósmego Dnia. Pierwotna nazwa zespołu nawiązywała do „Zielonej Gęsi” Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego („siódmego dnia Pan Bóg odpoczywał, a ósmego stworzył teatr”). Od 1979 działa jako alternatywny teatr zawodowy. Realizowane spektakle były niezwykle ostrymi, ironicznymi komentarzami na temat PRL-u. Podczas stanu wojennego zespół występował na ulicach i w kościołach.

Po sześciu latach działalności w 1985 został formalnie rozwiązany, a większość aktorów wyemigrowała do Włoch. W 1989 roku działalność teatru w Poznaniu została wznowiona. Z Teatrem współpracowali Stanisław Barańczak (kierownik literacki zespołu) i Jan A.P. Kaczmarek, który kierował w nim Orkiestrą Ósmego Dnia. W latach 2000–2014 dyrektorem naczelnym i artystycznym teatru była Ewa Wójciak. Od roku 2015 dyrektorem Teatru jest Małgorzata Grupińska-Bis.

Lech Raczak oraz aktorzy Teatru Ósmego Dnia – współtwórcy przedstawień tej sceny – są laureatami Nagrody im. Konrada Swinarskiego, przyznawanej przez redakcję miesięcznika „Teatr” za całokształt działalności artystycznej (nagroda za sezon 1993/1994). W 2008 roku teatr otrzymał Nagrodę im. Stanisława Ignacego Witkiewicza, przyznaną przez Sekcję Krytyków Teatralnych Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Instytutu Teatralnego z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru, w uznaniu zasług w popularyzacji polskiego teatru na świecie.

Realizacje edytuj

  • „Wprowadzenie do...” 1970
  • „Jednym tchem” 1971
  • „Musimy poprzestać na tym co tu nazywano rajem na ziemi...?” 1975
  • „Przecena dla wszystkich” 1977
  • „Ach, jakże godnie żyliśmy” 1979
  • „Więcej niż jedno życie” 1981
  • „Raport z oblężonego miasta” 1983
  • „Cuda i mięso” 1984
  • „Piołun” 1985
  • „Jeśli pewnego dnia w mieście szczęśliwym” (projekt międzynarodowy) 1987
  • „Mięso” 1989
  • „Ziemia niczyja” 1991
  • „Requiem” 1992
  • „Sabat” 1993
  • „Tańcz póki możesz” 1994
  • „Arka” 2000
  • „Portiernia” 2004
  • „Czas matek” 2006
  • „Teczki” Projekt Otwarty 2006
  • „Teczki” 2007
  • „Paranoicy i pszczelarze” 2009
  • „Osadzeni. Młyńska 1” 2011
  • „Do władzy wielkiej i sprawiedliwej” 2012
  • „Ceglorz” 2013

Zespół edytuj

Aktorzy występujący w spektaklach salowych i plenerowych:

  • Ewa Wójciak
  • Tadeusz Janiszewski
  • Marcin Kęszycki
  • Adam Borowski

scenografia: Jacek Chmaj

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Teatr_Ósmego_Dnia&oldid=71939120”