Obejście (wojsko)
Obejście (ang. turning movement) – forma manewru taktycznego[1][2]; to manewr, w którym nacierające wojska obchodzą przeciwnika na lądzie lub w wymiarze powietrznym, unikając kontaktu ogniowego. Celem tego manewru jest zdobycie obiektów na tyłach przeciwnika, zmuszając go do ich opuszczenia[3].
Charakterystyka
edytujObejście jest formą manewru taktycznego w którym nacierające wojska obchodzą przeciwnika na lądzie lub w wymiarze powietrznym (ponad jego pozycjami obronnymi), unikając kontaktu ogniowego[4]. Celem tego manewru jest zdobycie obiektów na tyłach przeciwnika, zmuszając go do ich opuszczenia[5][6].
Oskrzydlenie od obejścia różni się głębokością manewru – podczas oskrzydlenia nie zrywa się kontaktu z przeciwnikiem, manewr obejścia natomiast wiąże się z zerwaniem kontaktu z przeciwnikiem.
Według AAP-6 rodzaj okrążenia, w którym siły atakujące obchodzą lub omijają główne pozycje obronne przeciwnika w kierunku jego obiektów tyłowych aby zmusić go do opuszczenia pozycji lub do rozdzielenia głównych sił w celu stawienia czoła zagrożeniu. AAP-6 (2002)
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Polak i Joniak 2014 ↓, s. 238.
- ↑ Regulamin działań 1999 ↓, s. 13.
- ↑ Huzarski (red.) i Wołejszo (red.) 2014 ↓, s. 22.
- ↑ Regulamin działań 1999 ↓, s. 14.
- ↑ Dakudowicz (przew.) 2000 ↓, s. 24.
- ↑ Huzarski 2001 ↓, s. 26.
Bibliografia
edytuj- Tadeusz Dakudowicz (przew.): Podręcznik walki pododdziałów wojsk zmechanizowanych. Warszawa: Dowództwo Wojsk Lądowych. Wyższa Szkoła Oficerska im. Tadeusza Kościuszki, 2000.
- Michał Huzarski: Taktyka ogólna wojsk lądowych. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2001. ISBN 83-88062-91-3.
- Michał Huzarski (red.), Jarosław Wołejszo (red.): Leksykon obronności. Polska i Europa. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 2014, s. 22. ISBN 978-83-11-13382-2.
- Andrzej Polak, Jacek Joniak: Sztuka wojenna. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2014. ISBN 978-83-7523-273-8.
- Regulamin działań wojsk lądowych. Warszawa: Dowództwo Wojsk Lądowych, DWLąd16/99.