Manewr taktyczny

Manewr taktyczny – użycie wojsk w walce poprzez ruch w kombinacji z ogniem w celu osiągnięcia przewagi nad przeciwnikiem. Na polu walki rozróżniamy: manewr ogniem i manewr pododdziałami.

Ucieczka wojsk litewskich spod Grunwaldu (czerwone strzałki) być może była manewrem taktycznym

W aspekcie teoretycznym to zasada, którą trzeba stosować podczas walki w celu osiągnięcia powodzenia. Z kolei w aspekcie praktycznym manewr jest jedną z części składowych walki i w takim ujęciu jego istota polega na zorganizowanym ruchu sił i środków, prowadzonym z określonym celem. Manewr zapewnia elastyczność działania, to znaczy możliwość przenoszenia w czasie i przestrzeni punktu ciężkości.

Formy manewru taktycznego

Formy manewru (m.in. według Regulaminu działań WL z 1999):

• uderzenie czołowe (ang. frontal attack)
• pokonanie (ang. penetration)
• oskrzydlenie (ang. envelopment)
• obejście (ang. turning movement)
• przenikanie (ang. infiltration)
• manewr mylący (ang. feint)
• demonstracja
• odejście

Bibliografia

• Michał Huzarski (red.), Jarosław Wołejszo (red.): Leksykon obronności. Polska i Europa. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 2014, s. 22. ISBN 978-83-11-13382-2.
• Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06229-3.
• Stanisław Koziej: Teoria sztuki wojennej. Warszawa: "Bellona", 1993. ISBN 83-11-08264-2. Brak numerów stron w książce
• Andrzej Polak, Jacek Joniak: Sztuka wojenna. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2014. ISBN 978-83-7523-273-8.
• Sygn. DWLąd Wewn. 115/2008. Regulamin działań Wojsk Lądowych. Warszawa: Dowództwa Wojsk Lądowych, 2008.
• Regulamin działań wojsk lądowych. Warszawa: Dowództwo Wojsk Lądowych, DWLąd16/99.
• Kompendium wiedzy do szkolenia proobronnego. Warszawa: Biuro do spraw proobronnych. Zespół do spraw szkolenia, 2019.