Obwód Złoczów Armii Krajowej

Obwód Złoczów Armii Krajowej – terenowa struktura Inspektoratu Złoczów w Okręgu Tarnopol Armii Krajowej[1]. Kryptonimy: "Rawski", potem "41" "Czajka" i "Grunwald"

Obwód Złoczów
Armii Krajowej
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polskie Państwo Podziemne

Rozformowanie

1944

Organizacja
Formacja

ZWZ, AK

Rodzaj wojsk

partyzantka

Podległość

Inspektorat Złoczów AK


Początki konspiracji w Obwodzie ZWZ-AK Złoczów wiążą się z przybyłymi tu w okresie okupacji sowieckiej Ślązakami, z których wielu od razu po przybyciu ze Śląska do Małopolski Wschodniej zaczęło działać w polskich podziemnych organizacjach wojskowych. Utrzymywał z nimi kontakt komendant Obszaru ZWZ-1 ppłk Macieliński[a]. Już w sierpniu 1941 ppłk Macieliński skierował ze Lwowa pod Złoczów - do polskiej górniczej osady Kozaki swego podwładnego Otmara Strokosza "Alego" z zadaniem organizowania tam związku ZWZ[b].

Strokosz "Ali" po rozpoczęciu pracy organizacyjnej w Kozakach spotkał się ze st. sierż. Piusem Szusterem "Gromem". Wspólnie z nim zwerbował do organizacji podoficerów i członków działającego do 1939 w Złoczowie Związku Strzeleckiego.

Obsada personalna obwodu edytuj

  • komendant - st. sierż. (podporucznik czasu wojny) Pius Szuster "Grom"; potem ppor. Michał Horwath "Kmicic"
  • dowódca Kedywu ppor. AK Józef Chrzan "Sokrates"
  • komendant Wojskowej Służby Kobiet - Irena Mogielnicka "Korczak", "Anina"

52 pułk piechoty Armii Krajowej edytuj

W obwodzie złoczowskim odtwarzano stacjonujący tam w 1939 52 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych. Komendant obwodu był jednocześnie dowódcą pułku.

Obsada personalna i rozmieszczenie pododdziałów:

Dowódca - por. Pius Szuster ps. "Dolina", "Bug", "Grom", "Orkan"

  • Zastępca dowódcy - por. Michał Horwath
  • Adiutant - ppor. Mieczysław Obertyński
  • oficer sztabu - ppor. Edward Kisielewski ps. "Kowalski"
  • 1 kompania - st. sierż Michał Dąbrowski (miasto Złoczów, wsie Jelechowice i Bieniów)
  • 2 kompania - st. sierż. Ignacy Kruk (Woroniaki, Jasieniowce i Boniszyn)
  • 3 kompania - st. sierż. Kotów (Folwarki, Hrutyn, Zarwanicę i Kozaki)
  • 4 kompania - st. sierż. Marcin Barabasz "Soplica" (Wicyń z uciekinierami sąsiednich wiosek[2])
  • 5 kompania - st. sierż. Jan Mazurczak ps. "Kot" (Kondratów, Gołogóry, Gołogórki, Ścianka)
  • 6 kompania (Krasne, Pietrycze)
  • 7 kompania - sierż. Kazimierz Klaub[3], potem plutonowy Gorbaczewski (Koltów, Kruhów, Opaki i Ruda Koltowska).
  • 8 kompania - st. sierż. Marcin Sierociuk (Huta Pieniacka, Huta Werchobuska i Majdan)[c]
  • 9 kompania - st. sierż. Stanisław Czeredark "Rum" (Usznia, Gowareczyzna, Hucisko Oleskie, Podhorce i Olesko)

Uwagi edytuj

  1. ewakuowany z Zaolzia
  2. Posiadał dokumenty na nazwisko Przybyła; wcześniej był działaczem harcerskim na Zaolziu.
  3. Kompania liczyła 320 uzbrojonych partyzantów.

Przypisy edytuj

  1. Wnuk 2007 ↓, s. 58.
  2. Uciekinierom groziła śmierć z rąk UPA
  3. Zginął w obronie wsi Kołtów 24 grudnia 1943 w czasie napadu UPA

Bibliografia edytuj

  • Jan Goniowski: Armia Krajowa w Wicyniu, tarnopolskiej wsi, [w obwodzie Złoczów]. Kraków: "Platan", 1998. ISBN 83-85222-43-X.
  • Jerzy Węgierski: Armia Krajowa w okręgach Stanisławów i Tarnopol. Kraków: Platan, 1996. ISBN 83-85222-85-5.
  • Struktura Organizacyjna Armii Krajowej, Marek Ney-Krwawicz w: Mówią wieki nr 9/1986.
  • Rafał Wnuk: Atlas polskiego podziemia niepodległościowego 1944-1956 = The atlas of the independence underground in Poland 1944-1956. Warszawa: Lublin: Instytut Pamięci Narodowej. Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2007. ISBN 978-83-60464-45-8.