Odma wewnątrzczaszkowa

Odma wewnątrzczaszkowa, odma czaszkowa (łac. pneumocephalia, pneumoencephalon) – stan w którym dochodzi do dostania się powietrza do jamy czaszki, najczęściej wskutek złamania w obrębie podstawy czaszki lub sklepienia czaszki przebiegającego z rozerwaniem opony twardej, oczodołu[1], powikłań operacji neurochirurgicznych[2], lub operacyjnego leczenia wodogłowia[3].

Odma wewnątrzczaszkowa
pneumocephalia, pneumoencephalon
Ilustracja
Odma wewnątrzczaszkowa u pacjentki jako powikłanie pooperacyjne resekcji raka kolczystokomórkowego skóry głowy.
Klasyfikacje
ICD-10

G93.8
Inne określone zaburzenia mózgu

Objawy chorobowe edytuj

Pacjent przytomny w wypadku odmy wewnątrzczaszkowej, zgłasza objawy chlupania lub przelewania w głowie.

Rozpoznanie edytuj

Chorobę rozpoznaje się na podstawie jednego z badań obrazowych:

  • RTG przeglądowe czaszki
  • TK czaszki
  • MRI czaszki

Leczenie edytuj

Z uwagi na ryzyko powstania zakażenia w obrębie ośrodkowego układu nerwowego, obowiązuje pilna konieczność operacyjnego zlikwidowania łączności wnętrza czaszki ze środowiskiem zewnętrznym.

Przypisy edytuj

  1. Brozek M, Kaźmierska H, Bieganowski L. [Pneumoencephalon and pneumatocoele intrabulbaris--the consequence of penetrating wounds of the orbital cavity and severe ocular injury--case reports]. „Klinika oczna”. 4-6 (107), s. 348–50, 2005. PMID: 16118955. 
  2. Grzegorz Zieliński, Jan Krzysztof Podgórski, Andrzej Koziarski, Ziemowit Potakiewicz. Rekonstrukcja dna siodła tureckiego po przezklinowej operacji guzów przysadki. „Neurol Neurochirur Pol”. 40. 4, s. 302-311, 2006. 
  3. Czepko Ryszard, Morga Rafał, Uhl Henryka. Odma śródczaszkowa po założeniu zastawki u chorej z wodogłowiem. Opis przypadku i przegląd piśmiennictwa. „Neurol Neurochir Pol”. 39. 6, s. 524-530, 2005. 

Bibliografia edytuj