Oenone and Parispoemat szesnastowiecznego angielskiego poety i dramaturga Thomasa Heywooda[1], opublikowany w 1594 roku.

William Edward Frank Britten, ilustracja do poematu Alfreda Tennysona Oenone. Tennyson nie był pierwszym angielskim poetą, który przedstawił historię Oenone.
Jacques-Louis David, Parys i Helena

Przedstawia historię z mitologii greckiej, a dokładniej jeden z epizodów pobocznych opowieści o wojnie trojańskiej. Opowiada on o Oenone[2][3], pierwszej żonie trojańskiego księcia Parysa. Parys porzucił ją, żeby związać się z Heleną, przywiezioną z Grecji. Książę usprawiedliwia się przed Oenone, że jego miłość do Heleny to sprawa przeznaczenia, któremu żaden człowiek nie może się oprzeć. Utwór jest napisany sekstyną[4], czyli strofą sześciowersową rymowaną ababcc[5], powszechnie wykorzystywaną w czasach renesansu. Tą właśnie zwrotką William Szekspir napisał poemat Wenus i Adonis. Dzieło Heywooda, określane mianem epylionu, czyli małego eposu, składa się ze stu trzydziestu czterech zwrotek. W niektórych miejscach poeta inkrustuje tekst wyrazistą aliteracją:

The Phrigian Paris earelie in a morning,
Rose from th'imbracements of his new-stolne bryde:
Him selfe in silkes, his steede with studdes adorning,
With speedie course fast to the groves he plyde,
Pursuing game as farre as Ida mountaine.
There hee alight's, and sitts him by a fountaine.
Thomas Heywood, Oenone and Paris

Dwa i pół wieku później wiersz o Oenone napisał Alfred Tennyson[6].

Przypisy edytuj

  1. Thomas Heywood, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-01-14] (ang.).
  2. Oenone. greekmythology.com. [dostęp 2017-01-14]. (ang.).
  3. Oenone, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-01-14] (ang.).
  4. Kazimierz Wóycicki: Forma dźwiękowa prozy polskiej i wiersza polskiego. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1960, s. 244.
  5. Wiktor Jarosław Darasz: Mały przewodnik po wierszu polskim. Kraków: Towarzystwo Milośników Języka Polskiego, 2003, s. 145-146. ISBN 83-900829-6-9.
  6. Alfred Tennyson: Oenone. PoetryFoundation.org. [dostęp 2017-01-14]. (ang.).

Bibliografia edytuj