Order Słońca (Persja)

Order Słońca (pers. Nešān-e Āftāb نشان آفتاب‎)[1]order kobiecy ustanowiony w rosyjskim Sankt Petersburgu przez szacha perskiego Nasira z dynastii Kadżarów, podczas jego podróży po Europie w 1873 roku[2][3]. Zniesiony w 1930[1].

Order Słońca
Nešān-e Āftāb
نشان آفتاب
Awers
Awers gwiazdy I klasy
Awers
Awers insygniów II klasy
Baretka
Baretka
Ustanowiono

1873

Wycofano

1930

Kruszec

platyna lub srebro

Powiązane

Order Lwa i Słońca
Order Światła Ariów

Hrabina Logothetti z kokardami austriackiego Orderu Elżbiety, Odznaki Honorowej Austriackiego Czerwonego Krzyża I kl. i tureckiego Orderu Dobroczynności oraz gwiazdą perskiego Orderu Słońca.

Podział orderu i przeznaczenie

edytuj

Odznaczenie nadawane było w dwóch klasach:

Wygląd insygniów

edytuj

Odznaka

edytuj

Odznaka (godło) symbolizowała słońce o kobiecej twarzy (Āftāb) i wykonana była z platyny. W I klasie w centrum odznaki umieszczono emaliowany dysk z wizerunkiem kobiecej twarzy w naturalnych kolorach (khawrshid khanum – pani słońce), obramowany pierścieniem wysadzonym 18-oma diamentami, wokół którego rozchodziły się 32 promienie, które zakończone były naprzemiennie raz wklęśle (w kształcie ogona jaskółki), a raz wypukle (w kształcie gotyckiego łuku). Do górnej części przymocowana była zawieszka mocująca odznakę do wstęgi. Wszystkie promienie i zawieszka inkrustowane były diamentami. W II klasie odznaka miała 17 promieni otaczających tylko górną połowę dysku w kształcie półokręgu opartego na dwóch poziomych ramionach-promieniach. W latach 1896–1907 zamiast platyny używano srebra[2][3][4].

Gwiazda

edytuj

Gwiazda orderowa I klasy wykonana była z platyny i była bardzo podobna do odznaki, lecz większa i bez zawieszki. Miała wygląd okręgu składającego się z 32 promieni wysadzanych diamentami. Promienie zakończone były na przemian raz ostro, a raz wklęśle. W środku gwiazdy umieszczono dysk z emaliowaną ilustracją kobiecej twarzy w naturalnych kolorach, otoczoną pierścieniem inkrustowanym diamentami. W II klasie gwiazda miała 17 promieni otaczających jedynie górną połowę dysku z ilustracją. W latach 1896–1907 zamiast platyny używano srebra[2][3].

Wstęga

edytuj

Wstęga orderowa w obu klasach miała wygląd szerokiej szarfy wieszanej z prawego ramienia do lewego boku, na którym związana była w dużą kokardę z powieszoną na niej odznaką. Uszyta była z różowego jedwabiu z trzema paskami: zielonym, różowym i zielonym, wzdłuż każdej z obu bocznych krawędzi[3].

Odznaczeni

edytuj
Z tym tematem związana jest kategoria: Damy Orderu Słońca (Persja).
I klasa
II klasa

Przypisy

edytuj
  1. a b Wiesław Bończa-Tomaszewski: Kodeks orderowy. Przepisy obowiązujące posiadaczy orderów, odznaczeń, medali i odznak. Warszawa-Kraków: 1939, s. 379-380
  2. a b c d e f g h Decorations. [w:] Encyclopædia Iranica [on-line]. iranicaonline.org. [dostęp 2014-10-21]. (ang.).
  3. a b c d e Christopher Buyers: Nishan-i-Aftab (The Imperial Order of the Sun for Ladies). [w:] The Qajar Dynasty Orders & Decorations [on-line]. 2002-08. [dostęp 2014-10-30]. (ang.).
  4. a b c d e f g h i j Afsaneh Najmabadi: Women with mustaches and men without beards. Gender and sexual anxieties of Iranian modernity. University of California Press, 2005, s. 78-85, 265.

Linki zewnętrzne

edytuj