Orest Popow

Orest Popow
Państwo działania	Rosja
Data i miejsce urodzenia	11 stycznia 1934 ; Leningrad
Data i miejsce śmierci	28 lipca 2011 ; Szczecin
	profesor nauk technicznych
Alma Mater	Leningradzki Instytut Elektrotechniczny
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Politechnika Szczecińska

Ten artykuł należy dopracować:

od 2008-09 → zweryfikować treść i dodać przypisy,
od 2023-01 → dodać/uzupełnić podstawowe informacje biograficzne.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Orest Sergeewicz Popow (ur. 11 stycznia 1934 w Leningradzie, zm. 28 lipca 2011 w Szczecinie) – rosyjski matematyk. Pracował w Leningradzie oraz Szczecinie.

Był profesorem doktorem habilitowanym inżynierem. Nauczał matematyki stosowanej, teorii systemów, teorii sterowania, modelowania i symulacji, sztucznej inteligencji, sterowania obiektami ruchomymi, systemów adaptacyjnych, identyfikacji systemów oraz mechaniki analitycznej.

Życiorys

Edukacja

Studiował w Leningradzkim Instytucie Elektrotechnicznym (obecnie Petersburski Państwowy Uniwersytet Elektrotechniczny) na kierunku "automatyzacja" oraz na Wydziale Matematyczno-Mechanicznym Leningradzkiego Uniwersytetu (studium podnoszenia kwalifikacji na kierunku "mechanika analityczna"). Zdał doktorat w Leningradzkim Instytucie Elektrotechnicznym w 1963 roku. Zdał habilitację w zakresie teorii systemów, teorii sterowania i analizy systemowej w Leningradzkim Instytucie Elektrotechnicznym w 1978 roku. Otrzymał tytuł profesora w 1983 roku.

Kariera

W latach 1987–1997 był kierownikiem Katedry Sterowania i Informatyki w Systemach Technicznych na Petersburskim Państwowym Uniwersytecie Urządzeń Aerokosmicznych. W latach 1985–1997 był członkiem rad naukowo-metodycznych Ministerstwa Wyższej Edukacji Federacji Rosyjskiej ds. specjalności: "sterowanie i informatyka w systemach technicznych", "systemy automatycznego sterowania aparatami latającymi", "automatyzacja i sterowanie".

Od 1991 roku był profesorem zwyczajnym, kierownikiem Zakładu Metod Matematycznych, następnie kierownikiem Katedry Metod Matematycznych i dyrektorem Instytutu Sztucznej Inteligencji i Metod Matematycznych Wydziału Informatyki Politechniki Szczecińskiej. Przed śmiercią był kierownikiem Zakładu Metod Matematycznych Politechniki Szczecińskiej.

W latach 2000–2003 był kierownikiem Projektu Międzynarodowego (ze strony Polski) "Aero-user-friendly SIMulator-based distance learning" (ASIMIL) 5. Programu Ramowego Komisji Europejskiej UE.

Miał na koncie ponad 220 publikacji, w tym 6 książek. Wypromował 20 doktorów (15 w Rosji, 5 w Polsce).

Był członkiem rzeczywistym Międzynarodowej Akademii Nawigacji i Sterowania Ruchem (International Academy of Navigation & Motion Control). Był członkiem Rosyjskiej Akademii Nauk Przyrodniczych. Był zasłużonym Działaczem Nauki Federacji Rosyjskiej.