Orso Ipato
Orso Ipato – według tradycji trzeci doża wenecki od 726 do 737. Jest uznawany za pierwszego historycznego władcę Republiki Weneckiej[1]. Pochodził z Heraklei. Na przywódcę wenecjan został wybrany po ogłoszeniu przez cesarza Bizancjum Leona III doktryny ikonoklazmu, która spowodowała bunt we włoskich prowincjach cesarstwa bizantyńskiego. Bunt nie trwał długo, a po pogodzeniu się z władzami w Konstantynopolu Orso zachował władzę i otrzymał od cesarza tytuł hypatosa (konsula), od którego powstało jego nazwisko rodowe – Ipato[2]. Zamordowany w 737, prawdopodobnie z polecenia Bizantyjczyków. Był ojcem kolejnego doży – Teodato Ipato, który został wybrany na to stanowisko w 742 roku.
.jpg) Rycina Antonio Nani, 1867 | |
| |
| doża Wenecji | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Data śmierci | |
| Dzieci | |
Linki zewnętrzne
edytuj- Doge di Venezia: Dogi. doge.it. [zarchiwizowane z tego adresu (2002-01-16)]. (wł.).
Przypisy
edytuj- ↑ John Julius Norwich: Historia Wenecji. Jakub Bartoszewicz (tłum.). Warszawa: Grupa Wydawnicza Foksal, 2015, s. 24–25. ISBN 978-83-280-1589-0.
- ↑ John Julius Norwich: Historia Wenecji. Jakub Bartoszewicz (tłum.). Warszawa: Grupa Wydawnicza Foksal, 2015, s. 27. ISBN 978-83-280-1589-0.