Ouattara Watts
Ouattara Watts (ur. 1957 w Abidżanie) – iworyjski malarz.
| Data i miejsce urodzenia |
1957 |
|---|---|
| Narodowość |
iworyjska |
| Alma Mater |
École Nationale Supérieure des Beaux-Arts |
| Dziedzina sztuki |
malarstwo |
Życiorys edytuj
Watts urodził się w 1957 roku w Abidżanie, tam się także wychował. W 1977 roku wyjechał do Francji, by studiować sztukę i poznać środowisko artystów; w rezultacie skończył École nationale supérieure des beaux-arts w Paryżu. Po studiach nadeszły trudności ze znalezieniem galerii, która by reprezentowała Wattsa: choć artysta zdobył wykształcenie artystyczne we Francji, francuscy kuratorzy odrzucali jego prace, tłumacząc, że nie znają się na afrykańskiej sztuce. Jednym z pierwszych kolekcjonerów prac Wattsa, dzięki którym artysta mógł się w tamtym okresie utrzymać, był Claude Picasso, syn Pabla. W 1988 roku Watts poznał Jean-Michela Basquiata, gdy ten otwierał swoją wystawę w Paryżu. Zaintrygowany pracami Wattsa, Basquiat zaproponował artyście wystawę w Nowym Jorku. Tego samego roku Watts przeniósł się do Nowego Jorku, w którym tworzy do dziś[1][2]. Dzięki krótkiej, ale intensywnej przyjaźni z Basquiatem, Watts stał się pierwszym afrykańskim artystą, który przeniknął w elitarne kręgi sztuki współczesnej Nowego Jorku[3].
Twórczość edytuj
Twórczość Wattsa bywa często zaliczana do neoekspresjonizmu. W swojej praktyce artystycznej łączy elementy afrykańskiej mistyki i symbolizmu z nowojorskimi i paryskimi wpływami[2]. Czerpie z kosmologii Afryki Zachodniej, w szczególności z tradycji Senufów (z których się wywodzi) i Dogonów. Symbolizm i nasycone kolory ziemi widoczne w pracach Wattsa wskazują na bezpośrednią znajomość rytuałów związanych z wróżeniem, leczeniem oraz inicjacją[3].
Watts brał udział w licznych wystawach zbiorowych, m.in. w Biennale w Wenecji (1993), biennale Whitney Museum of American Art (2002), 11. edycji documenta w Kassel (2002), czy Biennale w Pekinie (2005)[2][4]. Obok Christiana Lattiera i Frédérica Bruly Bouabré, był jednym z trzech iworyjskich artystów, których prace pokazano podczas podróżującej wystawy zbiorowej The Short Century: Independence and Liberation Movements in Africa, 1945–1994, prezentowaną w Museum of Modern Art w Nowym Jorku (2002), a także w muzeach w Monachium, Berlinie i Chicago[5]. Jego wystawy indywidualne odbyły się m.in. w różnych miastach Francji, Japonii, Włoch i Stanów Zjednoczonych[4].
Przypisy edytuj
- ↑ Hannah O’Leary, Ouattara Watts – From Côte d’Ivoire to Basquiat’s New York [online], Sotheby’s, 22 marca 2018 [dostęp 2019-08-18] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-18] (ang.).
- ↑ a b c Cyril K. Daddieh, Historical Dictionary of Cote d’Ivoire (The Ivory Coast), Rowman & Littlefield, 9 lutego 2016, s. 479, ISBN 978-0-8108-7389-6 [dostęp 2019-08-18] (ang.).
- ↑ a b Hood Museum of Art, Modern and Contemporary Art at Dartmouth: Highlights from the Hood Museum of Art, UPNE, 2009, s. 165, ISBN 978-1-58465-786-6 [dostęp 2019-08-18] (ang.).
- ↑ a b Ouattara Watts Biography – Ouattara Watts on artnet [online], www.artnet.com [dostęp 2019-08-18] (ang.).
- ↑ MoMA PS1: Exhibitions: The Short Century: Independence and Liberation Movements in Africa, 1945–1994 [online], momaps1.org [dostęp 2019-08-18] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-28].