Ozarchaearodzaj pająków z infrarzędu Araneomorphae i rodziny Malkaridae. Zalicza się do niego 16 opisanych gatunków. Zamieszkują krainę australijską, głównie Australię.

Ozarchaea
Rix, 2006
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Podrząd

Opisthothelae

Infrarząd

Araneomorphae

Rodzina

Malkaridae

Rodzaj

Ozarchaea

Typ nomenklatoryczny

Pararchaea ornata Hickman, 1969

Morfologia edytuj

Pająki o ciele długości od 1,4 do 2,5 mm, różnorodnie ubarwionym. Kształt karapaksu jest zaokrąglony w widoku grzbietowym i rombowaty w widoku bocznym. Jego części głowowa i tułowiowa są dobrze wyodrębnione. Ośmioro oczu rozmieszczonych jest w dwóch rzędach. Oczy bocznych par są perłowobiałe i stykają się. Oczy pary tylno-środkowej są perłowobiałe, szeroko rozstawione i znacznie oddalone od ciemnych oczu pary przednio-środkowej. Szczękoczułki mają na przedniej krawędzi trzy grupy tęgich zębów. W grupie PTA jest ich pięć lub sześć i stykają się one z pazurem jadowym. W grupie PTB zębów jest od jednego do trzech, a w grupie PTC trzy. Samce niektórych gatunków mają na szczękoczułkach listewki służące strydulacji. Warga dolna jest szersza niż długa, trójkątna w zarysie. Niewiele dłuższe niż szerokie sternum ma stępiony wierzchołek. Odnóża pierwszej pary mają na tylno-bocznej powierzchni uda zakrzywiony rządek ząbków. Kolejność odnóży od pary najdłuższej do najkrótszej to: IV, I, II, III[1].

Opistosoma (odwłok) w widoku od góry jest podługowato-owalna. U samców w większości przypadków na grzbietowej powierzchni okrągłe do owalnego skutum, które zlane może być z przednim sklerytem. W rejonie postepigastrycznym obecne są skleryty, duże u samców, a małe u samic. Występują trzy pary dobrze wykształconych kądziołków przędnych. Tylna para przetchlinek leży tuż przed stożeczkiem, u samca otoczona jest sklerytem kądziołków, a u samicy osobnym sklerytem[1].

Nogogłaszczki samca cechują się łyżkowatym cymbium oraz dużym bulbusem z kolczastym embolusem wyrastającym u jego nasady i zakrzywiającym się wokół jego przedniej krawędzi. Paracymbium ma wyrostek wewnętrzny zakręcony i zwrócony dystalnie, a brzuszny wyrostek zewnętrzny zaopatrzony w równoległe rzędy listewek. Ponad bulbusem leży zesklerotyzowana, urzeźbiona płytka dystalna z dużą flanką i wykształconą w konduktor odsiebną apofizą. Samica ma płytkę płciową zaopatrzoną w parę grubościennych zbiorników nasiennych, od których to po jednym przewodzie zapładniającym wiedzie do jamy torebki kopulacyjnej[1].

Rozprzestrzenienie edytuj

Zwierzęta te są endemitami krainy australijskiej. O. forsteri występuje endemicznie na Nowej Zelandii, zaś pozostałe gatunki w Australii. Spośród nich dwa gatunki są endemitami Tasmanii, natomiast pozostałe żyją na kontynencie. Podawane były z Queensland, Nowej Południowej Walii i Australii Zachodniej[2][1].

Taksonomia edytuj

Rodzaj ten wprowadzony został w 2006 roku przez Michaela Rixa[1][2], który jego gatunkiem typowym ustanowił Pararchaea ornata. Rodzaj zaliczony został wówczas do Pararchaeidae[1]. W 2017 roku Dimitar Dimitrow i współpracownicy na podstawie wyników analizy filogenetycznej przenieśli go do rodziny Malkaridae[3].

Do rodzaju tego zalicza się 16 opisanych gatunków[2]:

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f M.G. Rix. Systematics of the Australasian spider family Pararchaeidae (Arachnida: Araneae). „Invertebrate Systematics”. 20 (2), s. 203-254, 2006. DOI: 10.1071/IS05032. 
  2. a b c Gen. Ozarchaea Rix, 2006. [w:] World Spider Catalogue [on-line]. World Spider Catalog Association, 2018. [dostęp 2020-11-20].
  3. D. Dimitrov, L.R. Benavides, M. A. Arnedo, G. Giribet, C.E. Griswold, N. Scharff, G. Hormiga. Rounding up the usual suspects: a standard target-gene approach for resolving the interfamilial phylogenetic relationships of ecribellate orb-weaving spiders with a new family-rank classification (Araneae, Araneoidea). „Cladistics”. 33 (3), s. 221-250, 2017. DOI: 10.1111/cla.12165.